ญี่ปุ่น

การสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานที่ดี เป็นหนึ่งส่วนที่ช่วยให้ผลลัพธ์การทำงานดีตามไปด้วย แต่สำหรับคนทำงานที่เกี่ยวข้องกับหนังสือแล้ว การเติมข้อมูลให้กับตัวเองอยู่เสมอก็ถือเป็นเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กัน ด้วยเหตุนี้ ‘Nippan Group Tokyo’ บริษัทขายส่งหนังสือที่สำคัญที่สุดในญี่ปุ่นจึงได้ลงทุนออกแบบห้องสมุดส่วนกลางของ ‘Nippan Group Tokyo Headquarter’ ให้ตอบโจทย์คนทำงานมากที่สุด จากฝีมือของ ‘KOKUYO’ สตูดิโอออกแบบสัญชาติญี่ปุ่น KOKUYO เปลี่ยนพื้นห้องที่มีระนาบเดียวให้กลายเป็นเนินขั้นบันไดเล็กๆ โดยแต่ละขั้นบันไดจะมีโต๊ะสำหรับนั่งทำงานและชั้นหนังสือแบบลดหลั่นกันไป ทำให้ผู้ใช้งานได้มองเห็นพื้นที่และหนังสือที่ว่าอยู่บนชั้นที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วห้องมากขึ้น อีกทั้งวัสดุที่ใช้ในการออกแบบก็ยังเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพราะอุปกรณ์ภายในพื้นที่ล้วนแล้วแต่ใช้วัสดุออร์แกนิกที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว อาทิ อิฐ ไม้ กรวด ไปจนถึงนิตยสารและกระดาษที่ใช้แล้ว แถมในการดีไซน์พื้นที่ยังคำนึงถึงกลุ่มคนที่มีความหลากหลาย ตั้งแต่การทำทางลาดเพื่อให้ผู้ใช้รถเข็นสามารถเข้าถึงได้ ไปจนถึงการกำหนดความสูงของชั้นหนังสือให้อยู่ในระดับที่ไม่สูงมาก เพื่อให้หนังสือทุกเล่มสามารถเข้าถึงคนทุกคนได้ ไม่ว่าจะเป็นเด็ก-ผู้ใหญ่ หรือชาย-หญิงที่มีความสูงแตกต่างออกไป นอกจากนี้ ความพิเศษของหนังสือกว่า 2,000 เล่มภายใน Nippan Group Tokyo Headquarter แห่งนี้ยังคัดเลือกโดยพนักงานภายในออฟฟิศแห่งนี้ด้วยกันเอง โดยหนังสือแต่ละเล่มจะมาพร้อมโน้ตคำแนะนำหรือเหตุผลสั้นๆ ในการเลือกหนังสือเล่มนั้นๆ จากเจ้าของตัวจริง ถือเป็นกิมมิกเล็กที่ทำให้การอ่านน่าสนใจและเป็นเรื่องสนุกมากยิ่งขึ้น รวมไปถึงมีโอกาสในการค้นหาเพื่อนร่วมงานใหม่ๆ ที่มีความสนใจคล้ายกัน เพื่อจุดมุ่งหมายหลักในการ ‘สร้างวัฒนธรรมใหม่ขององค์กร’ ที่พนักงานได้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้คนด้วยกันเองและหนังสือภายในห้องมากขึ้น โดยไม่ถูกจำกัดด้วยสถานที่ เวลา และกฎแบบเดิมๆ […]

ไอดอลที่เรายกให้เป็นต้นแบบในการดำเนินชีวิตไม่ได้มีแค่คนที่มีอยู่จริงเท่านั้น แต่อาจเป็นตัวละครจากหนังสือ หนัง การ์ตูน หรือสื่อบันเทิงต่างๆ ที่เป็นตัวจุดประกายทำให้เกิดแรงบันดาลใจและสร้างความฝันให้ใครหลายคน ‘กัปตันซึบาสะ’ มังงะฟุตบอลชื่อดังก็ถือว่าเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจสำคัญของเหล่าคนรักกีฬาฟุตบอล และถูกนำมาใช้เป็นไอเดียโปรเจกต์ ‘Dream Stadium…สนามของเด็กมีฝัน’ เพื่อต่อยอดความหวัง ความฝัน และความมุ่งมั่นในเส้นทางฟุตบอลของเด็กไทย ‘Dream Stadium…สนามของเด็กมีฝัน’ เกิดขึ้นจากการร่วมมือกันระหว่าง Think Curve – คิดไซด์โค้ง, บิ๊กวัน กรุ๊ป (Big One Group), แกรนด์สปอร์ต และสโมสรบีจี ปทุม ยูไนเต็ด ในการฟื้นฟูสนามฟุตบอลที่ทรุดโทรมทั่วกรุงเทพฯ ให้กลับมาสวยงาม ด้วยการนำเอาป็อปคัลเจอร์และกีฬามาดึงดูดให้คนในชุมชนกลับมาเล่นฟุตบอลกันอีกครั้ง ผ่านการแต่งเติมภาพ ‘กัปตันซึบาสะ’ มังงะฟุตบอลชื่อดังผลงานของ ‘อ.โยอิจิ ทาคาฮาชิ’ ลงบนสนาม ย้อนกลับไปเมื่อช่วงปลายปี 2564 หลายคนอาจเคยเห็น ‘กัปตันซึบาสะ’ ที่สนามฟุตบอลใน ‘สวนเฉลิมหล้า เขตราชเทวี’ ซึ่งเป็นการโปรโมตการแข่งขันเจลีกมาบ้างแล้ว แต่คราวนี้กัปตันซึบาสะมาปรากฏตัวที่สนามฟุตบอลในชุมชนแฟลตห้วยขวาง พร้อมกับ ‘บุนนาค สิงห์ประเสริฐ’ กัปตันทีมชาติไทย และ ‘สามพี่น้องกรสวัสดิ์ ฟ้าลั่น-สกุล-ชนะ’ […]

ถ้าพูดถึงเรื่องการอาบน้ำร่วมกัน ประเทศที่เราต้องคิดถึงอันดับแรกเลยคือ ‘ญี่ปุ่น’ เพราะว่าโรงอาบน้ำสาธารณะและออนเซ็นนับเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในวัฒนธรรมการอาบน้ำของผู้คนในแดนปลาดิบ ยิ่งในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้เกิดโรงอาบน้ำสาธารณะขึ้นหลายแห่งเพื่อปรับปรุงสุขอนามัยสาธารณะ และโรงอาบน้ำยังทำหน้าที่เป็นสถานที่นัดหมายพบปะของผู้คนด้วย กว่าครึ่งศตวรรษต่อมา โรงอาบน้ำสาธารณะกลายเป็นสิ่งล้าสมัยเนื่องจากทุกครัวเรือนมีห้องและอ่างอาบน้ำเป็นของตัวเอง ทำให้การอาบน้ำกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว ส่งผลให้โรงอาบน้ำหายไปจากเมืองในชั่วพริบตาเดียว เพื่อสืบทอดให้โรงอาบน้ำสาธารณะยังเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่มอบความสดชื่นให้กับชาวบ้านชาวเมือง แผนฟื้นฟูโรงอาบน้ำจึงเกิดขึ้นโดยสตูดิโอสถาปนิกอย่าง Schemata ที่เคยรีโนเวต Koganeyu ซึ่งเป็นเซนโตท้องถิ่นแห่งหนึ่งในโตเกียวที่เปิดมาตั้งแต่ พ.ศ. 2528 จนกลายเป็นโรงอาบน้ำหลังเก่าที่มีหน้าตาสวยงามและน่าใช้ มาคราวนี้ Schemata ได้ออกแบบโรงอาบน้ำสาธารณะแห่งที่สองอย่าง ‘Komae-yu’ ซึ่งเป็นโรงอาบน้ำสาธารณะแบบอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กที่มีพื้นที่ใช้สอยชั้นบน และมี ‘Bandai’ หรือเคาน์เตอร์ที่มีไว้ต้อนรับผู้ใช้บริการ จะจิบเบียร์ ดื่มนม หรือรับประทานอาหารก็ทำได้ ทั้งยังได้พักผ่อนหย่อนใจไปกับวิวภูเขาไฟฟูจิบนผนังกระเบื้องได้ด้วย และเนื่องจากสถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่ในชานเมืองของโคมาเอะซึ่งมีพื้นที่กว้างขวางและมีธรรมชาติที่ชุ่มฉ่ำ ทางเจ้าของและสถาปนิกจึงได้ออกแบบโรงอาบน้ำสาธารณะด้วยการผสมผสานความสดชื่นของสีเขียวเข้ากับห้องซาวน่าแสนสบาย เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับธรรมชาติรอบตัว นอกเหนือจากสิ่งอำนวยความสะดวกในเรื่องของการอาบน้ำ สถานที่แห่งนี้ยังตั้งอยู่ในชุมชนและอยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ ความสะดวกทั้งเรื่องการใช้งานและการเดินทางนับตั้งแต่เปิดให้บริการ ทำให้โรงอาบน้ำแห่งนี้ค่อยๆ กลายเป็นศูนย์กลางของชุมชนโดยแท้จริง Source : ArchDaily | bit.ly/3O3jWjr

ในความหนาแน่นของเมืองและผู้คน การเพิ่มพื้นที่ใช้สอยคือหนึ่งในโจทย์สำคัญที่หลายเมืองทั่วโลกยังคงหาทางออกอยู่เสมอ วันนี้เราอยากพาไปดูหนึ่งไอเดียสำหรับการออกแบบพื้นที่ซึ่งเป็นส่วนที่เหลือจากการใช้ประโยชน์ ถูกนำมาปรับเปลี่ยนให้เกิดประโยชน์มากขึ้นกว่าเดิม สถานที่แห่งนี้คือ ‘โรงเรียนอนุบาล’ ที่ตั้งอยู่ใต้ทางรถไฟยกระดับในมาจิยะ ใจกลางเมืองโตเกียว ทางรถไฟที่ว่านี้ถูกสร้างขึ้นใน พ.ศ. 2474 เมื่อมีการเกิดขึ้นของทางรถไฟยกระดับแห่งนี้ ผลที่ตามมาก็คือมีร้านค้าและบ้านเรือนถูกสร้างขึ้นอยู่บริเวณพื้นที่ทางด้านล่าง ก่อเกิดเป็นภูมิทัศน์ใจกลางเมืองที่ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาอยู่อาศัย  ในเวลาต่อมา ชาวเมืองถูกเวนคืนพื้นที่เพื่อเปิดทางให้กับการเสริมโครงสร้างยกระดับจากแผ่นดินไหว สถานที่ดังกล่าวถูกทิ้งร้างให้ว่างเปล่าเป็นเวลานาน และได้เริ่มต้นนำกลับมาใช้ใหม่โดยปรับปรุงพื้นที่ด้วยการสร้างโรงเรียนอนุบาล ซึ่งเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่เมืองกำลังขาดแคลนเพราะไม่มีที่ทางจะสร้างนั่นเอง โดยโครงสร้างทางยกระดับที่ตัดผ่านตัวเมืองแห่งนี้มีคานที่สูงประมาณ 3.9 เมตร และมีระยะความกว้างระหว่างเสาประมาณ 6 เมตร ซึ่งกว้างขวางพอเหมาะมากสำหรับการสร้างพื้นที่ห้องเรียนหรือห้องอเนกประสงค์ต่างๆ ในโรงเรียนได้เป็นอย่างดี และทางสถาปนิกก็ยังทำการออกแบบหลังคาขนาดใหญ่ยาว 70 เมตร เพื่อให้สอดคล้องกันระหว่างขนาดของโครงสร้างยกระดับและขนาดของสถาปัตยกรรม รวมถึงยังทำผนังของโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ให้ปลอดภัยและห่างไกลอันตรายจากความเร่งรีบของการจราจรบนท้องถนน ภายใต้สะพานยกระดับซึ่งเป็นหลังคาขนาดใหญ่ของโรงเรียนแห่งนี้ มีสนามเด็กเล่นกึ่งกลางแจ้งที่ไม่เหมือนใคร สร้างขึ้นจากการซ้อนทับของโครงสร้าง และโครงสร้างที่สูงก็กลายเป็นหลังคาช่วยปกป้องสนามเด็กเล่นจากแดดจ้า ฝนชุ่มช่ำ และทำให้แสงยังสอดส่องได้อย่างเพียงพอ นอกจากเครื่องเล่นแล้ว โรงเรียนอนุบาลยังมีลานซักล้างและลานจอดจักรยานด้วย จากพื้นที่ที่คนเมืองรู้สึกอันตรายอย่างใต้ชายคาทางยกระดับ ถูกออกแบบให้มีความปลอดภัยและกลายเป็นอีกสถานที่ในเมืองที่ทำให้ผู้คนได้เพลิดเพลินไปกับดอกไม้และต้นไม้ที่ปลูกบริเวณโรงเรียน และเมื่อมีการสัญจรผ่านไปบนท้องถนนก็จะทำให้ผู้ที่ผ่านไปผ่านมาได้เห็นชีวิตประจำวันของเด็กๆ เป็นเสมือนฉากการเติบโตขึ้นของอนาคตประชากรของเมืองที่เลื่อนเปลี่ยนผ่านไปในทุกวัน Source :ArchDaily | t.ly/Oq4jd