มีอะไรอยู่บน (สถานีรถไฟ) ฟ้า - Urban Creature

ระหว่างที่รอรถไฟฟ้าอยู่เพลินๆ ไม่กี่นาที พลันสายตาก็เหลือบสำรวจไปทั่วว่ามีอะไรบ้างนะในวิวระดับตึกชั้น 3 ที่ทอดออกไปยังตึกต่างๆ โดยรอบ มันไม่ได้มีแค่หลังคาบ้าน ไม่ได้มีแค่ตึกที่สูงลดหลั่นกัน หากมองดีๆ มันมีดีเทลมากกว่านั้น และบางดีเทลก็ซ่อนอยู่หลังแผงเหล็กของสถานีรถไฟฟ้า

ที่สังเกตได้ง่ายเลยก็คือดาดฟ้าของห้องแถว บางคูหาเป็นลูกกรงเหล็กครอบอีกที มีเสาอากาศอยู่ บ่งบอกถึงยุคหนึ่งที่มีทีวีตู้นูน หากอยากจะดูให้คมชัดกว่านี้ แค่เสาแบบตัววีคงไม่พอ ต้องเป็นเสาอากาศก้างปลา เสียบชั้นบนสุดของตึกเท่านั้น และเพื่อยกระดับให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่สูงสมฐานะ การยกให้ศาลพระภูมิไปอยู่บนดาดฟ้าจึงถือเป็นที่ตั้งที่เหมาะสุดแล้ว

แดดยามบ่าย ไม่เพียงแต่เล่นแสงและเงาให้กับทางของรถไฟฟ้าที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา มันยังสร้างเหลี่ยม สร้างมุม เล่นกับตึกแถวที่หน้าตึกเหลื่อมกันได้ดี ซึ่งในแต่ละคูหา ลูกกรงและสีอาคารก็ต่างสไตล์กันไปอีก

หากเดินอยู่ข้างล่าง เราคงไม่ได้สังเกตว่าชั้น 2 ของบางคูหาก็แอบมีลูกเล่นตรงหน้าต่าง ความงามนี้เพิ่งจะถูกเปิดเผยก็ตอนที่มีสถานีรถไฟฟ้ามาตั้งขนาบข้าง

บางคูหาใช้วิกฤตเป็นโอกาส ไหนๆ ตึกก็หันมาเกือบประชิดกับทางสถานีรถไฟฟ้าที่มีคนผ่านไปมา ก็ขอโฆษณาสักหน่อย

ถ้าไม่ได้อยู่ในความสูงระดับตึกชั้น 4 ของ MRT เตาปูน เราคงไม่ได้สังเกตเลยว่า วิวสุดลูกหูลูกตานี้ มีบ้านหลังไหนบ้างที่เก่าแก่แต่ยังคงสภาพสมบูรณ์ ที่ดินตรงไหนที่ยังคงเขียวขจีอยู่ท่ามกลางเมืองหลวงที่ร้อนระอุ รวมถึงการหดตัวของพื้นที่สีเขียวไปเรื่อยๆ

หลังคาของบางบ้าน บางร้าน ก็เป็นที่เก็บของชั้นดี ในเมื่อของที่ไม่ค่อยใช้แล้วมันเกะกะพื้นที่ที่คนใช้สอยบ่อย ก็เอาไปเก็บไว้ในพื้นที่ที่คนไม่ได้ใช้สอยอะไรมากก็แล้วกัน

ผนังสูงๆ ของตึกบางแห่ง เป็นที่ทดลองทำกราฟฟิตี้แบบง่าย ชวนให้คนที่เห็นได้ตั้งคำถามว่า ศิลปินผู้สร้างสรรค์ผลงานขึ้นไปละเลงแบบนั้นด้วยวิธีไหนกัน

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ นี่คือวิวที่มองออกไปจากสถานีรถไฟฟ้าไม่กี่กิโลเมตร เราจะเห็นเรือขนาดมหึมาแล่นผ่านไป หากใครลงสถานีนี้แบบงงๆ ไม่รู้ว่านี่คือ BTS ปากน้ำ ให้รู้ไว้คร่าวๆ ว่าเรามาถึงสมุทรปราการแล้ว ผืนน้ำสุดลูกหูลูกตา มีเรือแล่นผ่านตลอด สมกับชื่อจังหวัดจริงๆ

กลับหลังหันจากด้านที่มีเรือผ่านแล้วเดินไปด้านหลัง จะเห็นตึกแถวเก่าๆ ขนาบข้าง BTS ปากน้ำ โครงเหล็กนี้บ่งบอกร่องรอยอดีตได้ดีว่า ครั้งหนึ่งที่ย่านนี้รุ่งเรือง ตึกนี้คงเป็นร้านอะไรสักอย่างที่ใหญ่โตมาก ถึงกับมีป้ายไฟเรียงกัน 6 แผ่น ยาวเกือบทั้งช่วงตึก

ธรรมชาติ 2 สไตล์ในแถบเดียวกัน ดาดฟ้าของบางบ้านก็แปรสภาพเป็นที่รับพลังงานจากธรรมชาติ และในโซนไม่ไกลกันนั้นก็เขียวชอุ่มรุมล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่หลากชนิด

ก่อนจะมีสถานีรถไฟฟ้า คงเป็นอาคารพาณิชย์ที่ใหญ่โตมาก ถึงมีป้ายร้านเด่นหราอยู่เกือบถึงดาดฟ้าของตึก ให้คนผ่านไปมาบนท้องถนนได้เห็นถนัดตา แม้ปัจจุบันจะถูกสถานีรถไฟฟ้ามาประชิดข้าง แต่ป้ายร้านก็ยังคงเด่น อยู่ในระยะสายตากับคนที่เดินผ่านไปมาพอดี

แม้จะไกลเกือบสุดลูกหูลูกตา แต่ก็สะดุดตาได้ด้วยป้ายที่มีความแตกต่างจากตึกอื่นๆ เทคนิคนี้ไม่ได้เพิ่งจะมีในสมัยนี้ หากใครเคยสังเกตตึกแถวยุคเก่าๆ อายุสัก 60 ปีขึ้นไป ก็จะพอคุ้นตาได้บ้างว่าบางตึกจะมีสัญลักษณ์อะไรสักอย่างติดไว้ชั้นบนสุดของตึก เป็นชื่อเจ้าของตึกเองบ้าง ปีที่ก่อตั้งบริษัทบ้าง หรืออะไรก็ตามที่บ่งบอกความเป็นเจ้าของ

bts mrt รถไฟฟ้า รูปถ่าย สถาปัตยกรรม

Writer & Photographer

ฐิติพร อุดใจ

เคยเป็นคนทำงานในสภา เป็นมนุษย์ 30 ยังจ๋อยที่พยายามเติมเต็มตัวเองในสิ่งที่อยากทำและอยากรู้อีกมาก เป็นมนุษย์หลงเวลา ทั้งเพราะควงงานมากกว่า 1 งาน และทั้งเพราะเป็นคนเกิดยุค 90’s แต่ดันชอบยุคสมัย 60’s-80’s เป็นคนต่างจังหวัดที่หลงใหลในตึกเก่ากรุงเทพฯ จึงพยายามหาเวลาว่างไปถ่ายรูปเล่นเพื่อค้นหาร่องรอยอดีต ด้วยกล้องฟิล์มบ้าง กล้องมือหมุนบ้าง แบบลองผิดลองถูกไปเรื่อย รักแมว รักการดื่ม รักการขับรถเที่ยวไกลๆ

Graphic Designer

พนิดา มีเดช

a human being