LATEST
หมุดถนนเรืองแสงแบบไฮบริด ผลงานจากนักวิจัย ม.วลัยลักษณ์ สร้างถนนที่ปลอดภัยด้วยวัสดุรีไซเคิล
เป็นที่รู้กันดีว่าการขับรถตอนกลางคืนเป็นสิ่งที่หลายคนต้องการหลีกเลี่ยง ยิ่งเป็นการขับรถในเส้นนอกเมืองที่มีแสงสว่างไม่เพียงพอก็อาจทำให้มีโอกาสเกิดอุบัติเหตุได้ง่ายขึ้น แต่หลังจากนี้การขับรถในเวลากลางคืนอาจไม่ใช่เรื่องน่ากลัวอีกต่อไป เพราะล่าสุดทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ได้ทำการพัฒนานวัตกรรม ‘หมุดถนนเรืองแสงแบบไฮบริด’ ด้วยเทคโนโลยี ‘Glow-in-the-Dark (GiD)’ ร่วมกับการรีไซเคิลผงแก้ว จากการร่วมมือกันของนักวิจัยจากสำนักวิชาวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ร่วมกับนักวิจัยจากประเทศไทย อินโดนีเซีย และสหราชอาณาจักร ภายใต้การสนับสนุนจากมูลนิธิ Mitsui Sumitomo Insurance Welfare Foundation ประเทศญี่ปุ่น และทำการยื่นจดอนุสิทธิบัตรเรียบร้อยแล้ว โดยความพิเศษของหมุดถนนเรืองแสงนี้คือ สามารถดูดซับพลังงานจากแสงในช่วงเวลากลางวันและปล่อยแสงในที่มืดได้ยาวนานถึง 8 ชั่วโมง ด้วยความสว่าง 150 mcd/m² ซึ่งถือว่าสว่างกว่ามาตรฐานสะท้อนแสงทั่วไป และสามารถสะท้อนแสงไฟจากพาหนะที่จะเป็นการช่วยเพิ่มความปลอดภัยในพื้นที่ที่มีแสงสว่างน้อย เช่น ทางโค้ง ทางแยก และจุดทางข้ามได้ด้วย อีกทั้งการใช้ผงแก้วรีไซเคิลยังช่วยประหยัดพลังงาน เนื่องจากไม่ใช้ไฟฟ้าหรือแบตเตอรี่ ทำให้ลดต้นทุนการผลิตและวัสดุได้ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ยังทนทานต่อสภาพอากาศได้เป็นอย่างดี และจากการทดลองนำตัวหมุดเรืองแสงติดตั้งบนถนนภายในมหาวิทยาลัยและในพื้นที่ต่างๆ แล้วพบว่า ตัวหมุดเรืองแสงนี้สามารถทนต่อแรงกดจากยางรถยนต์น้ำหนักกว่า 30 ตัน และยังคงความสว่างได้ดีในทุกสภาพแวดล้อม ในอนาคตทีมวิจัยมีแผนที่จะพัฒนาและปรับปรุงวัสดุให้ทนทานยิ่งขึ้น รวมถึงขยายการใช้งานในระดับประเทศ โดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทที่ยังไม่มีระบบไฟถนน ซึ่งในตอนนี้ก็อยู่ระหว่างการพูดคุยถึงความเป็นไปได้ เพื่อเป็นอีกหนึ่งช่องทางในการเพิ่มความปลอดภัยทางถนน ส่งเสริมการใช้วัสดุที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในงานจราจรให้มากขึ้น นอกจากนี้ […]
Wonderwhy : City Walker นิตยสารที่บอกเล่าคัลเจอร์ชาว SEA ประเดิมฉบับแรกด้วยธีม ‘การเดินในเมือง’
ไม่ใช่แค่เมืองไทยหรอกที่เดินทางด้วยเท้าในเมืองยาก เพราะหลายๆ ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ล้วนประสบปัญหาคล้ายๆ กัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าจะเดินไม่ได้ซะหน่อย! ในยุคที่คนรุ่นใหม่หันมาสนใจสิ่งพิมพ์กันมากขึ้น คนทำงานสร้างสรรค์และสื่อนอกกระแสทั่วโลกก็หันมาจับตลาดสิ่งพิมพ์อย่างซีน (หนังสือทำมือ) หรือนิตยสารรายสะดวก จนมีเหล่านิตยสารน้องใหม่ที่ลงลึกในประเด็นใดประเด็นหนึ่งออกมาวางขายให้นักอ่านทั่วโลกเป็นเจ้าของกันอย่างคึกคัก หนึ่งในนั้นคือ Wonderwhy นิตยสารที่เปิดตัวและตีพิมพ์ฉบับแรกไปไม่กี่เดือนก่อนโดยสื่อออนไลน์ด้านวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ใช้ชื่อเดียวกัน ซึ่งหลังจากเผยแพร่คอนเทนต์ผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์มามากกว่าสามปี พวกเขาก็ลงมือทำสิ่งพิมพ์เพื่อเข้าถึงกลุ่มคนอ่านอื่นๆ มากขึ้น โดยประเด็นแรกที่หยิบยกขึ้นมาคือเรื่อง การเดินในเมือง แน่นอนว่าเมืองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไม่เป็นมิตรกับคนเดินเท้าเท่าไหร่นัก แต่ถึงอย่างนั้น ทิวทัศน์รายทางและความมีชีวิตชีวาของวิถีชีวิตผู้คนตามริมถนนก็ยังควรค่าให้เดินสำรวจ ซึ่งในขณะเดียวกัน ‘การเดิน’ ก็ถือเป็นวิธีการเดินทางที่ง่ายที่สุด สร้างผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด และยังทำให้คนแข็งแรงอีกด้วย ภายในเล่มประกอบด้วยบทสัมภาษณ์ชาว SEA ที่เดินไปทำงาน ฮาวทูเตรียมตัวสำหรับคนที่อยากลองเดินเยอะๆ ในเมือง เบื้องหลังการวางผังเมืองของสิงคโปร์ซึ่งเป็นเมืองที่เดินได้เดินดีที่สุดแล้วในบรรดาประเทศแถบนี้ ไปจนถึงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยสนุกๆ ที่แวดล้อมการเดิน เช่น ขนส่งสาธารณะ อุปกรณ์ตัวช่วยในการเดิน รูตการเดินที่แนะนำโดยอินฟลูเอนเซอร์ในหลากหลายประเทศ เป็นต้น รับรองว่าอ่านจบแล้วทำเอาอยากสวมรองเท้าดีๆ สักคู่ แล้วออกไปเดินสำรวจกรุงเทพฯ ให้รู้แล้วรู้รอดเลยล่ะ ใครที่สนใจ สั่งซื้อออนไลน์ได้ที่ t.ly/2ISHw หรือจะตามไปซื้อที่หน้าร้าน SPACEBAR ZINE โครงการ GalileOasis ราชเทวี และร้าน Rock Paper […]
‘Plaza del Zarrón’ จัตุรัสสำหรับทุกคน ที่ผสานเมืองเก่าและความร่วมสมัยบนพื้นที่ลาดของเมือง
จัตุรัสแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นพื้นที่สำหรับทุกคนในเมืองอัลมาซาน ประเทศสเปน โดยมีความตั้งใจสร้างการเชื่อมต่อระหว่างย่านเมืองเก่ากับพื้นที่สร้างใหม่ ผ่านตัวพื้นที่ที่ถูกร้อยเรียงด้วยรากฐานทางประวัติศาสตร์ของเมืองอัลมาซาน ผสมผสานกับชีวิตสมัยใหม่ที่ให้ความสำคัญกับเสรีภาพและความปัจเจกชน การเข้าถึงที่นี่สามารถเข้ามาได้จากหลากหลายเส้นทาง เพื่อเน้นย้ำถึงการเข้าถึงของทุกคน ร่วมกับการเปลี่ยนแปลงระดับความสูงของพื้นอย่างแนบเนียนด้วยการสร้างฐานลาดเอียงและซิกแซ็กสลับไปมา ภายในจัตุรัสมีจุดชมวิว โดยแต่ละจุดมีการวางมุมที่ไม่เหมือนกันเพื่อแสดงทิวทัศน์และแสงที่แตกต่างกัน ส่วนด้านในของพลาซาเป็นที่ตั้งของที่นั่ง ต้นไม้ และประติมากรรม Zarrón ที่ถูกย้ายมาจากพลาซาเมเยอร์ (Plaza Mayor) หรือจัตุรัสใหญ่กลางกรุงมาดริด เพื่อจัดกิจกรรมเฉลิมฉลองวันนักบุญปาสกาล ไบลอน (San Pascual Bailón) พร้อมด้วยการเต้นรำซาร์รอนแบบดั้งเดิม ซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 17 พฤษภาคมของทุกปี กิจกรรมนี้นับเป็นกิจกรรมสำหรับแหล่งท่องเที่ยวระดับภูมิภาค ซึ่งการย้ายมาจัดที่นี่นั้นช่วยเชื่อมโยงประวัติศาสตร์ของอัลมาซานกับชีวิตสมัยใหม่ในเชิงสัญลักษณ์ได้ อีกทั้งยังแสดงว่าที่นี่เป็นพื้นที่สำหรับทุกๆ คนโดยแท้จริง ไม่ว่าจะการเต้นรำ เฉลิมฉลอง หรือแม้กระทั่งการใช้ชีวิตโดยทั่วไปก็ล้วนเกิดขึ้นได้ทั้งสิ้น ด้านการออกแบบ จัตุรัสนี้ผสานมรดกของเมืองกับการออกแบบร่วมสมัย โดยเลือกใช้วัสดุที่สอดคล้องกับความสวยงามดั้งเดิมของอัลมาซานอย่างแผ่นคอนกรีตเก่า ไม้ และโครงโลหะ ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากโรงหล่อและงานไม้ดั้งเดิมของเมือง โดยเฉพาะคอนกรีตเก่าที่สะท้อนถึงโทนสีและพื้นผิวของเมืองเก่า รวมถึงใช้รูปแบบการปูพื้น ประกอบด้วยแผ่นสี่เหลี่ยมขนาด 8 x 8 และ 16 x 16 เหมาะสำหรับการเป็นพื้นที่จัดกิจกรรม การรวมตัว และการพักผ่อน ยิ่งไปกว่านั้น พื้นที่นั่งเล่นยังถูกจัดไว้อย่างเป็นระบบ […]
พาชม Installation Art ในโครงการ The Society จาก Sansiri PHUKET ที่ผสานกีฬาและศิลปะไว้ด้วยกันอย่างลงตัว
หากใครได้ผ่านไปยังย่านเชิงทะเล-บางเทา ที่ภูเก็ต จะต้องพบ ‘The Society’ โซเชียลสเปซแห่งแรกในภูเก็ต ที่เข้ามาทำให้การใช้ชีวิตมีสีสันมากยิ่งขึ้น ด้วยการสร้างแรงบันดาลใจทางกีฬา ศิลปะ และวัฒนธรรมท้องถิ่นอย่างยั่งยืน พร้อมเป็นพื้นที่ให้ทุกคนได้พบเจอผู้คนที่หลากหลาย สร้างแรงบันดาลใจร่วมกันได้ไม่รู้จบ นอกจากร้านอาหารสเปนชื่อดังอย่าง VAMOS และร้านกาแฟ BEANS Coffee Roaster แล้ว ที่นี่ยังมี Installation Art จากศิลปินชื่อดัง ‘ยูน-ปัณพัท เตชเมธากุล’ เข้ามาร่วมส่งต่อแรงบันดาลใจกับ 4 ผลงานที่เชื่อมศิลปะและกีฬาให้เข้ากันอย่างลงตัว เริ่มต้นด้วยชิ้นแรกอย่าง ‘เรือใบ’ ที่ถูกขึงตึงด้วยผ้าใบจากชุดบาบ๋า-ย่าหยา ซึ่งหากใครเคยไปงานแต่งงานของชาวภูเก็ตหรือตามประเพณีเปอรานากัน อาจพบสไตล์การแต่งกายที่เป็นศิลปวัฒนธรรมผสมผสานระหว่างจีนและมลายู โดยมีลักษณะเป็นชุดจีนคอตั้ง มีแขนจีบ และคลุมด้วยผ้าปักลายดอกไม้ประดับเอาไว้อย่างสวยงาม ยูนได้หยิบเอาเอกลักษณ์ปักษ์ใต้นี้มาสร้างประติมากรรมผ้าใบที่ชูเรื่องราวของชุมชน วัฒนธรรม และการละเล่นของภาคใต้ ตามมาด้วย ‘Surfboard’ ที่ถูกตีความผ่านมนตร์เสน่ห์ของชิโน-ยูโรเปียน ด้วยสีซึ่งเป็นเอกลักษณ์สำคัญของย่านเมืองเก่าภูเก็ต ยกตัวอย่างชัดๆ ก็ตึกสีเหลืองขนาดใหญ่อันเป็นจุดเช็กอินสำคัญของเมืองนั่นเอง และจากความโดดเด่นเหล่านั้น ยูนก็ใช้มาเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ลงบน Surfboard ซึ่งเป็นกีฬาทางน้ำที่เชื่อมโยงกับเมืองภูเก็ตโดยตรง นอกจากนี้ยังมี ‘Beach Volleyball’ ที่ถูกสร้างขึ้นจากอวนแหและเศษขยะในท้องทะเล เพื่อเน้นย้ำถึงความยั่งยืนและการดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม พร้อมกับบอกเล่าเรื่องราวการใช้ชีวิตริมทะเลและชายหาด […]
‘Kigumi และ Komorebi’ ต้นคริสต์มาสที่ประกอบขึ้นจากไม้ และกลายเป็นเฟอร์นิเจอร์ใช้งานได้จริงหลังหมดเทศกาล
พอถึงช่วงเทศกาลสิ้นปี สิ่งที่ขาดไปไม่ได้เลยคือต้นคริสต์มาสที่นำมาตกแต่งหรือตั้งโชว์ในสถานที่ต่างๆ เพื่อต้อนรับและเติมเต็มบรรยากาศช่วงสิ้นปี ซึ่งพอหมดเทศกาล ต้นไม้เหล่านี้ก็จะถูกนำไปเก็บและกลายเป็นต้นไม้กักเก็บฝุ่น กว่าจะนำออกมาใช้อีกครั้งก็ต้องนับวันรอเกือบครบปี พอเห็นปัญหาดังนี้ สถาปนิกชาวญี่ปุ่น ‘Kengo Kuma’ จึงได้ออกแบบต้นคริสต์มาสใหม่ให้นำไปใช้ต่อได้แม้ไม่อยู่ในช่วงเทศกาล ด้วยการใช้ส่วนประกอบต่างๆ ที่ถอดออกและนำไปประกอบใหม่เป็นเฟอร์นิเจอร์ได้ ซึ่งต้นคริสต์มาสนี้สร้างขึ้นโดย ‘Karimoko’ ผู้ผลิตเฟอร์นิเจอร์ไม้ชาวญี่ปุ่น และตั้งโชว์อยู่ที่ล็อบบี้โรงแรม The Tokyo EDITION ใน Toranomon และ Ginza ต้นแรกชื่อว่า ‘Kigumi’ ตั้งอยู่ในโรงแรมสาขา Ginza ที่สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นย่านแห่งเทคโนโลยีล้ำสมัยและวัฒนธรรมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม ผสมผสานกันเหมือนกับการทอผ้า Kigumi จึงเกิดขึ้นจากการทอกิ่งไม้เข้าด้วยกัน ส่วนอีกต้นที่ตั้งอยู่ในโรงแรมสาขา Toranomon มีชื่อว่า ‘Komorebi’ แสดงออกถึงการเป็นพื้นที่ของเยาวชนที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง Komorebi จึงมีความสดใสเป็นแรงบันดาลใจ และได้รับการออกแบบให้แสงแดดลอดผ่านใบไม้บนต้นได้ ทั้งสองต้นจะตั้งโชว์จนหมดช่วงเทศกาลคริสต์มาส และจะนำไปประกอบเป็นเฟอร์นิเจอร์เพื่อใช้งานต่อในโรงแรมทั้งสองสาขา แต่ขณะเดียวกันก็มีการจำหน่ายช่องทางออนไลน์และเปิดประมูลด้วย ซึ่งรายได้ทั้งหมดจะบริจาคให้กับมูลนิธิ Make-A-Wish Japan ที่ทำตามความปรารถนาของเด็กๆ ที่เป็นโรคร้ายแรง Sources :Edition Hotels | tinyurl.com/5h9vz76r Yanko Design | […]
Pet Forest Gimpo สุสานในเกาหลีใต้ ที่อยากเป็นบ้านหลังสุดท้ายของสัตว์เลี้ยงก่อนกลับดาวหมาแมว
ในวันที่สัตว์เลี้ยงที่เรารักจากไป การได้มีพื้นที่เล็กๆ ในการร่ำลาและกลับมาระลึกในวันที่คิดถึง คงเป็นสิ่งที่ใครหลายคนต้องการ ปัจจุบันจึงเกิดเป็นธุรกิจที่ดูแลภาวะหลังความตายของสัตว์เลี้ยงขึ้นจำนวนมาก เพื่อปลอบโยนผู้เลี้ยงในวาระสุดท้ายของเจ้าตัวเล็ก ‘Pet Forest Gimpo’ คือสถานที่ทำพิธีศพสัตว์เลี้ยงแห่งแรกของประเทศเกาหลีใต้ ในเมืองกิมโป ที่เปิดดำเนินการมาตั้งแต่ปี 1999 ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบของทุ่งนาและโรงงานใกล้เคียง หลังจากเปิดทำการมาหลายสิบปี ตัวอาคารได้รับการรีโนเวตในปี 2024 นี้ เพื่อเป็นพื้นที่ที่สามารถดูแลช่วงเวลาหลังความตายของเหล่าสัตว์เลี้ยงได้อย่างครบวงจร และช่วยปลอบประโลมความสูญเสียของเจ้าของไปพร้อมๆ กัน ภายในอาคารเล็กๆ ขนาด 340 ตารางเมตรที่มีการแบ่งสันพื้นที่อย่างเป็นสัดส่วน เอื้อให้ผู้ใช้บริการได้มีเวลาส่วนตัวในการบอกลาน้องๆ มีห้องให้คำปรึกษา ไปจนถึงบริเวณโถงกลางที่รายล้อมด้วยกระจก และสวนสีเขียวภายนอกที่ช่วยเพิ่มความลึกให้มิติของพื้นที่ สร้างความสงบให้กับผู้ใช้งาน Pet Forest Gimpo ให้บริการผู้ที่ต้องการทำพิธีศพสำหรับสัตว์เลี้ยง ให้ความช่วยเหลือและคำปรึกษาแก่เจ้าของสัตว์เลี้ยงที่โศกเศร้า รวมไปถึงบริการช่องเก็บอัฐิในลักษณะตู้กระจกสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่นอกจากจะเก็บอัฐิได้แล้ว ยังใส่ของที่เต็มไปด้วยความทรงจำเพื่อกลับมาระลึกถึงสัตว์เลี้ยงตัวโปรดในวันครบรอบการจากไปได้ด้วย Sources : ArchDaily | t.ly/gXRiKBRIQUE MAGAZINE | t.ly/G91Hy
ตรอกช้างม่อย-หลืบราชวงศ์ สำรวจพื้นที่สร้างสรรค์ใหม่ที่ซ่อนตัวในแหล่งการค้าเก่าของเมืองเชียงใหม่
ถนนช้างม่อยมีความยาวราวหนึ่งกิโลเมตร วางตัวขนานกับถนนท่าแพ เชื่อมคูเมืองโบราณใจกลางเมืองเก่าของจังหวัดเชียงใหม่เข้ากับพื้นที่เลียบแม่น้ำปิง ส่วนถนนราชวงศ์เป็นถนนสายสั้นที่ตัดผ่านถนนช้างม่อยบริเวณซุ้มประตูทางเข้าตลาดวโรรส ทั้งสองเป็นถนนสายรองที่เรียงรายไปด้วยอาคารเก่าแก่กว่า 50 ปี ซึ่งเป็นทั้งร้านค้าและโกดังเก็บสินค้าของผู้ประกอบการรุ่นต่อรุ่น พร้อมไปกับกระแสการฟื้นฟูย่านเก่าด้วยรูปแบบธุรกิจสมัยใหม่ที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก จากย่านเก่าแก่ที่หลายคนเคยมองข้าม ช้างม่อยและราชวงศ์ก็ตกอยู่ภายใต้แสงสปอตไลต์ และดูเหมือนจะถูกมองว่าเป็น ‘ย่านนิมมานเหมินท์ใหม่’ ในสายตาของนักท่องเที่ยว แม้จะมีการเปรียบเปรยเช่นนั้น แต่ช้างม่อย-ราชวงศ์ กลับมีเอกลักษณ์ที่ต่างออกไปจากพื้นที่ที่ได้รับการจัดสรรที่ดินใหม่อย่างนิมมานเหมินท์อย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากต้นทุนดั้งเดิมของย่านคืออาคารเก่า เราจึงพบรูปแบบ Mixed-use ผสานความเก่า-ใหม่ภายในพื้นที่อย่างน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นคาเฟ่ที่ซ่อนตัวอยู่บนพื้นที่ชั้นบนของร้านค้าเก่าแก่ที่ยังคงเปิดกิจการ ร้านขายเสื้อผ้าในโกดังที่เคยร้าง หรือกระทั่งโชว์รูมสินค้าดีไซเนอร์ที่ตั้งอยู่กลางชุมชน เป็นอาทิ ไม่ว่าจะตั้งใจให้เป็นหรือไม่ รูปแบบของการผสมผสานการใช้งานเหล่านี้ได้มาพร้อมการสร้างนิยามของการเป็นย่านสร้างสรรค์ให้กับเมืองเชียงใหม่ไปโดยปริยาย ทั้งจากการประยุกต์ใช้พื้นที่อย่างชาญฉลาด การดึงดูดให้คนทำงานสร้างสรรค์หรือผู้ที่สนใจธุรกิจเข้ามาใช้พื้นที่ รวมถึงการมีพลวัตของการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา คอลัมน์ Neighboroot ชวนไปเลาะตรอกซอย และเดินขึ้นชั้นสองของอาคารในย่านการค้าเก่าแก่ของเมืองเชียงใหม่ เพื่อสำรวจที่มาและพัฒนาการของย่าน ผ่านมุมมอง ‘คนใน’ ที่มีส่วนในการพลิกโฉมพื้นที่แห่งนี้ Brewginning : จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนผ่าน เริ่มกันที่หัวถนนช้างม่อย บริเวณสี่แยกที่ตัดกันระหว่างถนนช้างม่อยสายเก่ากับสายใหม่ อันเป็นศูนย์รวมร้านขายเครื่องหวายเก่าแก่ในย่านเมืองเก่า ที่นี่คือที่ตั้งของ Brewginning Coffee ร้านกาแฟในอาคารปูนสไตล์โมเดิร์นผสมกลิ่นอายอาร์ตเดโค อายุเกินครึ่งศตวรรษ ร้านที่เรามองว่าเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญที่เปลี่ยนภาพจำของย่านนี้ไปโดยสิ้นเชิง ‘โชค-พีรณัฐ กาบเปง’ เจ้าของร้าน เคยทำงานในร้านกาแฟที่ซิดนีย์ ออสเตรเลีย […]
ลดขยะจากการกิน เพิ่มความมั่นคงทางอาหาร TikTok ร่วมกับ กทม. สนับสนุนและสานต่อโครงการ #BKKFoodBank
“เราอยากให้ กทม.เป็นเมืองแห่งการแบ่งปัน และเมื่อนึกถึงการแบ่งปันก็จะต้องนึกถึง BKK Food Bank” ชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร กล่าวในงานเปิดตัวการต่อยอดโครงการธนาคารอาหาร โดยเป็นความร่วมมือระหว่าง TikTok และกรุงเทพมหานคร โครงการธนาคารอาหารกรุงเทพมหานคร หรือ BKK Food Bank คือโครงการส่งต่ออาหารสู่กลุ่มเปราะบาง ผู้สูงอายุ ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ ประชาชนที่มีรายได้น้อย หรือผู้ประสบภัย โดยรวบรวมอาหาร เครื่องอุปโภคบริโภค เช่น ข้าวสาร ไข่ น้ำปลา น้ำตาล เสื้อผ้า ฯลฯ จากผู้ที่อยากแบ่งปัน นำไปมอบให้กับผู้ที่ขาดแคลน โดยใช้แต้มที่ กทม.มอบให้มาเลือกสินค้าได้ตามต้องการ คล้ายการซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ เช่น มีแต้มอยู่ 100 แต้ม แลกข้าวสารใช้ 50 แต้ม หรือน้ำตาลใช้ 20 แต้ม โครงการนี้เริ่มต้นจากความต้องการลดอาหารส่วนเกินและขยะเศษอาหาร พร้อมกับเพิ่มความมั่นคงทางอาหารให้กรุงเทพฯ เนื่องจากข้อมูลของ กทม. พบว่า 1 ใน […]
มองความเชื่อในผีและเอเลียนผ่าน DANDADAN ที่สะท้อนปัญหาสังคมที่น่ากลัวยิ่งกว่า
มนุษย์ชอบเรื่องลี้ลับตั้งแต่ตอนไหนคงไม่มีใครทราบ เพราะความกลัวคือหนึ่งในความบันเทิงของมนุษย์ที่มีมาอย่างยาวนานจวบจนปัจจุบัน ไม่ว่าจะเรื่องภูตผีปีศาจ ตำนานเมือง เวทมนตร์ หรือในยุคร่วมสมัยที่เรามีทฤษฎีสมคบคิด (Conspiracy Theory) อ้างอิงหลักวิทยาศาสตร์อย่างเอเลียนหรือมอนสเตอร์ แต่จะเป็นอย่างไรถ้าทั้งสองเรื่องเหนือธรรมชาติถูกยำรวมกันจนกลายเป็นอนิเมะน้องใหม่ไฟแรงอย่าง ‘DANDADAN’ เรื่องราวแสนวายป่วงเริ่มขึ้นจาก ‘อายาเสะ โมโมะ’ (Ayase Momo) เด็กสาวมัธยมปลายผู้เชื่อในเรื่องผี และ ‘ทาคาคุระ เคน’ (Takakura Ken) หรือในอีกชื่อว่า ‘โอคารุน’ เด็กชายผู้เชื่อในเรื่องของสิ่งมีชีวิตต่างดาว ทั้งสองได้ท้าพิสูจน์ในสิ่งที่ตนเชื่อ และปรากฏว่าทั้งผีและเอเลียนดันมีอยู่จริงๆ เสียด้วย ทั้งคู่จึงต้องจำใจร่วมทีมฝ่าฟันต่อสู้กับพวกมัน ผ่านเรื่องราวแสน ‘กาว’ ที่พาให้เราหัวเราะเคล้าน้ำตาไปตลอดทั้งเรื่อง แม้ภายนอกอาจดูเหมือนอนิเมะโชเน็งพลังมิตรภาพตามปกติ แต่อย่าประมาทเด็ดขาด เพราะ DANDADAN พร้อมเสิร์ฟเนื้อหาหนักๆ ที่พาให้เราตับสั่นอยู่ไม่น้อย ทั้งประเด็นปัญหาสังคม การสูญเสีย ความโหดร้ายของมนุษย์ที่น่ากลัวเสียยิ่งกว่าผีหรือเอเลียน คอลัมน์เนื้อหนังจึงขอพาทุกคนมองย้อนกลับมาสำรวจความกลัวของมนุษย์อย่างรอบด้านอีกครั้ง และตั้งคำถามถึงสิ่งที่เราควรกลัวจริงๆ ว่าคืออะไรกันแน่ ความกลัวที่มนุษย์สร้างขึ้น “ถ้าเราเลี้ยงเด็กคนหนึ่งขึ้นมาโดยไม่ให้รับรู้เรื่องผีเลย เด็กคนนั้นจะกลัวผีหรือไม่” หนึ่งในคำถามที่ตั้งแง่เกี่ยวกับความกลัวของมนุษย์ เพราะหากเราร้อยเรียงประวัติศาสตร์ความกลัวของ ‘สัตว์โลก’ มนุษย์นั้นถือว่าแปลกออกไป สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของคนและสัตว์ดูเหมือนคล้ายกันแต่ความจริงกลับแตกต่าง สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมส่วนใหญ่กลัวสิ่งที่เป็นรูปธรรมที่สามารถทำอันตรายกับตัวมัน เช่น ความร้อนจากไฟ […]
ทำงานเสร็จ เล่นสเกตต่อเลยไหม เปลี่ยนสำนักงานให้เป็นลานสเกตด้วยเฟอร์นิเจอร์แปลงร่าง ‘Skate Break’
ในการทำงานออฟฟิศแต่ละวันนั้นเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ยิ่งหันไปเจอบรรยากาศที่มีแต่โต๊ะและเฟอร์นิเจอร์สำนักงานก็ยิ่งทำให้ไม่จรรโลงใจเอาเสียเลย การพักผ่อนสมองในช่วงพักกลางวันด้วยการทำกิจกรรมสนุกๆ อาจช่วยชาวออฟฟิศให้ผ่อนคลายได้เป็นอย่างดี แต่การจะต้องออกไปเล่นสนุกคลายเครียดในช่วงกลางวันก็ดูยุ่งยากและเสียเวลาเกินไปหน่อย ‘Zenga Bros’ ครีเอทีฟสตูดิโอจากแวนคูเวอร์ได้ออกแบบชุดเฟอร์นิเจอร์ ‘Skate Break’ ที่ได้รับการสนับสนุนจากแบรนด์นาฬิกา ‘Swatch’ ประกอบไปด้วยเฟอร์นิเจอร์จำนวนห้าชิ้น โคมไฟเหล็กขนาดใหญ่ และโต๊ะที่ดัดแปลงให้เล่นสเกตในที่ทำงานได้ โครงการนี้เป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายระยะยาวในการสร้างสตูดิโอในฝันที่เต็มไปด้วยการฝึกฝนทั้งการออกแบบ การสร้างชิ้นงาน การทำภาพยนตร์ รวมไปถึงการเล่นสเกตบอร์ดด้วย โดยพี่น้องนักออกแบบ ‘Benny Zenga’ และ ‘Christian Zenga’ ได้ทำงานร่วมกับ ‘Andy Anderson’ นักสเกตบอร์ด ทดสอบชิ้นส่วนต้นแบบเพื่อให้แน่ใจว่าเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้สามารถใช้งานได้จริง เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดได้รับการออกแบบให้ปรับเปลี่ยนเป็นชิ้นส่วนสำหรับเล่นสเกตอย่างง่ายได้ เช่น เก้าอี้เลานจ์ที่พับเปิด-ปิดให้เป็นทางลาดได้ โต๊ะยืนที่กลายเป็นทางลาดจากการที่คันโยกปล่อยหน้าโต๊ะเลื่อนลงไปตามรางที่ซ่อนอยู่ หรือโคมไฟยักษ์ที่พับขึ้นเพื่อเปลี่ยนให้เป็นทางลาดได้ นอกจากในสำนักงานแล้ว Zenga Bros ยังออกแบบ ‘Ramper Camper’ ซึ่งเป็นรถบ้านที่เปลี่ยนเป็นทางลาดขนาดเล็ก พร้อมเตาฟืนให้ความอบอุ่นและชั้นวางหนังสือขนาดเล็กที่ขับเคลื่อนพาการเล่นสเกตเข้าไปยังพื้นที่ต่างๆ ได้อย่างสะดวก ชมวิธีการทำงานและปรับเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ให้กลายเป็นลานสเกตได้ทาง youtu.be/8r0dr3NVQe0?si=PC8k9J6l8kWwGxpx Sources :Dezeen | tinyurl.com/39amxb3w Hypebeast | tinyurl.com/5yscykrw
“เจ้านายฮับ ผมมีเพื่อนได้กี่ตัว” ข้อบัญญัติควบคุมการเลี้ยงสัตว์ กทม. กับปัญหาสัตว์เลี้ยงล้นเมือง
เจ้านายฮับ ผมมีเพื่อนได้กี่ตัวกัน ช่วงนี้เทรนด์ Pet Parenting คนหันมาเลี้ยงสัตว์แทนลูกกันมากขึ้น ด้วยค่าใช้จ่ายและข้อผูกมัดที่น้อยกว่า รวมถึงสภาพสังคมไทยที่ไม่เอื้อกับการเลี้ยงมนุษย์สักคนขึ้นมา การมีหมาแมวตัวน้อยคอยชุบชูจิตใจในวันเหนื่อยล้า เป็นครอบครัวเดียวกัน และมีเพื่อนในวันเหงาๆ เจ้าสัตว์น้อยสี่ขา (หรืออาจจะน้อยกว่า) จึงเป็นทางเลือกของคนส่วนมากในยุคนี้ สัตว์ล้นบ้าน เจ้าสี่ขาล้นเมือง ทว่าในระหว่างการเลี้ยงดูที่คนให้ความสนใจกับสัตว์เลี้ยงกันมากขึ้น ปรากฏว่าเรากลับเห็นข่าวเกี่ยวกับจำนวนสัตว์เลี้ยงที่มากเกินขนาดพื้นที่ จนกลายเป็นเหตุรบกวนเพื่อนบ้านและบริเวณโดยรอบ หรือเมื่อมีจำนวนมากเกินกว่าที่บ้านหลังหนึ่งจะรับดูแลไหว ก็กลายเป็นว่าเจ้าของกลับทิ้งน้อง ปล่อยกลายเป็นสัตว์จรจัดเสียอย่างนั้น อย่างช่วงเดือนมิถุนายนปีที่ผ่านมา มีข่าวการร้องเรียนเพื่อนบ้านที่เลี้ยงแมวจำนวนมากถึง 50 ตัวในพื้นที่บ้าน ในหมู่บ้านย่านรามอินทรา ซึ่งเป็นเหตุให้ส่งกลิ่นรบกวนเพื่อนบ้านตลอดเวลา ร่วมกับความเป็นห่วงต่อสุขอนามัยและชีวิตความเป็นอยู่ของแมวเหล่านั้น จากการต้องอัดกันอยู่ในพื้นที่ขนาดไม่เหมาะสมกับปริมาณ ประกอบกับข้อมูลของอาสาสมัครสาธารณสุขของศูนย์บริการสาธารณสุขทั้ง 67 แห่งในกรุงเทพฯ พบว่า ปี 2567 กรุงเทพมหานครมีจำนวนสุนัขและแมวมากถึง 198,688 ตัว โดยแบ่งเป็นสุนัขที่มีเจ้าของ 53,991 ตัว จรจัด 8,945 ตัว รวม 62,936 ตัว และแมวที่มีเจ้าของ 115,827 ตัว จรจัด 19,925 ตัว รวม […]
แม้แต่ดาวเทียมก็ต้องยั่งยืน! ‘LignoSat’ ดาวเทียมไม้ดวงแรกของโลก ช่วยลดขยะอวกาศ จากฝีมือนักวิจัยญี่ปุ่น
ถ้าถ่ายภาพจากอวกาศลงมาที่โลก สิ่งที่เราเห็นจะไม่ใช่ภาพของดาวเคราะห์สีเขียวตัดกับสีน้ำเงินที่มีชื่อว่าโลก แต่คือภาพขยะอวกาศที่เกิดจากดาวเทียมหมดอายุการใช้งาน เพราะจากการสำรวจในปี 2021 พบว่า มีขยะอวกาศที่ขนาดใหญ่กว่า 10 เซนติเมตรมากกว่า 30,000 ชิ้น และมีชิ้นส่วนขนาดเล็กกว่า 1 เซนติเมตรอยู่มากถึง 128 ล้านชิ้นที่ลอยอยู่ในวงโคจรของโลก ทำให้ปัจจุบันธุรกิจอวกาศเริ่มพัฒนาอุปกรณ์ในการกำจัดขยะอวกาศ รวมไปถึงมองหาวัสดุใหม่ๆ ที่จะทำให้การส่งดาวเทียมเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น ‘LignoSat’ คือดาวเทียมไม้ดวงแรกของโลกที่ถูกส่งขึ้นสู่วงโคจรที่ระดับความสูงเหนือพื้นโลกประมาณ 400 กิโลเมตร (250 ไมล์) เมื่อต้นเดือนพฤศจิกายน 2567 ที่ผ่านมา จากการร่วมมือพัฒนาของมหาวิทยาลัยเกียวโตและบริษัท Sumitomo Forestry ดาวเทียมดวงเล็กนี้มีขนาดความยาว 10 เซนติเมตรในแต่ละด้าน และมีน้ำหนักเพียง 900 กรัม สร้างขึ้นจากไม้ฮิโนกิ (Hinoki) เป็นไม้สนไซเปรสสายพันธุ์ญี่ปุ่น ที่ถือเป็นไม้ศักดิ์สิทธิ์หายากที่เหล่าจักรพรรดิหรือโชกุนมักนำมาใช้สร้างปราสาท พระราชวัง วัด ศาลเจ้า หรือทำฝักดาบ โดยหลังทำการทดลอง 10 เดือนบนสถานีอวกาศนานาชาติ พบว่าฮิโนกิเป็นไม้ที่มีความเหมาะสมที่สุด นอกจากนี้ ไม้แต่ละด้านของ LignoSat ยังประกอบเข้าด้วยกันโดยใช้เทคนิคหัตถกรรมดั้งเดิมของญี่ปุ่น ที่จะไม่มีการใช้สกรูหรือกาวในการประกอบ เพื่อช่วยลดการใช้โลหะหรือวัสดุที่อาจเป็นพิษจากการเผาไหม้ในชั้นบรรยากาศ […]