“สวัสดีคร้าบบบ คุณผู้ชม ขณะนี้เราอยู่ที่สวนลุมพินีครับ”
หลายคนคงคุ้นเคยการทักทายเป็นกันเองแบบนี้จาก ‘การถ่ายทอดสด’ หรือ ‘ไลฟ์’ ของ ‘ชัชชาติ สิทธิพันธุ์’ ผู้ว่าฯ กทม. คนที่ 17 ซึ่งตั้งแต่รับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ชัชชาติได้ถ่ายทอดสดภารกิจในแต่ละวัน ตั้งแต่การวิ่งในเมืองแบบ City Run ช่วงเช้าตรู่ การลงพื้นที่พบปะชาวบ้าน ไปจนถึงการประชุมกับหน่วยงานต่างๆ ให้ประชาชนได้สำรวจกรุงเทพฯ ไปพร้อมกับผู้ว่าฯ แบบเรียลไทม์แทบจะตลอดทั้งวัน
การถ่ายทอดสดของชัชชาติได้รับความนิยมอย่างมาก ไลฟ์แต่ละครั้งมียอดผู้ชมแบบ Real Time ทะลุหลักหมื่นอย่างรวดเร็ว ส่วนคอมเมนต์ก็เพิ่มขึ้นรัวๆ จนอ่านแทบไม่ทัน และมียอดวิวถึงหลักล้าน เราเชื่อว่าความสำเร็จเหล่านี้ส่วนหนึ่งเกิดจากความมุ่งมั่นในการทำงาน การเปิดเผยข้อมูลแบบตรงไปตรงมา รวมไปถึงการให้ข้อมูลของชัชชาติที่ครอบคลุมการแก้ไขปัญหาเมืองอย่างหลากมิติ
ส่วนอีกคนที่ต้องยกเครดิตให้ก็คือ ‘แอดมินหมู’ มือไลฟ์เสียงนุ่ม มาดกวนนิดๆ ที่ตั้งคำถามแทนผู้ชมทางบ้านแบบตรงๆ แถมยังคอยแซวและหยอกล้อชัชชาติอย่างเป็นกันเอง ทำให้การไลฟ์สนุก ไม่น่าเบื่อ ดูได้เรื่อยๆ จนหลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พวกเขาเสพติดการดูไลฟ์ชัชชาติงอมแงมชนิดที่ว่าดูแทนซีรีส์ยังได้
วันนี้เราขอพาทุกคนมาพูดคุยกับ ‘หมู-วิทยา ดอกกลาง’ หรือ ‘แอดมินหมู’ จากเพจ ‘ชัชชาติ สิทธิพันธุ์’ เพื่อทำความรู้จักตัวตนและเข้าใจการทำงานของคนอยู่หลังกล้องอย่างเขามากขึ้น
หมู วัย 26 ปี จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สาขาเทคโนโลยีการศึกษาและสื่อสารมวลชน หมูชื่นชอบและทำงานด้านการผลิตสื่อมาตั้งแต่สมัยเรียนมหา’ลัย หลังจากเรียนจบ เขาได้เปิดบริษัทโปรดักชันเฮาส์ของตัวเอง และมีโอกาสทำงานให้ชัชชาติมานานหนึ่งปีกว่าแล้ว
เราจึงอยากชวนหมูพูดคุยต่อถึงจุดเริ่มต้นของการเป็นมือไลฟ์ สไตล์การทำงานร่วมกับชัชชาติ ความท้าทายของภารกิจต่างๆ มุมมองของเขาที่มีต่อปัญหาในเมือง ไปจนถึงความหวังที่จะทำให้กรุงเทพฯ เป็นเมืองน่าอยู่สำหรับทุกคน
ใครพร้อมแล้ว เราขอชวนทุกคนไปฟังคำตอบของ ‘แอดมินหมู’ พร้อมกันตอนนี้เลย!
ทำไมถึงได้มาทำงานให้กับ ‘ชัชชาติ สิทธิพันธุ์’
ช่วงที่ทำโปรดักชันเฮาส์ ผมทำงานวิดีโอที่เกี่ยวข้องกับประเด็นสังคมและเมืองอยู่แล้ว แต่เดิมผมรู้จักและทำงานกับพี่ศานนท์ หวังสร้างบุญ (รองผู้ว่าฯ กทม. คนปัจจุบัน) อยู่แล้ว เคยมีโอกาสผลิตสื่อให้พี่ศานนท์หลายโปรเจกต์ เช่น สารคดีเกี่ยวกับการพัฒนาเมือง และโครงการออกแบบป้ายรถเมล์ของกลุ่ม MAYDAY!
พี่ศานนท์เห็นว่าเราชอบงานลงพื้นที่ งานสังคม งานพูดคุยกับประชาชน เขาเลยชวนให้มาทำสื่อช่วยอาจารย์ชัชชาติ ผมทำงานให้กับอาจารย์ชัชชาติตั้งแต่ต้นปี 2564 หรือประมาณหนึ่งปีกว่าแล้วครับ
จุดเริ่มต้นการเป็น ‘มือไลฟ์’ เกิดขึ้นตอนไหน
ปกติผมมีหน้าที่ถ่ายวิดีโอเป็นหลัก แต่วันที่มีการจับสลากเบอร์ผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม. (31 มีนาคม 2565) พี่ในทีมบอกให้ช่างภาพอีกคนมาถ่ายวิดีโอแทนผม และบอกให้ผมไปไลฟ์แทน เราไม่ได้ถามเหตุผลเพราะเราเข้าใจว่าเขาคงอยากให้ช่างภาพคนนั้นมาทำงานแทนเรา
ตอนที่ต้องไลฟ์ก็รู้สึกแปลกๆ เพราะปกติผมถือกล้องใหญ่เวอร์วังอลังการมาตลอด แต่จู่ๆ ต้องมาถือโทรศัพท์แทน ผมรู้สึกโง่เลย ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง แต่ผมถือคติที่ว่า ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ถ้ายังไม่ได้ลงมือทำ ถึงแม้ว่าผมจะทำงานด้านสื่อมาตลอด รู้วิธีถือกล้อง มีทักษะการพูดอยู่บ้าง แต่ผมไม่รู้ว่าการถ่ายทอดสดหรือการรายงานข่าวต้องพูดอะไร วันแรกเลยใช้วิธีเก็บข้อมูลและดูวิธีของนักข่าวที่อยู่รอบๆ หลังจากนั้นก็ปรับการพูดให้เป็นสไตล์ของตัวเอง
วันแรกที่ไลฟ์กระแสก็ดีเลย มีคนวิ่งมาหาอาจารย์ชัชชาติประมาณ 10 คน อาจารย์ตกใจ ถามว่ามาจากไหนกัน พวกเขาบอกว่าตามมาจากไลฟ์ หลังจากนั้นก็กลายเป็นธรรมเนียมว่า ถ้าดูไลฟ์อยู่ ทุกคนสามารถตามมาหาอาจารย์ชัชชาติได้เสมอ วันแรกมีคนดูไลฟ์ประมาณ 1,700 คน อาจารย์ชัชชาติดีใจที่มีคนติดตามเยอะ แต่ในมุมมองของเรายังเป็นตัวเลขที่น้อย ถ้าเทียบกับจำนวนคนติดตามเพจในตอนนั้น 8 แสนกว่าคน แต่เราก็ไลฟ์มาเรื่อยๆ จนคนติดการดูถ่ายทอดสดมากขึ้น
นั่นแหละครับ จากวันแรกที่ได้รับมอบหมายให้ไลฟ์แค่วันเดียว แต่วันนั้นคือวันที่พลิกทุกอย่างจากหน้ามือเป็นหลังมือ เปลี่ยนทุกอย่างไปหมดเลย นับจากวันแรกจนถึงตอนนี้ ผมไลฟ์ติดต่อกันมานานเกือบ 3 เดือนแล้ว
การไลฟ์แต่ละครั้งประเด็นค่อนข้างหลากหลาย แทบจะไม่ซ้ำกัน คุณมีวิธีเตรียมตัวและเตรียมข้อมูลยังไง
ส่วนใหญ่ผมจะรู้ตารางงานล่วงหน้าไม่นานมาก บางครั้งก็เป็นการลงพื้นที่แบบกะทันหัน การไลฟ์จึงต้องอาศัยไหวพริบหน้างานเป็นหลัก เมื่อไปถึงผมจะเริ่มหาข้อมูล สังเกตพื้นที่โดยรอบ สอบถามประชาชนว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นเอาคำตอบของชาวบ้านและข้อมูลจากอาจารย์ชัชชาติมารวบรวมและต่อยอดเพื่อสื่อสารผ่านไลฟ์อีกทอดหนึ่ง
ถ้าเกิดข้อสงสัย ผมก็จะถามอาจารย์ชัชชาติต่อทันที ผมจะรับบทเป็นประชาชนคนหนึ่ง เป็นตัวแทนของคนที่ไม่รู้อะไรเลย ส่วนอาจารย์จะเป็นผู้รู้ เป็นคนคอยตอบคำถามของประชาชน ส่วนเรื่องไหนที่ผมรู้อยู่แล้ว ผมก็จะพูดเสริมและสรุปให้อีกที
การไลฟ์ช่วงแรกต้องใช้ทักษะการสังเกตพื้นที่เป็นหลัก แต่ช่วงหลังๆ ผมเริ่มมีข้อมูลและความรู้มากขึ้น พอจะคาดการณ์ออกแล้วว่า ปัญหาประเภทนี้อาจารย์ชัชชาติจะตอบว่าอะไร จะโยงไปนโยบายไหนได้บ้าง เช่น การเพิ่มไฟส่องสว่าง, การปรับปรุงป้ายรถเมล์, พื้นที่สำหรับหาบเร่แผงลอย, สวน 15 นาที, ดนตรีในสวน, พื้นที่สร้างสรรค์ เป็นชุดข้อมูลที่ผมตอบประชาชนในไลฟ์ได้ทันที
สิ่งที่ต้องระวังที่สุดระหว่างไลฟ์คืออะไร
เรื่องกฎหมายครับ ต้องระวังเรื่องการพูดดูถูก การกล่าวถึงผู้อื่น การถ่ายวิดีโอติดบุคคลอื่น หรือการทำผิดกฎหมายเลือกตั้ง เช่น ช่วงหาเสียงมีข้อบังคับห้ามเต้นระหว่างหาเสียง เราต้องควบคุมสถานการณ์หน้างาน ไม่ให้ผิดกฎระเบียบ ไม่ได้ทำหน้าที่ถ่ายทอดสดเพียงอย่างเดียว
หลายเหตุการณ์ผมต้องควบคุมกะทันหันมาก อย่างเช่นเคยมีคนวิ่งเอาป้ายหาเสียงมาให้อาจารย์ชัชชาติเซ็น เราต้องรีบห้าม ไม่ถ่ายออกไลฟ์ เพราะมันจะเข้าข่ายผิดกฎหมายเลือกตั้งที่ระบุว่าห้ามแจกป้ายหาเสียงแม้จะเลือกตั้งเสร็จแล้วก็ตาม
ส่วนปัจจุบันก็จะมีกฎหมาย PDPA ห้ามถ่ายรูปหรือถ่ายวิดีโอติดหน้าผู้อื่นหากไม่ได้รับอนุญาต ทุกครั้งที่มีประชาชนเข้ามาขอถ่ายรูปหรือพูดคุยกับอาจารย์ชัชชาติ ผมจะขออนุญาตก่อนทุกครั้ง แต่ถ้ามีเด็กเล็กมาด้วย ผมจะพยายามไม่ถ่ายติดเด็กครับ
ในไลฟ์เห็นคุณแซวหรือเล่นมุกกับชัชชาติด้วย ช่วยเล่าถึงสไตล์การทำงานกับผู้ว่าฯ กทม. ให้ฟังหน่อย
ช่วงแรกๆ อาจารย์ชัชชาติไม่เข้าใจมุกของผมเลย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมบางทีผมถึงพูดจาไร้สาระ ผมเคยแซวคุณป้าคนหนึ่ง อาจารย์รีบบอกว่า “หมูอย่าไปแซวเขามาก” เขาเป็นคนจริงจังและคิดละเอียดมาก เขาจะคิดรอบคอบกว่ามุกของเรา มีครั้งหนึ่งผมเคยเล่นมุกว่า
หมู : “อาจารย์ครับ แถวนี้ของถูกมากครับ”
ชัชชาติ : “ทำไม ไม่เห็นจะถูกเลย ราคาปกติไม่ใช่เหรอ”
หมู : “รถ (ออกเสียงคล้าย ‘ลด’) เยอะไงครับ”
ชัชชาติ : “อ๋อ แอดมิน พูดแบบนี้ไม่ได้นะ ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี อย่าเอาเรื่องนี้มาล้อเล่น เพราะคนอื่นจะเข้าใจผิด ลดเยอะไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะถูก เดี๋ยวคนจะเข้าใจผิดกันหมด”
อาจารย์ชัชชาติคิดรอบคอบ คิดไกล คิดเร็ว ตอนนั้นผมสงสัยว่าเขาคิดไปถึงขนาดนั้นเลยเหรอ แต่ผมก็เข้าใจ สุดท้ายผมก็ขอโทษอาจารย์
แต่ช่วงหลังๆ อาจารย์ก็เริ่มเข้าใจว่าทำไมเราพูดแบบนี้ เพราะทุกอย่างวัดกันที่ผลงาน ผลงานตอนนี้ชัดเจนว่าการถ่ายทอดสดของเราประสบความสำเร็จ อาจารย์เห็นคนดูไลฟ์มากขึ้น ตัวเลขของผู้ชมเป็นพัฒนาการที่วัดได้ อาจารย์บอกว่าวิธีไหนดีอยู่แล้วก็ทำต่อไป แก้ไขเฉพาะจุดบกพร่องก็พอแล้ว
เคยโดนชัชชาติดุไหม
ไม่ถึงกับดุแต่เป็นการเตือนมากกว่า ปกติอาจารย์จะจับแขนผมเบาๆ เวลาเอ็นดู พูดให้ความรู้ หรือบอกให้เดินระวังทาง แต่เหตุการณ์ที่โดนเตือน อย่างเช่น วันแรกที่เดินทางเข้าทำงานที่ศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร ผมพูดออกไลฟ์ว่า “เอาแล้วครับคุณผู้ชม ข้าราชการ กทม. กำลังออกมาต้อนรับนายใหม่” พออาจารย์ได้ยินก็รีบตีแขนผมดังป้าบ แล้วบอกว่า “ไม่ใช่นาย เพื่อนร่วมงาน” ในกล้องอาจจะไม่เห็น แต่ผมตัวโยกเลย (หัวเราะ)
หลังจากลงพื้นที่กับชัชชาติมานานกว่าหนึ่งปี คุณได้เรียนรู้อะไรบ้าง
อาจารย์ชัชชาติเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์แบบไหนก็จะคิดบวกเสมอ ประนีประนอม ขอความร่วมมือทุกฝ่ายช่วยกันแก้ปัญหา นี่คือสิ่งที่ผมเรียนรู้และซึมซับมาโดยตรง ส่วนวิธีทำงานของผมและอาจารย์ชัชชาติคล้ายกันอยู่แล้วคือลุยทันที ไปไหนไปกัน ถ้าตรงไหนมีปัญหาที่แก้ได้ทันที อาจารย์ชัชชาติจะสั่งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแลและแก้ไขทันที เพราะบางเรื่อง ถ้าไม่ทำวันนี้ ก็ไม่รู้จะทำวันไหน
คุณลงพื้นที่แทบทุกวันขนาดนี้ เหนื่อยบ้างไหม
ไม่เหนื่อยนะ เพราะเราทำแล้วมีความสุข ผมเห็นคนอื่นแฮปปี้ ผมก็มีความสุขแล้ว อย่างวันหาเสียงวันสุดท้าย (21 พฤษภาคม 2565) เราหาเสียงที่สยามเป็นที่สุดท้าย ก่อนยุติหาเสียง 18.00 น. อาจารย์ชัชชาติถ่ายรูปกับทุกคนไม่ทัน เราเลยต้องเรียกทุกคนมาถ่ายรูปรวมแทน ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุขมาก อาจารย์ก็มีความสุข ผมเห็นแล้วก็มีความสุขตามไปด้วย เพราะมันคือวันสุดท้ายของการเดินทางกว่าตลอดสองปีครึ่ง รางวัลให้กับการทำงานหนักของเราก็คือ การที่ทุกคนให้ความสนใจ สนับสนุน และส่งรอยยิ้มให้กันแบบนี้ วันนั้นผมโคตรมีความสุขเลย
ปัจจุบันผมก็ยังสนใจแค่การทำให้คนอื่นมีความสุข นั่นก็คือการไลฟ์ ผมเห็นคนติดไลฟ์ คนดูแล้วมีความสุข บางคนบอกว่าดูแทนซีรีส์ได้เลย ตอนแรกผมไม่เชื่อเลยนะว่าคนจะติดไลฟ์ขนาดนี้ แม้ว่าหลายคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกัน แต่ผมก็ยังไม่เชื่อสนิทใจ ผมคิดแค่ว่าพยายามทำให้คนที่ติดตามไลฟ์มีความสุขก็พอแล้ว ไลฟ์ทุกครั้งจะพยายามทำให้อาจารย์ชัชชาติยิ้ม พออาจารย์ยิ้ม คนดูก็มีความสุข คนดูมีความสุข ผมก็ถือว่าตัวเองประสบความสำเร็จแล้ว
แต่ก็มีเรื่องกังวลเหมือนกันนะ เพราะตอนนี้กระแส ข่าว หรือข้อมูลเกี่ยวกับอาจารย์ชัชชาติ ส่วนใหญ่มาจากไลฟ์หมดเลย ฉะนั้น ผมต้องทำงานแบบระวังมากๆ ให้เกิดข้อผิดพลาดน้อยที่สุด เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์หรือกระแสไม่ดี ผมเองก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบด้วย
หลายฝ่ายแสดงความคิดเห็นว่าชัชชาติพีอาร์เก่ง หรือสื่อไทยพีอาร์ชัชชาติเกินจริง คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้
ผมอยากตั้งคำถามกลับไปว่า มันจะเรียกโอเวอร์พีอาร์ได้ยังไง ในเมื่อความต้องการของคนดูมันสอดคล้องกับการถ่ายทอดสดของเรา ถ้าไลฟ์แล้วไม่มีคนดู อันนั้นอาจเรียกพีอาร์เก่งได้ แต่คนต้องการดูไลฟ์ของเราเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ การที่เราไลฟ์เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ชม มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก มันคือการเปิดเผยความจริงในการทำงานของผู้ว่าฯ ให้ประชาชนรับรู้ ผมคิดว่ามันไม่ใช่การพีอาร์เกินจริง
คุณคิดว่าการไลฟ์ของชัชชาติมีบทบาทหรือเป็นสื่อกลางระหว่างเรื่องการเมืองกับประชาชนอย่างไร
ผมคิดว่ามันเป็นช่องทางที่ประชาชนสามารถสื่อสารกับผู้ว่าฯ ได้โดยตรงและรวดเร็ว โดยมีผมเป็นตัวกลาง ผมเป็นตัวแทนของประชาชนในการตั้งคำถาม จี้ปมปัญหาทุกอย่าง ผมเป็นตัวแทนของผู้ชมทุกคน มีคนดูสองหมื่นสามหมื่นคน ผมถามให้ได้ทุกคน อาจจะมีบางคอมเมนต์ที่อ่านไม่ทันจริงๆ
แต่รู้ไหมครับว่าอาจารย์ชัชชาติอ่านคอมเมนต์ย้อนหลังทุกคอมเมนต์เลย มีเป็นหมื่นคอมเมนต์เขาอ่านหมดเลยจริงๆ ว่างเมื่อไหร่คือนั่งอ่านคอมเมนต์ เขาแก้ไขตามจุดต่างๆ ที่ประชาชนคอมเมนต์มา อย่างตอนที่มีคนคอมเมนต์เรื่องปัญหาบริเวณถนนพระรามสาม เขาก็ลงพื้นที่ไปแก้ไขทันที
อาจารย์ชัชชาติเห็นคุณค่าเสียงของประชาชนจริงๆ พูดแล้วอาจจะฟังดูสวยหรูนะ แต่เขาทำจริงๆ การใช้แอปพลิเคชันอย่าง Traffy Fondue อาจเป็นแค่ช่องทางหนึ่งในการรับแจ้งและจัดการปัญหา แต่การคอมเมนต์ผ่านไลฟ์เป็นช่องทางร้องทุกข์ที่เร็วกว่าแอปฯ อีก เสียงของประชาชนในคอมเมนต์สำคัญกับอาจารย์ชัชชาติมาก เห็นได้จากในไลฟ์ เขาจะคุยกับกล้องตลอด บอกให้ทุกคนคอมเมนต์มา บางคำถามเขาจะมาตอบในไลฟ์ถัดไป
ผมคิดว่าหนึ่งเหตุผลที่ประชาชนกล้าคอมเมนต์และร้องทุกข์มามากขนาดนี้ อาจเป็นเพราะว่าอาจารย์ชัชชาติเป็นกันเองกับแอดมิน ทำให้แอดมินกล้าพูด กล้าถาม แบบไม่ต้องเกร็ง พอประชาชนเห็นแบบนี้ พวกเขาเลยกล้าแสดงความคิดเห็นมากขึ้น เพราะพวกเขารู้ว่าแอดมินเป็นตัวแทนให้พวกเขาได้ ผมมองว่าการไลฟ์เป็นช่องทางที่เชื่อมโยงผู้คนได้ดีมาก
หลังจากได้ลงพื้นที่กับชัชชาติมานาน คุณมองปัญหาในกรุงเทพฯ เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนบ้างไหม และคุณคิดว่าปัญหาไหนควรได้รับการแก้ไขเร่งด่วนที่สุด?
ไม่ได้เปลี่ยนไปมากครับ เพราะปัญหาของเมืองยังเป็นเรื่องเดิมที่เราเจอกันอยู่ทุกวัน เช่น รถติด ระบบขนส่งสาธารณะไม่ดี ไฟส่องสว่างไม่เพียงพอ สิ่งที่เปลี่ยนไปอาจเป็นการมองภาพรวมของการแก้ปัญหาที่ครอบคลุมมากขึ้น เพราะผมรู้แล้วว่านโยบายแต่ละพื้นที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้น นโยบายรายเขตจึงสำคัญมาก แต่ละพื้นที่ใช้เกณฑ์การตัดสินเหมือนกันไม่ได้ ซึ่งจะนำไปสู่คำถามเรื่องมาตรฐานการแก้ปัญหาของแต่ละเขต
ผมมองว่าคนในแต่ละพื้นที่ควรเป็นคนตั้งมาตรฐานนี้ขึ้นมา ไม่ได้ต้องการให้เกิดการแบ่งแยกพื้นที่นะ แต่ผมเชื่อว่าคนแต่ละพื้นที่เกิดมาไม่เหมือนกัน มีวิถีชีวิตต่างกัน เพราะฉะนั้น มาตรฐานก็ต้องต่างกันด้วย ถ้าเราใช้มาตรฐานเดียวเป็นเกณฑ์การตัดสินหรือแก้ปัญหา บางทีมันอาจไม่ใช่ทางออกสำหรับการสร้างเมืองที่น่าอยู่สำหรับทุกคน
ส่วนปัญหาที่ควรแก้ไขเร่งด่วนที่สุด ผมคิดว่าทุกเรื่องควรได้รับการแก้ไขพร้อมกัน อาจจะเริ่มแก้ปัญหาทีละสเต็ป สเต็ปแรกคือปัญหาที่ไม่มีสิ่งปลูกสร้าง เช่น ทางเท้าไม่เรียบ ขยะไม่เก็บ น้ำเน่าเสีย ท่อตัน เป็นปัญหาที่แก้ไขได้ทันที
ส่วนสเต็ปที่สองจะต้องใช้การก่อสร้าง การจัดระเบียบ การขอความร่วมมือจากฝ่ายอื่น อย่างเช่น การจัดพื้นที่ผู้ค้าหาบเร่แผงลอย ซึ่งเป็นปัญหาที่ควรได้รับการแก้ไขเร่งด่วนเหมือนกัน เพราะสุดท้ายจะกลายเป็นปัญหาทางเท้ามีสิ่งกีดขวาง ทำให้ประชาชนเดินลำบาก ส่วนสเต็ปที่สามจะเป็นปัญหาที่ใหญ่และซับซ้อนมากขึ้น เช่น การเก็บสายไฟลงใต้ดิน ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องมีการก่อสร้างวางท่อร้อยสาย ทำได้ยากและต้องใช้เวลา
คุณคิดว่ากรุงเทพฯ จะกลายเป็นเมืองที่น่าอยู่สำหรับทุกคนได้จริงไหม
ได้แน่นอนครับ เพราะผมคิดว่าตอนนี้ทุกคนเริ่มมีความหวังแล้ว ส่วนเรื่องการพัฒนาเมือง ผมคิดว่าปัญหาไหนแก้ไขได้ไม่ยาก กทม. ก็ควรแก้ทันที จะได้เสร็จไปทีละเรื่อง ส่วนปัญหาไหนที่แก้ยาก ต้องใช้เวลา ก็ค่อยๆ แก้กันไป
อีกสิ่งที่ควรทำก็คือการจัดระเบียบความคิดของคน โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ กทม. และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ทุกคนควรทำงานไปในทิศทางเดียวกัน นั่นก็คือการทำงานเพื่อประชาชนเป็นหลัก
เพราะสำหรับอาจารย์ชัชชาติ ประชาชนคือที่หนึ่ง ฉะนั้น ถ้าทีมงานไม่ขยัน เขาจะขยันให้ดูเป็นตัวอย่าง ซึ่งเขาทำอย่างนั้นจริงๆ ทำให้ทีมงานหลายคนเริ่มคิดแง่บวกและขยันตาม ถ้าทุกคนเดินหน้าทำงานหนักเพื่อประชาชน ผมคิดว่ากรุงเทพฯ จะเป็นเมืองที่น่าอยู่ได้แน่นอนครับ
ปัจจุบันคนต่างจังหวัดไม่ได้เลือกผู้ว่าฯ ของตัวเอง คุณมีความคิดเห็นยังไง เป็นสิ่งที่ควรเกิดขึ้นไหม
เป็นคำถามที่ตอบยากมากครับ สำหรับสังคมประชาธิปไตยทั่วไป ผมมองว่าการเลือกตั้งทุกรูปแบบควรเกิดขึ้นในทุกพื้นที่ แต่สำหรับประเทศไทย ผมคิดว่าเราต้องมองย้อนไปดูในอดีตว่าผู้ว่าฯ กทม. และผู้ว่าฯ ต่างจังหวัด มีบทบาทอย่างไรกับชีวิตคนไทยบ้าง ผมเชื่อว่าที่ผ่านมาคนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้สึกอะไร บางคนอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ว่าฯ จังหวัดตัวเองมีหน้าที่อะไรบ้าง มันจึงกลายเป็นความชินชาตั้งแต่ไหนแต่ไร หลายคนจึงอาจมองว่าต่างจังหวัดไม่ได้เลือกผู้ว่าฯ ของตัวเองก็ไม่เห็นเป็นอะไร แต่ช่วงนี้ทุกคนเห็นผู้ว่าฯ ชัชชาติทำงานดี ประชาชนเห็นความสำคัญของบทบาทผู้ว่าฯ กระแสการเลือกตั้งในต่างจังหวัดจึงเพิ่มมากขึ้น
ถ้าถามว่าการเลือกตั้งผู้ว่าฯ ในต่างจังหวัดควรเกิดขึ้นไหม ผมคิดว่าคำตอบมีหลายมิติมาก ในมุมหนึ่ง การเลือกตั้งอาจไม่ได้การันตีว่าจังหวัดนั้นจะได้ผู้ว่าฯ ที่ดี อีกมุมหนึ่ง หากรัฐบาลแต่งตั้งคนที่มีความสามารถเข้ามาทำงาน กรณีนี้อาจเป็นประโยชน์ต่อเมืองและประชาชนมากกว่าก็ได้ ผมมองว่าทั้งสองมุมมีข้อดีและข้อเสียแตกต่างกัน
ตอนนี้ผมคิดว่ายังตัดสินไม่ได้ว่าการเลือกตั้งท้องถิ่นควรเกิดขึ้นจริงไหม เพราะตอนนี้มีอาจารย์ชัชชาติเพียงคนเดียว ที่นำร่องการทำงานของผู้ว่าฯ ยุคใหม่ หมายความว่า ผู้ว่าฯ แต่ละจังหวัดอาจจะต้องทำการบ้านหนักขึ้นเพื่อเดินหน้าทำงานตามแผนแบบอาจารย์ชัชชาติ
แต่ตอนนี้อาจารย์ชัชชาติเพิ่งเข้ามาทำงานนำร่องได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน การเปลี่ยนแปลงจึงอาจยังไม่เกิดขึ้น ต้องรอดูไปว่าผู้ว่าฯ ต่างจังหวัดที่ได้รับการแต่งตั้งจะทำงานได้ดีขึ้นหรือทำให้ประชาชนพอใจมากขึ้นหรือไม่ ถ้าทำได้ดี การเลือกตั้งก็อาจจะไม่จำเป็น ถ้าทำได้ไม่ดี วาระต่อไปก็อาจต้องมีการเรียกร้องสิทธิในการเลือกผู้ว่าฯ ต่างจังหวัดเกิดขึ้น ดังนั้น ผมคิดว่าต้องรอดูความเปลี่ยนแปลงอีกสักพักครับ
อยากฝากอะไรถึงประชาชนที่ติดตามไลฟ์บ้าง
ดีใจที่มีคนติดตามไลฟ์เยอะขนาดนี้ ขอให้ทุกคนติดตามไลฟ์ไปเรื่อยๆ นะครับ ใครมีปัญหาหรืออยากแชร์เรื่องอะไรก็คอมเมนต์เข้ามาได้เลย อยากให้พูดคุยกันเยอะๆ ไม่อย่างนั้นผมจะเหงา (หัวเราะ) และอยากให้ทุกคนช่วยกันเป็นหูเป็นตาดูแลเมืองของเรา ช่วยกันทำให้กรุงเทพฯ เป็นเมืองที่น่าอยู่ เพราะอาจารย์ชัชชาติทำคนเดียวไม่ได้ ทุกคนต้องร่วมมือกัน
ประชาชนทุกคนคือพลังสำคัญที่จะขับเคลื่อนเมือง ตอนนี้ทุกคนสามารถเข้าถึงผมได้ผ่านช่องทางไลฟ์ ดังนั้น อยากให้ทุกคนเข้ามาดูการทำงาน ถกเถียง และพูดคุยถึงปัญหาต่างๆ แล้วผมจะเป็นอีกหนึ่งตัวกลางที่จะส่งต่อคำถามหรือปัญหาของประชาชนไปยังอาจารย์ชัชชาติให้ครับ
