What Did You Eat Yesterday? หรือ เมื่อวานคุณทานอะไร น่าจะเข้าไปอยู่ใน Watchlist ของใครหลายคนตอนที่สตรีมมิงเจ้าใหญ่นำมาเผยแพร่ให้คนไทยดู พร้อมกับเสียงลือเสียงเล่าอ้างจากนักรีวิวที่ดูแล้วว่า นี่คือซีรีส์ญี่ปุ่นแนว Slice of Life ที่ดูแล้วทั้งฟินและหิวไปพร้อมกัน
ที่ว่าฟิน เพราะมันถ่ายทอดเรื่องราวของคู่รักเกย์วัยกลางคนอย่างสมจริงและแสนจะอบอุ่นใจ โดยไม่ได้เน้นขายความจิ้น ความโป๊ หรือการแสดงความรักด้วยการแตะเนื้อต้องตัว กอดจูบกัน เหมือนซีรีส์ชายรักชายส่วนหนึ่งในสื่อเมนสตรีมจะเป็น
อันที่จริง ถ้าจะมีอะไรในเรื่องนี้ที่นับเป็น ‘การแสดงความรัก’ ได้ มันคงจะเป็นบทสนทนาเรียบง่ายที่ตัวละครถามไถ่ความเป็นไปของกันและกันทุกวัน รวมไปถึงการทำอาหารอันละเอียดลออ ใส่ใจของ ‘ชิโร่’ ที่สอดแทรกเป็นกิมมิกในทุกๆ ตอน นำมาซึ่งความหิวของทั้ง ‘เคนจิ’ และคนดูอย่างเราและเพราะติดใจความฟิน/ความหิวของมันนี่แหละ เราจึงไม่พลาดจะเดินเข้าโรงหนังทันที เมื่อ What Did You Eat Yesterday? เวอร์ชันภาพยนตร์เข้าฉาย
ย้อนกลับไปก่อนที่เรื่องนี้จะกลายเป็นซีรีส์ฮิต What Did You Eat Yesterday? เคยเป็นมังงะที่มียอดพิมพ์กว่า 5 ล้านเล่มในญี่ปุ่น ในความนิยมอันล้นหลาม Fumi Yoshinaga ผู้เขียนก็ได้รับคำชมจากคนอ่านว่าสามารถถ่ายทอดชีวิตคู่เกย์ในญี่ปุ่นอย่างตรงไปตรงมา ไม่ได้พยายามสอนสั่งหรือบิลด์เรื่องให้น่าเศร้า
What Did You Eat Yesterday? เล่าเรื่องราวของเคนจิ เกย์หนุ่มช่างตัดผมที่เป็นคนสนุกสนาน และชิโร่ ทนายความผู้จริงจังกับงานและการประหยัดเงินแบบสุดๆ ภารกิจที่ชิโร่ต้องทำทุกวันหลังเลิกงานคือตรงดิ่งไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตที่มักจะจัดโปรโมชัน เพื่อสอยของลดราคามารังสรรค์เมนูพิเศษให้เคนจิกินด้วยกันทั้งๆ ที่ถ่ายทอดเรื่องชีวิตธรรมดาๆ ของคู่เกย์วัยกลางคนซึ่งอยู่กินกันก่อนแต่งงาน ดูจะแมสยากมาก แต่ What Did You Eat Yesterday? ก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากจนถูกหยิบมาสร้างซีรีส์ และตัวซีรีส์เองก็ได้รับการสรรเสริญไม่แพ้กัน เห็นได้ชัดจากการคว้าหลายรางวัลบนเวที Television Drama Academy Awards รวมถึงรางวัลใหญ่อย่างซีรีส์ยอดเยี่ยมมาครอง
ความนิยมนี้ส่งผลให้มีเวอร์ชันภาพยนตร์ตามมา ซึ่งหลังจากได้ชมด้วยตาตัวเองแล้ว What Did You Eat Yesterday? เวอร์ชันนี้ก็ยังสนุกครบรสไม่ต่างจากซีรีส์ อันที่จริงแล้ว ถ้าจะบอกว่าหนังเรื่องนี้เป็นซีรีส์ตอนใหม่ที่มีความยาวเป็นพิเศษก็ไม่ผิด มันยังมีเคมีดีๆ ระหว่างสองตัวละครหลัก มีฉากทำอาหารชุบชูใจ มีตัวละครเสริมที่เราเคยเห็นในซีรีส์โผล่เข้ามาสร้างสีสัน
สิ่งที่เพิ่มเติมเข้ามาคือ นอกจากจะทำตัวเป็น Food Porn แล้ว What Did You Eat Yesterday? เวอร์ชันนี้ยังเทิร์นตัวเองเป็นรายการท่องเที่ยวญี่ปุ่น เพราะเริ่มเรื่องมา ชิโร่ก็ชวนเคนจิไปออกทริปเที่ยวเมืองคันไซด้วยกัน ทำให้คนดูอย่างเราที่ปกติจะคุ้นเคยกับแบ็กกราวนด์ของเมืองหลวงในซีรีส์ แอบว้าวกับวิวทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไป ซึ่งหนังก็ถ่ายทอดภาพธรรมชาติสุดโรแมนติก และประสบการณ์พักผ่อนสไตล์ญี่ปุ่นได้ยั่วยวนสุดๆ จนอยากปักหมุดไปตามรอยสักวัน
จุดที่น่ายกนิ้วโป้งให้ไม่แพ้กันคือเรื่องนี้ยังสอดแทรกการตีแผ่ประเด็นสังคมในญี่ปุ่นแบบเนียนๆ ผ่านการทำงานและชีวิตส่วนตัวของเคนจิและชิโร่ อย่างเรื่องคนไร้บ้านผู้พัวพันกับการฆาตกรรม ซึ่งชิโร่ต้องไปเป็นทนายความให้ ฉากที่ตัวลูกความบอกชิโร่ว่าเขาอยากยอมแพ้เพราะรู้ว่าสู้ยังไงก็สู้ไม่ไหว เนื่องจากคนในสังคมตีตราเขาว่ายังไงคนไร้บ้านก็ผิดอยู่แล้ว แค่การมีตัวตนในสังคมทุกวันนี้ก็ยังถือเป็นเรื่องผิดเลย ก็สะท้อน Stigma บางอย่างที่ยังปรากฏในญี่ปุ่นและทั่วโลกได้ดี
ประเด็นการโอบรับความหลากหลายทางเพศที่เราเคยเห็นในซีรีส์มาบ้างแล้ว เวอร์ชันหนังก็ต่อยอดจากตรงนั้นเช่นกัน ผ่านการเปรียบเทียบการยอมรับตัวตนของคนในครอบครัวชิโร่และเคนจิ ฝั่งหนึ่งเคยบอกว่ายอมรับเกย์ได้ แต่พอลูกพาผู้ชายเข้าบ้านก็ช็อกหนักจนถึงขั้นป่วยหนัก กับอีกฝั่งหนึ่งที่เมาท์มอยเรื่องแฟนหนุ่มของลูกได้อย่างสนุกสนาน ก็อาจทำให้คนดูโดยเฉพาะกลุ่มเจนฯ เก่าได้ตกตะกอนบางอย่างเกี่ยวกับมุมมองต่อเพศวิถีของตนเอง
แต่ถึงที่สุดแล้ว เสน่ห์ของ What Did You Eat Yesterday? ที่ตกเราได้อยู่หมัดตั้งแต่ตอนเป็นซีรีส์ก็คือความสัมพันธ์ธรรมดาๆ ของเคนจิและชิโร่นั่นแหละ เราชอบที่ปมของเรื่องไม่ได้ใหญ่ถึงขนาดว่าส่งผลต่อความเป็นความตายของตัวละคร ไม่ได้ลุ้นจิกเบาะว่าตัวละครจะได้ลงเอยกันหรือเปล่า (อาจเพราะรู้อยู่เต็มอกว่าสุดท้ายยังไงก็ได้คู่กันแหละ อยู่กันมาขนาดนี้) แต่ความเอนจอยมันอยู่ที่การเอาใจช่วยให้พวกเขาผ่านด่านเล็กๆ ในชีวิตคู่ไปได้ทุกวัน ผ่านความเข้าใจผิด ผ่านภารกิจพิชิตของเซลล์ ผ่านมุมมองของคนในสังคมที่ปากบอกว่ายอมรับแต่ยังไม่โอบรับอย่างเต็มที่ ผ่านทุกสิ่งทุกอย่างโดยการจับมือกันเดิน ถามไถ่ความเป็นไปของกันและกัน และเมื่อสิ้นสุดวันก็กลับมาทำอาหาร นั่งกินข้าวกัน
ความรักอาจจะมีนิยามเรียบง่ายแค่นั้น การเจอใครสักคนแล้วรู้สึกว่าอยากกลับบ้านมากินข้าวกับเขาทุกวัน, ตลอดไป