ญี่ปุ่น

จะเป็นอย่างไรถ้าวัดและโรงแรมตั้งอยู่ในที่เดียวกัน แบบชนิดที่ว่าแม้แต่ทางเข้าก็ยังเป็นทางเดียวกัน ‘Tokyo Tatemono Mitsutera Building’ คืออาคารใจกลางเมืองโอซากา ตัวอย่างการอนุรักษ์ศาสนสถานโบราณเดิมด้วยการปรับเปลี่ยนโครงสร้างโดยรอบจนเป็นวัดสไตล์เมือง เพื่อโอบรับผู้มาเยือนที่มีหลากหลายกลุ่ม แม้มองจากภายนอก Tokyo Tatemono Mitsutera Building จะเป็นตึกหน้าตาโมเดิร์นทั่วๆ ไป แต่เมื่อมองเข้าไปจะพบว่ามีวิหารหลักเก่าแก่ของ ‘วัดมิสึเทระ’ (Mitsutera Temple) ซึ่งเป็นวัดที่มีประวัติศาสตร์มากกว่า 1,300 ปี ซึ่งได้รับการเคารพนับถือและเป็นส่วนหนึ่งของเมืองซ่อนตัวอยู่ จากเหตุการณ์ระเบิดเมืองโอซากาในปี 1945 ทำให้ทั้งผู้คนและสิ่งก่อสร้างในเมืองได้รับผลกระทบและความเสียหายเป็นวงกว้าง โชคดีที่ตัววิหารหลักของวัดไม่ได้รับความเสียหายอะไรมาก จึงมีการตัดสินใจสร้างตึกที่ภายในประกอบด้วยร้านค้าต่างๆ และโรงแรม Candeo Hotels ครอบวิหารไว้ ขณะเดียวกัน ด้วยความที่คอนเซปต์ของโรงแรมคือ ‘Gleaming Brightly’ โถงทางเข้าหลักจึงตกแต่งด้วยงานแล็กเกอร์เคลือบเงาและแผ่นทอง สะท้อนถึงความสง่างาม สว่างไสว ทำให้ตัวตึกสมัยใหม่กลมกลืนไปกับสถาปัตยกรรมเดิมของตัววัด ภายในตึกแบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลัก ได้แก่ วัด โรงแรม และร้านค้า ผ่านการออกแบบชั้น 1 – 3 ด้วยโครงสร้าง Atrium เป็นห้องโถงใหญ่ที่รองรับผู้คน […]

คุณคิดว่าร้านกาแฟจะเล็กได้แค่ไหน ที่เกียวโตมีร้านกาแฟที่มีขนาดเพียง 10 ตารางเมตร ด้วยความลึกของร้านเพียง 1 เมตรเท่านั้น ‘SUETOMI AoQ Cafe Stand’ คือคาเฟ่ที่มีเจ้าของเดียวกันกับ ‘SUETOMI’ ร้านอาหารชื่อดังในเกียวโตจากผลงานการออกแบบของสตูดิโอ G architects studio และ Ryohei Tanaka ที่ตั้งอยู่บนหัวมุมถนน Matsubara-dori ติดกับร้านราเมน Chanponteiso Honkeshijokarasumaten ใกล้กับสถานีรถไฟ Shijō Station ความพิเศษคือ ที่นี่เป็นคาเฟ่ไม้ในรูปแบบวินเทจ ที่นั่งพักและด้านข้างของร้านมีการติดตั้งแผ่นทองแดงที่ถูกออกซิไดซ์ด้วยซอสถั่วเหลืองและแอมโมเนียมคลอไรด์ในปริมาณเหมาะสมเพื่อให้เกิดการกัดกร่อน กลายเป็นสีสนิมออกโทนฟ้า คล้ายกับสี ‘Suetomi Blue’ ซึ่งเป็นสีประจำร้าน SUETOMI เดิมที่อยู่ห่างจากตัวคาเฟ่ไปเพียงสามนาทีเท่านั้น ทำให้นอกจาก SUETOMI AoQ Cafe Stand จะเป็นคาเฟ่คอนเซปต์เก๋ที่ดึงดูดสายตานักท่องเที่ยวแล้ว ยังทำหน้าที่เป็นป้ายบอกทางเพื่อนำลูกค้าไปยังร้านเรือธงของ SUETOMI บนถนน Tamatsushimachō อีกด้วย ไม่เพียงเท่านี้ ในช่วงนอกเหนือเวลาทำการ พื้นที่นั่งพักของ SUETOMI AoQ Cafe […]

ด้วยความตั้งใจที่ต้องการเปลี่ยนพื้นที่พักอาศัยให้กลายเป็นร้านค้าเชิงพาณิชย์ที่หนังสือและมื้ออาหารจะเข้ามาช่วยเติมเต็มชีวิตประจำวัน ‘TOGO BOOKS nomadik’ จึงถือกำเนิดขึ้นในเมืองโนเสะ เมืองทางตอนเหนือของจังหวัดโอซาก้า ประเทศญี่ปุ่น ที่นี่คือร้านคาเฟ่ไม้สไตล์ดั้งเดิมที่เสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าได้ดื่มด่ำไปพร้อมกับหนังสือละลานตา และวิวสวยๆ แห่งนี้เกิดขึ้นด้วยฝีมือการออกแบบของ Coil Kazuteru Matumura Architects ที่เนรมิตบ้าน 2 ชั้นเดิมให้สอดคล้องไปกับความปรารถนาของเจ้าของ เริ่มตั้งแต่ทางเข้าที่มีหนังสือออกใหม่บนชั้นวางให้ลูกค้าได้เลือกหยิบอ่านตามความต้องการ ก่อนจะนำไปสู่พื้นที่ครัวแบบเปิดและพื้นที่สำหรับรับประทานอาหารภายในคาเฟ่ที่รายล้อมไปด้วยชั้นวางหนังสือสูงจรดเพดาน ให้ได้ซึมซับกับรสชาติอาหารและเพลิดเพลินไปกับเหล่าหนังสือที่คล้ายเป็นห้องสมุดขนาดย่อม ก่อนจะเข้าสู่สวรรค์ของนักอ่านบริเวณชั้น 2 ของบ้าน ที่มาพร้อมหนังสือและพื้นที่อ่านที่เงียบสงบ ให้ได้จมอยู่ในโลกแห่งหนังสือพร้อมทิวทัศน์ของเมืองที่ผสมผสานกับสวนสีเขียวเล็กๆ ของทางร้าน ทำให้ TOGO BOOKS nomadik กลายเป็นหนึ่งแลนด์มาร์กที่ห้ามพลาดสำหรับใครที่ต้องการรับประทานอาหารจากผลผลิตในชุมชน และมองหาหนังสือดีๆ สักเล่มอ่านเคล้าไปกับวิวธรรมชาติในเมืองโอซาก้า Sources : ArchDaily | t.ly/bQ-c3Coil KMA | t.ly/yhPLF

วันหนึ่งเราอาจเป็นวาฬหรือวาฬอาจอยู่รอบตัวเรา ‘วาฬ 52Hz’ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกนิยามว่าเป็นสัตว์ที่เหงาที่สุดในโลก เนื่องจากคลื่นเสียงที่วาฬตัวนี้ส่งออกมาเป็นความถี่ที่สูงกว่าวาฬทั่วไปใช้ในการสื่อสาร ทำให้วาฬ 52Hz ไม่สามารถสื่อสารกับฝูงได้ มันต้องอยู่อย่างเดียวดายท่ามกลางมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ และกลายเป็นภาพแทนความโดดเดี่ยวของผู้คนในสังคมปัจจุบัน ‘52 เฮิรตซ์…คลื่นเสียงที่ไม่มีใครได้ยิน’ เป็นภาพยนตร์ดราม่าจากญี่ปุ่นที่ดัดแปลงมาจากหนังสือชื่อเดียวกัน เล่าเรื่องของ ‘คิโกะ มิชิมะ’ หญิงสาวที่พยายามเอาตัวเองออกมาจากอดีตอันขมขื่นและย้ายมาอยู่ในเมืองเล็กๆ ริมทะเล จ.โออิตะ ก่อนจะได้พบกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ทำให้เธอนึกถึงอดีตของตนเอง ภาพยนตร์เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นว่า ทุกคนในสังคมต่างมีอิทธิพลต่อกัน แต่บางคนอาจต้องหลบซ่อนตัวตนหรือความรู้สึกที่แท้จริงของตนเอง เพราะกลัวการต่อต้านจากสังคม บางคนมีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่นแต่กลับถูกทำร้ายต่อเนื่อง ขณะที่บางคนเติบโตมาในครอบครัวที่ไม่ยินดีกับการมีชีวิตอยู่ของเขา ตัวละครเหล่านี้ต่างเหมือนวาฬที่พยายามส่งคลื่นเสียง 52 Hz ของตนเอง โดยหวังว่าวันหนึ่งจะมีคนที่มีคลื่นเสียงตรงกันรับรู้และตอบกลับมาในความถี่เดียวกัน นอกจากความเหงาและความโดดเดี่ยว ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังสอดแทรกประเด็นความรุนแรงในครอบครัวซึ่งเป็นปัญหาที่ซุกซ่อนอยู่ในสังคมญี่ปุ่น โดยเล่าผ่านคิโกะที่ต้องเผชิญความรุนแรงทั้งจากแม่ พ่อเลี้ยง และคนรัก ซึ่งล้วนเป็นความสัมพันธ์ที่ตัดสินใจเอาตัวออกมาได้ยาก ถึงอย่างนั้น คนที่เจอความโชคร้ายซ้ำซ้อนแบบคิโกะกลับผ่านทุกเหตุการณ์มาได้เพราะมีคนที่คอยอยู่เคียงข้าง เป็นกำลังใจ และไม่ทำให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวบนโลกที่กว้างใหญ่ รับชมภาพยนตร์ 52 เฮิรตซ์…คลื่นเสียงที่ไม่มีใครได้ยิน ได้แล้ววันนี้ ที่โรงภาพยนตร์ SF, Major Cineplex และ House Samyan หมายเหตุ : ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรุนแรงในครอบครัว […]

ถัดจากย่านอิเคบุคุโระที่พลุกพล่านไปด้วยนักท่องเที่ยวไม่ไกล คือที่ตั้งของย่านคามิอิเคบุคุโระ ที่แม้จะมีนักท่องเที่ยวอยู่บ้าง แต่ยังมีความเป็นชุมชนอยู่สูงไม่แพ้กัน เพราะประกอบไปด้วยพื้นที่เชิงพาณิชย์และพื้นที่พักอาศัยปะปนกันไป ‘Kami-Ikebukuro Community Center’ คือพื้นที่ส่วนกลางและห้องสมุดชุมชนแห่งใหม่ ที่สร้างขึ้นจากแนวคิดที่ต้องการเชื่อมโยงผู้คนในชุมชนและนักท่องเที่ยวเข้าไว้ด้วยกัน โดยดึงเอาอาคารสำนักงาน 2 ชั้นอายุกว่า 30 ปีในย่านที่เคยถูกใช้งานในเชิงพาณิชย์มารีโนเวตด้วยฝีมือของสตูดิโอออกแบบ mtthw mtthw เริ่มต้นรีโนเวตจากการรื้อผนังกั้นระหว่างห้องภายในอาคารออก เพื่อสร้างพื้นที่เปิดโล่งที่มีด้านหน้าและด้านหลังของอาคารทั้งสองด้าน แบ่งพื้นที่บริเวณชั้น 2 ของอาคารให้กลายเป็นห้องสมุดที่จะทำหน้าที่เป็นสื่อกลางความรู้สู่คนในชุมชน ส่วนชั้น 1 มีการออกแบบโคมไฟและประตูบานเลื่อนขนาดใหญ่ที่มีลักษณะเฉพาะตัว ให้เคลื่อนย้ายได้ เพื่อรองรับการใช้บริการที่หลากหลายของคนในชุมชน ไม่ว่าจะเป็น การจัดนิทรรศการ การฟังบรรยายในหัวข้อที่น่าสนใจ หรือแม้กระทั่งเป็นที่อ่านหนังสือ ทำงาน รวมไปถึงการนัดรวมตัวของผู้คน อีกทั้งบริเวณผนังและฉากกั้นห้องยังใช้กระจกวินเทจที่มีลวดลายต่างๆ ที่โดยปกติจะพบในอาคารที่สร้างขึ้นในสมัยโชวะมาใช้ในการตกแต่ง เพื่อให้ความรู้สึกคุ้นเคยและหวนรำลึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ในอดีต ทำให้ Kami-Ikebukuro Community Center แห่งนี้เปรียบเสมือน ‘Medium’ ที่เป็นสื่อกลางในการเชื่อมคนในชุมชนเข้ากับพื้นที่สาธารณะ เชื่อมกิจกรรมชุมชนเข้ากับวิวทิวทัศน์ของผู้คนในเมือง เชื่อมโยงเรื่องราวในอดีตสู่ปัจจุบัน ตามความตั้งใจของทีมผู้ออกแบบที่หวังว่าพื้นที่นี้จะกลายเป็นสถานที่ที่รวมผู้คน สิ่งของ และกิจกรรมต่างๆ ไว้ได้ในที่สุด Source : ArchDaily | t.ly/4PCri