Featured
ดีไซน์-เค้าเจอ : Archive พฤศจิกายน 2567
ผมเพิ่งอ่านเจอคำว่า ‘Material Culture’ เมื่อไม่นานมานี้ ซึ่งแปลตรงตัวได้ว่า ‘วัฒนธรรมวัตถุ’ โดยในหนังสือที่ผมอ่านเจอ เขาชวนแปลให้ยาวขึ้นอีกนิดว่า ‘วัฒนธรรมที่ส่งผ่านวัตถุสิ่งของ’ เพราะ Material Culture คือการศึกษาที่ว่าด้วย ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับวัตถุสิ่งของที่มนุษย์สร้างขึ้น เพื่อเข้าใจวัฒนธรรม แนวความคิด หรือทัศนคติที่เกิดขึ้นในสังคม Material Culture นั้นมีการใช้กรอบวิเคราะห์ในการศึกษาวัตถุสิ่งของที่เรียกว่า Object-driven ที่พยายามทำความเข้าใจสิ่งที่นอกเหนือจากประเด็นของตัววัตถุเอง ชวนให้ตระหนักรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุกับมนุษย์และสังคมที่ผลิตขึ้นและใช้สอยมัน เราไม่สามารถแยกอิทธิพลระหว่างมนุษย์และวัตถุที่ส่งผ่านกันกลับไปกลับมาจนเกิดเป็นพฤติกรรม ก่อรูปความสัมพันธ์เชิงอำนาจของผู้คนในสังคมในแต่ละช่วงเวลาจนเป็นภาพสะท้อนสังคม เมื่อเข้าใจได้ประมาณนี้แล้ว ผมก็พบว่า คอลัมน์ ดีไซน์เค้าเจอ ที่ผมได้หยิบนำภาพสิ่งของงานออกแบบไทยๆ ริมทางท้องถนนหรือตามร้านรวงต่างๆ มาพยายามเล่าให้เพื่อนๆ ชมและอ่านกันนั้น ก็ถือว่าเป็นการทำงานทาง Material Culture ของสังคมไทยได้เช่นกัน โดยเฉพาะพื้นที่สังคมเมือง เป็นไปตามจุดประสงค์แรกของผมที่หวังว่าคอลัมน์นี้จะช่วยให้เราได้เรียนรู้พฤติกรรมและทำความเข้าใจความเป็นไปของผู้คนในเมืองมากขึ้น ผมมีข้อสังเกตหนึ่งว่า พฤติกรรมหนึ่งของคนส่วนใหญ่ในเมืองที่เราสามารถเห็นได้ชัดเจนมากๆ คือการ ‘ดัดแปลง’ และ ‘พลิกแพลง’ เศษวัสดุเหลือใช้ต่างๆ ให้เกิดประโยชน์ใหม่ ที่ไม่เน้นหน้าตาแต่เน้นประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก หากมองพฤติกรรมนี้ภายใต้แว่นของ Material Culture แล้วนั้น เราอาจจะพบว่าสิ่งนี้คืออาการที่เป็นผลพวงจากการซ้อนทับของปัญหาและความสัมพันธ์เชิงอำนาจในสังคมเมือง ไม่ว่าในเชิงเศรษฐกิจ การศึกษา […]
‘Nifty Elderly’ แบรนด์ของเล่นที่ขอเปลี่ยนเรื่องเล่นๆ ให้เป็นการเรียนรู้ของผู้สูงวัย
อาจจะจริงอย่างที่เขาว่ากันว่า พอแก่ตัวลงก็เหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ทั้งความช้า ความงอแง หรือความคิดอะไรหลายๆ อย่างที่อาจทำให้หวนคิดถึงเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ถึงแม้หลายสิ่งหลายอย่างของเด็กกับผู้สูงวัยจะคล้ายกัน แต่สำหรับพัฒนาการหรือระบบการเรียนรู้นั้นกลับไม่ใช่ เพราะระหว่างเด็กและผู้สูงวัยมีรูปแบบความคิดและพัฒนาการที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน วันนี้คอลัมน์ Re-desire ได้มีโอกาสพูดคุยเรื่องพัฒนาการและการคงไว้ซึ่งกระบวนการเรียนรู้ของผู้สูงอายุผ่าน ‘Nifty Elderly’ ของเล่นของแต่งบ้านสำหรับผู้สูงอายุ แบรนด์ที่ขอเข้ามาใส่ใจความเป็นไปและสุขภาวะของผู้สูงอายุให้ละเอียดขึ้น หลายคนอาจเคยเห็นแบรนด์นี้ผ่านตามาจากงาน Creative Economy Agency (CEA) เพราะเจ้า Nifty Elderly ได้รับรางวัลความเป็นเลิศทางความคิดสร้างสรรค์ ประจำปี 2567 ประเภทพลังสร้างสรรค์เพื่อสังคม (Creative Social Impact Awards) ในหมวด Creative Well-Being Award โดย ‘สมฤทัย เลิศเทวศิริ’ เจ้าของแบรนด์ และ ‘รศ.พรเทพ เลิศเทวศิริ’ ผู้ออกแบบ ได้เล่าถึงแรงบันดาลใจในการสร้าง Nifty Elderly ให้เราฟังอย่างอบอุ่น “ตอนนี้สังคมโลกกำลังอยู่ในสังคมผู้สูงอายุ อัตราการเกิดน้อยลงมาก ส่วนผู้สูงอายุก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มาพร้อมกับความเสื่อมถอยในสมรรถนะ เพราะกระบวนการเรียนรู้ของผู้สูงอายุกับเด็กต่างกัน” เปรียบเทียบกระบวนการเรียนรู้ที่แตกต่างกันง่ายๆ เป็นภาพของระฆังคว่ำหรือ […]
Game 03 : Warhammer
ตัวผมเองรู้จัก Warhammer มาตั้งแต่เด็ก หากถามว่ารู้จักได้ยังไง ผมต้องบอกเลยว่าเพราะพ่อของผม เมื่อก่อนช่วงที่ผมเรียน ป.1 – ป.2 เวลาที่พ่อผมไปร้านหนังสือ Asia Books ในห้างฯ Siam Discovery ก็มักจะชวนผมไปด้วย พอไปถึงพ่อจะพาไปแวะดูร้านร้านหนึ่งที่ขายแต่ Warhammer แวะเวียนไปหลายครั้งมากๆ เข้า สุดท้ายพ่อก็ซื้อให้ผมกล่องหนึ่ง ผมจำได้ดีว่าตอนนั้นโมเดลยังเป็นโมเดลตะกั่วอยู่เลย จนเมื่อเวลาผ่านไป ผมเข้ามหาวิทยาลัยก็มีเพื่อนในคณะชวนผมให้ลองอ่านนิยายสงครามของ Warhammer แต่ผมก็ไม่ได้อ่าน เพราะดูมีตัวละครเยอะแยะมากมาย จับต้นชนปลายไม่ถูก ทีนี้พอเรียนจบ ผมก็มีกิจกรรมเสริม นั่นคือ Trading Card Game ซึ่งเพื่อนๆ หลายคนเล่น Warhammer อยู่แล้ว นับว่าชีวิตสามช่วงวัยของผมได้ประสบพบเจอแต่กับบุคคลที่ชื่นชอบ Warhammer ทั้งนั้น เป็นโอกาสอันดีที่ผมได้มาทำซีรีส์นี้ เพราะส่วนตัวผมเองก็อยากรู้จักกับ Warhammer อยู่แล้วว่ามันคืออะไร มีประวัติความเป็นมาอย่างไร และเล่นยังไง ผมตัดสินใจติดต่อ ‘พี่กร-ณกร ศรีสมวงษ์’ แห่ง Legendary Wargame ให้มาช่วยแนะนำ Warhammer […]
สำรวจความรื่นรมย์และเสน่ห์ใน ‘วุฒากาศ’ ย่านที่อยู่อาศัยที่ทำให้คนเมืองมีชีวิตชีวา
‘วุฒากาศ’ อาจเป็นย่านที่หลายคนไม่คุ้นชินและไม่ได้นึกถึงมากเท่าไรนัก แต่พื้นที่แห่งนี้เรียกได้ว่าเป็นทำเลที่พร้อมแก่การใช้ชีวิตเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เป็นโซนอยู่ใกล้กับเมืองชั้นใน แถมยังเงียบสงบแต่ไม่เงียบเหงา ทำให้ย่านนี้กลายเป็นตัวเลือกแหล่งที่พักอาศัยระดับ A list สำหรับคนเมืองที่อยากหลีกหนีจากความวุ่นวาย แต่ก็ยังชอบความสะดวกสบายของไลฟ์สไตล์แบบเมืองๆ อยู่ แน่นอนว่าเมื่อเป็นพื้นที่สำหรับอยู่อาศัย วุฒากาศก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่าย่านอื่นๆ เพราะโดยรอบบริเวณนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกและสเปซดีๆ หลากหลายแห่งที่อยู่ไม่ไกล ครบครันทุกความต้องการ สร้างความมีชีวิตชีวาให้กับย่านครบทุกมิติคอลัมน์ Neighboroot จะพาไปลัดเลาะชมย่านเมืองชั้นนอกและแหล่งใกล้เคียง ที่เดินทางง่ายๆ ด้วยรถไฟฟ้าสายสีเขียว เพื่อพาทุกคนไปทำความรู้จักกับย่านนี้ให้มากขึ้นกัน ชุมชนเก่าแก่ที่พัฒนาย่านจนกลายเป็นโซนที่อยู่อาศัยใกล้เมือง ‘วุฒากาศ’ เมืองชั้นนอกที่เงียบสงบแห่งนี้ เดิมทีเป็นย่านชุมชนที่อยู่อาศัยมานาน มีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย เราสามารถพบร้านค้าเก่าแก่และบริการต่างๆ ที่ดำเนินกิจการมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน และในอนาคตอันใกล้นี้ วุฒากาศก็จะกลายเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยยอดฮิต เนื่องจากตอบโจทย์ชีวิตของเหล่าคนทำงาน ด้วยความเงียบสงบอันเป็นจุดเด่นของย่านนั้น ช่วยทำให้ที่นี่เป็นพื้นที่ที่ได้หลบหลีกจากความวุ่นวาย ขณะเดียวกัน แม้ว่าจะดูอยู่ไกล แต่ความจริงแล้ววุฒากาศเป็นย่านที่เดินทางง่าย เหมาะกับการใช้ชีวิตในเมือง ทั้งการขับรถยนต์ส่วนตัว หรือขนส่งสาธารณะที่มีรถไฟฟ้าสายสีเขียว สถานีวุฒากาศ พาเราเข้าสู่สาทรได้ในเวลาเพียง 15 นาที หรือเข้าสยามโดยนั่งรถเพียงต่อเดียวเท่านั้น ‘Masonia Tree & Coffee Cafe’ คาเฟ่ที่อยากเป็นห้องรับแขกของชุมชน ถึงจะดูเงียบสงบ แต่พื้นที่โดยรอบวุฒากาศก็มีร้านรวงที่น่าสนใจอยู่มากมาย หนึ่งในนั้นคือ ‘Masonia […]
‘โครงการหลวง สินค้าคุณภาพ จากเลอตอ สู่ซีพี แอ็กซ์ตร้า’ CP AXTRA และ มูลนิธิโครงการหลวง ร่วมกันส่งต่อสินค้าจากยอดดอยถึงมือทุกคน
เราทุกคนต่างรู้กันดีอยู่แล้วว่า ผักและผลไม้นำเข้านั้น มีราคาค่อนข้างสูง และแม้ว่าในปัจจุบันผักและผลไม้บางชนิดจะสามารถปลูกที่ประเทศไทยได้ แต่ด้วยข้อจำกัดในเรื่องของสภาพพื้นที่ อาจทำให้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ไม่สามารถเติบโตได้ดี โดยเฉพาะผักและผลไม้เมืองหนาวที่ปลูกได้เฉพาะในบริเวณภาคเหนือของประเทศ พอเป็นแบบนั้น การที่คนทั่วไปจะเข้าถึงผักและผลไม้จากยอดดอยก็ยิ่งยากตามไปด้วย ต่อให้เราอยากสนับสนุนผลิตผลการเกษตรและชาวบ้านในพื้นที่เองก็ตาม ทาง ‘CP AXTRA’ ที่เข้าใจถึงความต้องการตรงนี้ จึงร่วมมือกับ ‘มูลนิธิโครงการหลวง’ ส่งต่อผักและผลไม้คุณภาพดีจากยอดดอยสู่มือผู้บริโภคภายใต้ ‘โครงการหลวง สินค้าคุณภาพ จากเลอตอ สู่ซีพี แอ็กซ์ตร้า’ เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของชาวเขา เพื่อสุขภาพที่ดีของชาวเรา (Health & Wellbeing) ด้วยการนำผลิตภัณฑ์จากยอดดอยมาจำหน่ายในราคาย่อมเยาที่โลตัสและแม็คโครทั่วประเทศ Urban Creature ขอชวนไปทำความรู้จักกับโครงการนี้ เพื่อเป็นอีกหนึ่งทางเลือกในการซื้อผักและผลไม้ปลอดภัย คุณภาพดีได้ง่ายๆ ใกล้บ้านทุกคน สินค้าคุณภาพดีจากยอดดอยส่งตรงถึงมือ ถ้าพูดถึงผักและผลไม้เมืองหนาวที่ปลูกในประเทศไทยนั้นมักจะเป็นผลิตภัณฑ์ที่อยู่ภายใต้ ‘โครงการหลวง’ ที่เป็นโครงการส่งเสริมการปลูกพืชเมืองหนาวแก่ประชาชนบนพื้นที่สูง เพื่อเป็นการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชาวเขา ที่นอกจากจะช่วยในเรื่องของอาชีพแล้ว โครงการนี้ยังช่วยให้คนไทยเข้าถึงผักและผลไม้เมืองหนาวที่มีคุณภาพสูง ในราคาที่คุ้มค่าอีกด้วย ในตอนนี้การซื้อพืชเมืองหนาวก็ยิ่งง่ายขึ้นกว่าเดิม เพราะมี ‘โครงการหลวง สินค้าคุณภาพ จากเลอตอ สู่ซีพี แอ็กซ์ตร้า’ ซึ่งเป็นโครงการที่ทางโลตัสและแม็คโคร ภายใต้ ‘บริษัท ซีพี แอ็กซ์ตร้า จำกัด […]
ความสัมพันธ์แม่ลูก การเมือง และอำนาจปิตาธิปไตย ที่ยังคอยย้ำเตือนอยู่ในช่วงเวลาของ ‘อย่ากลับบ้าน’
*บทความนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาของซีรีส์* เพื่อไม่ให้เป็นการเสียอรรถรสสำหรับคนที่อยากรับชม ‘อย่ากลับบ้าน’ ซีรีส์ออริจินัลสัญชาติไทยเรื่องล่าสุดของ Netflix คงต้องเรียนให้ผู้ที่เข้ามาอ่านบทความไปชมซีรีส์เรื่องนี้ก่อนโดยไม่ต้องรับรู้ข้อมูลใดๆ ยิ่งรู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดีที่สุด เพราะว่ากันตามตรง อย่ากลับบ้าน เป็นซีรีส์ที่เล่นกับความสงสัยใคร่รู้เกี่ยวกับเรื่องราวลึกลับที่เก็บงำซ่อนเอาไว้เป็นไม้เด็ด ซึ่งหากรับรู้เรื่องราวมากเกินไป ความตั้งใจที่ตัวซีรีส์พยายามจะสร้างความรู้สึกคาดไม่ถึงแก่ผู้ชมก็อาจหายไปโดยพลัน แต่หากต้องเล่าเรื่องย่อให้คนที่อยากรู้จริงๆ เนื้อเรื่องคร่าวๆ ของ อย่ากลับบ้าน นั้นเล่าถึง ‘วารี’ (นุ่น วรนุช) หญิงสาวผู้มีใบหน้าฟกช้ำและคราบน้ำตากำลังเดินทางหอบลูกสาววัย 5 ขวบชื่อ ‘มิน’ (เจแปน พลอยปภัส) เดินทางกลับสู่บ้านเก่าของครอบครัว ณ อำเภอตะกั่วป่าที่เธอเติบโตในวัยเด็ก บ้านหลังนี้มีชื่อว่า ‘บ้านจารึกอนันต์ 2475’ เป็นบ้านเก่าทรงยุโรปกลางป่าที่เก็บซ่อนความลึกลับพิศวงของอดีตเอาไว้ และยังเชื่อมโยงไปถึงเหตุผลที่แม่ลูกทั้งสองเดินทางหนีบางสิ่งบางอย่างมาสู่สถานที่แห่งนี้ ที่ซึ่งนำไปสู่เหตุผลและความหมายของคำว่า ‘อย่ากลับบ้าน’ หลังจากนี้จะเป็นการพูดถึงเนื้อหาที่จะเปิดเผยเรื่องราวสำคัญในซีรีส์ อย่ากลับบ้าน แล้ว ด้วยวิธีการเล่าท่าทีล่อหลอกผู้ชมให้เชื่อไปในทางหนึ่ง ในที่นี้คือหลอกให้หลงเชื่อว่านี่คือซีรีส์แนว ‘สยองขวัญ’ ว่าด้วยผีวิญญาณร้ายที่สิงสถิตอยู่ในบ้านร้างและหลอกหลอนตัวละครสองแม่ลูก หลังจากหลอกตีหัวคนดูเข้าบ้านได้ด้วยแนวทางที่เหมาะสมแก่การเป็นซีรีส์ฉายในคืนวันฮาโลวีน จากนั้นเรื่องราวจะพาคนดูหัวหมุนตีลังกาด้วยความสงสัย ก่อนพลิกผันเฉลยตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นแนว ‘ไซไฟ’ ในภายหลัง เป็นการเล่นกับความคาดหวังสงสัยใคร่รู้ของคนดูอย่างน่าตื่นเต้น หากแต่สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในซีรีส์เรื่องนี้ไม่ได้มีเพียงลูกเล่นที่เล่นกับการคาดเดาของคนดูเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีความหมายซุกซ่อนอยู่ในเอเลเมนต์ต่างๆ ที่สะท้อนประเด็นสังคมได้อย่างน่าค้นหา ค่านิยมของสังคมที่วนลูปและไม่เคยหายไป การผันตัวเองจากความคาดหวังว่าจะได้ชมซีรีส์สยองขวัญแนวผีๆ ไปสู่การเป็นซีรีส์แนวไซไฟย้อนเวลาของ […]
Game 02 : Pokémon Trading Card Game
มีเรื่องหนึ่งที่ผมฝังใจมาตั้งแต่เด็กคือ ผมเห็นเครือญาติพี่ๆ น้องๆ ของฝั่งแม่ผมล้อมวงเล่นเกมผ่านเครื่อง Game Boy กัน ซึ่งเกมนั้นคือเกม Pokémon ตัวผมเองอยากเล่นมากๆ จนรวบรวมความกล้าเข้าไปขอพ่อซื้อตลับเกม แต่ปรากฏว่าพ่อผมปฏิเสธ เพราะกลัวผมจะติดโปเกมอนจนไม่เป็นอันเรียน สิ่งที่ได้กลับมาคือความผิดหวัง เมื่อผมเข้าสู่วัยทำงาน การจัดสรรงบประมาณรายจ่ายประจำก็เป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลตัวเองอย่างเต็มตัว ผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่เกี่ยวกับโปเกมอนจึงเป็นอีกหนึ่งหมุดหมายที่ผมซื้อด้วยเงินเก็บของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตา เกมภาคใหม่ๆ ซึ่งรวมถึง Trading Card Game ด้วย หากพูดถึงบริบทสังคมต่างก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ภาพของซุ้มหมากรุกเริ่มน้อยลง แต่ภาพของคนที่ไปห้างสรรพสินค้า ร้านการ์ด หรือสถานที่ต่างๆ ที่ใช้เวลานั่งได้นานๆ พร้อมกับพกสำรับการ์ดประจำตัวมาดวลกันเริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้ผมเดินทางลัดเลาะเส้นรถไฟฟ้าสายสีเหลือง มาที่ร้าน Nx Gallery ลาดพร้าว 78 เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับ Trading Card Game ที่เน้น Pokémon Trading Card Game กับ ‘พี่แอ๊ม-ภัทรพงศ์ สายตระกูล’ เจ้าของร้านการ์ด Nx Gallery หรือที่เรารู้จักในฐานะนายกสมาคมการ์ดเกมไทย และ […]
หลังโต๊ะทำงานของ KongGreenGreen อินฟลูฯ ผู้เชื่อว่าไลฟ์สไตล์สายกรีนสร้างได้ด้วยความเข้าใจ
บ้านของ ‘ก้อง-ชณัฐ วุฒิวิกัยการ’ หรือ ‘ก้องกรีนกรีน’ เป็นทั้งบ้านและออฟฟิศที่กรีนสมชื่อ หลังจากเปิดประตูบ้านต้อนรับ ก้องพาเราเข้าห้องทำงานของเขาที่เต็มไปด้วยไอเทมที่เราคุ้นเคยแต่กลับแปลกตา “โคมไฟนี่ทำมาจากพลาสติกที่เคยเป็นกล่องข้าว บ้านแมวอันนั้นทำมาจากฝาขวด” ก้องแนะนำ “เมื่อก่อนออฟฟิศอยู่แถวเลียบด่วน แต่บ้านเราอยู่แถวแจ้งวัฒนะ เราขับรถไปก็เปลืองพลังงานโดยใช่เหตุ ทั้งพลังงานคนและพลังงานโลก เราเลยย้ายมาอยู่ที่นี่” บทสนทนาประมาณนี้เป็นสิ่งที่เราคาดหวังว่าจะได้ฟังจากปากก้องอยู่แล้ว เพราะอย่างที่หลายคนรู้กันดี ก้องเคยเป็นพิธีกรรายการเปิดโลกอย่างกบนอกกะลา ก่อนจะผันตัวมาเปิดแชนเนล ‘KongGreenGreen’ เพื่อรณรงค์ให้คนแยกขยะกันมากขึ้นเมื่อไม่กี่ปีก่อน วันนี้ก้องกรีนกรีนเติบโตจนมีผู้ติดตามบนเฟซบุ๊กเกือบ 3 แสนคน มีหลายคลิปใน TikTok กลายเป็นไวรัลที่มียอดวิวเป็นล้าน พูดได้เต็มปากว่าเป็นหนึ่งในคอนเทนต์ครีเอเตอร์สายกรีนแนวหน้า แนวทางของคอนเทนต์ในเพจยังขยับขยายไปเล่ามากกว่าเรื่องขยะ แต่ครอบคลุมไปถึงเรื่องสิ่งแวดล้อมที่ก้องย้ำหลายรอบว่าใกล้ตัวกว่าที่เราคิด ในวาระที่ก้องเพิ่งได้รับเลือกเป็น 1 ใน 50 ครีเอเตอร์ผู้สร้างการเปลี่ยนแปลงจากโครงการ TikTok Change Makers เราถือโอกาสนี้มานั่งคุยกับก้องถึงความเชื่อเบื้องหลังการทำช่อง ล้วงเคล็ดลับการทำคอนเทนต์สิ่งแวดล้อมที่ขึ้นชื่อว่าเข้าใจยากให้สนุก เข้าถึงง่าย และไม่ทำให้ใครหลายคนเบือนหน้าหนี คิดว่าเป็นเพราะอะไรที่คุณถูกเลือกเป็น 1 ใน 50 ครีเอเตอร์ของโครงการ TikTok Change Makers อาจเป็นเพราะคอนเทนต์ของเราน่าจะตรงกับแคมเปญที่เขาตั้ง นั่นคือ Change Makers […]
เปิดข้อมูลสำรวจลานกีฬาทั่วกรุงเทพฯ อยากให้คนเมืองแข็งแรง แต่กลับไม่มีพื้นที่ให้ออกกำลังกาย
‘กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ’ หลายคนคงเผลอร้อง ‘ฮ้าไฮ้ ฮ้าไฮ้’ ตามหลังเสมือนกำลังอยู่ในช่วงกีฬาสีวัยเด็ก โดยเพลง ‘กราวกีฬา’ ได้แต่งขึ้นมากว่า 100 ปี เป็นหลักฐานที่ว่าประเทศไทยมีการส่งเสริมชาวสยามให้เล่นกีฬาออกกำลังกายมาอย่างยาวนาน สอดคล้องกับสำนวนโบราณแสนเชยที่เราฟังจนเอียนหู ‘การไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ’ ฟังดูแล้วเหมือนจุดเริ่มของการลดโรคคือ ‘การออกกำลังกาย’ แต่การตามหาพื้นที่เล่นกีฬาในเมืองหลวงที่มีขอบเขตแสนจำกัดย่อมเป็นเรื่องที่ต้องพยายาม อย่างไรก็ตาม เรายังมี ‘ลานกีฬา’ พื้นที่สำหรับออกกำลังกายเพื่อสนับสนุนชาวเมืองให้มีสุขภาพแข็งแรง โดยกระจัดกระจายอยู่ทั่วกรุงเทพฯ กว่า 1,126 แห่ง จุดประสงค์ของลานกีฬาคือ การอำนวยพื้นที่ในการออกกำลังกายให้ผู้รักสุขภาพ แต่ชาวกรุงเทพฯ ส่วนหนึ่งกลับส่ายหัว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพื้นที่เหล่านี้อยู่ตรงไหน และเลือกที่จะยอมเสียเงินรายชั่วโมงเช่าสนามหรือคอร์ตแทน อีกทั้งในบางลานกีฬาคนทั่วไปกลับไม่สามารถเข้าถึงได้หรือมีเงื่อนไขเฉพาะตัว โดยใน ‘เมืองชีวิตดีๆ ที่ลงตัว’ กลับมีลานกีฬาสาธารณะเพียง 107 แห่งเท่านั้น สถานที่ตั้งลานกีฬาที่บางคนหาไม่เจอ เริ่มจากเรามาดูกันว่าลานกีฬาในกรุงเทพฯ ตั้งอยู่ในสถานที่ไหนบ้าง สิริรวมทั้งสิ้นจำนวน 1,126 แห่ง แบ่งเป็น 1) สถานศึกษา 419 แห่ง (37.21%)2) ลานกีฬาชุมชน 324 แห่ง […]
Game 01 : Board Game
สำหรับผม ปีนี้ผ่านไปไวจนตั้งตัวแทบไม่ทัน แต่ทุกๆ ช่วงเวลาสิ้นปี ผมมักจะนึกทบทวนอยู่เสมอว่า เราได้ใช้เวลาที่ผ่านไปอย่างมีคุณภาพแล้วหรือยัง และได้รับประสบการณ์อะไรบ้าง หากยังไม่ได้รับอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอัน ผมก็มักหาอะไรบางอย่างที่ยังไม่เคยทำมาลองทำในช่วงเวลานี้เสียเลย หนึ่งในนั้นคือการทำบันทึกรวบรวมกิจกรรมต่างๆ ที่ผมสนใจอย่างกิจกรรม Tabletop เพื่อตอบโจทย์ตัวเองให้ได้ลองพบเจอสิ่งใหม่ๆ และอาจเป็นประโยชน์ในเชิงข้อมูลแก่เพื่อนๆ ที่อยากหาอะไรใหม่ๆ ให้ตัวเองทำหรือเปิดประสบการณ์สนุกๆ ในช่วงสิ้นปีนี้ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน หากเราพูดถึงกิจกรรม Tabletop มันจะจำแนกประเภทได้หลากหลายมากๆ ไม่ว่าจะเป็น Card Game, War Game, Dice Game แต่เชื่อได้เลยว่าสิ่งที่ทุกคนรู้จักกันดีและนึกถึงเป็นอันดับแรกคือ Board Game อย่างแน่นอน แล้วบอร์ดเกมคืออะไร ความสนุกอยู่ที่ตรงไหน คำถามเหล่านี้ผมเชื่อว่าคงไม่มีใครตอบได้ดีเท่ากับ ‘พี่วัฒน์-วัฒนชัย ตรีเดชา’ นายกสมาคมบอร์ดเกมประเทศไทย Round One ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่เกรงใจ ผมนั่งอยู่ในร้านบอร์ดเกม DICE CUP จุฬาฯ ซอย 5 พร้อมกับพี่วัฒน์ ก่อนจะเริ่มต้นบทสนทนาด้วยคำถามว่าด้วยเส้นทางการเข้าสู่โลกบอร์ดเกมของคนตรงหน้า “เมื่อก่อนพี่ทำงานเป็นครีเอทีฟเบื้องหลังรายการทีวี มันจะไม่เหมือนกับที่ทำอยู่ทุกวันนี้ ช่วงก่อนทีวีดิจิทัลจะมีเวลาว่างเยอะ เพื่อนๆ ก็เอาบอร์ดเกมมาเล่น พี่ก็ดูเพื่อนๆ […]
วิธีแยกขยะง่ายๆ ไม่มีถังแยกสีก็ทิ้งได้แบบไม่ต้องเทรวม
หลังจากที่กรุงเทพมหานครเปิดตัวโครงการ ‘ไม่เทรวม’ เพื่อรณรงค์การแยกขยะเมื่อปีที่แล้ว นโยบายถัดไปที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเพื่อช่วยจัดการขยะคือ การขึ้นค่าธรรมเนียมเก็บขยะจากบ้านที่ไม่คัดแยกขยะ โดยบ้านที่เข้าร่วมการคัดแยกขยะจะเสียค่าใช้จ่าย 20 บาทต่อเดือน ส่วนบ้านที่ไม่คัดแยกขยะนั้นจะเสียค่าใช้จ่าย 60 บาทต่อเดือน หวังเป็นส่วนหนึ่งที่กระตุ้นให้ครัวเรือนหันมาใส่ใจกับการแยกขยะมากขึ้น การแยกขยะนั้นไม่เพียงช่วยลดภาระการกำจัดขยะของเจ้าหน้าที่เท่านั้น แต่เรายังเรียนรู้กันมาตลอดว่าการแยกขยะเป็นหนึ่งวิธีที่ช่วยลดโลกร้อนได้ และด้วยความเคยชินที่ทิ้งขยะลงถังเดียวมาตลอดอย่างยาวนาน อาจทำให้การแยกขยะดูยุ่งยากไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ยากเกินกว่าจะลองทำ แน่นอนว่าภาพของการแยกขยะนั้นมักมาพร้อมกับถังขยะชนิดต่างๆ ที่แบ่งแยกด้วยสีสัน ช่วยให้จำง่าย แต่หลายๆ บ้านคงไม่ได้มีถังขยะสำหรับแยกขยะแต่ละประเภทโดยเฉพาะ ทำให้เกิดความสับสนว่า หากมีถังขยะแค่ใบเดียวแล้วจะแยกขยะได้อย่างไร Urban Creature เลยจะมาบอกวิธีการแยกขยะที่ทำได้ง่ายๆ โดยแบ่งเป็นสองระดับคือ 1) การแยกขยะระดับเริ่มต้น เป็นการแยกขยะที่ไม่ยุ่งยากและไม่ซับซ้อน เพียงแค่แยกขยะออกเป็นสองประเภทก่อนทิ้งลงถัง วิธีนี้จะสะดวกกับผู้เริ่มต้นแยกขยะ คนที่มีเวลาน้อย หรือพื้นที่บ้านน้อย แบ่งออกเป็น 🍪 ขยะอินทรีย์ ขยะประเภทเศษอาหารจากการทำอาหารหรือกินเหลือ โดยเทน้ำทิ้งให้เหลือแต่เศษอาหาร และแยกถุงเอาไว้ อาจใช้เป็นถุงสีใสให้มองเห็นได้ง่ายว่าเป็นขยะประเภทไหน ขยะประเภทนี้ควรทิ้งทุกวัน เพื่อไม่ให้เกิดการสะสมความสกปรกและกลิ่นเหม็นภายในบ้าน 🧃ขยะทั่วไป ขยะแห้งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นกระดาษ ซองขนม รวมถึงขยะพลาสติก ซึ่งพลาสติกบางประเภท เช่น ถุงพลาสติกหรือกล่องที่ใส่อาหาร ควรล้างให้สะอาดและตากให้แห้งก่อนจะนำไปทิ้ง เพื่อเลี่ยงไม่ให้เศษอาหารปนเปื้อนกับขยะอื่นๆ จนขยะแห้งเหล่านี้หมักหมมความสกปรกเอาไว้ […]
#กินหมดจาน Guidebook และ Restaurant Makeover โครงการที่จะชวนกินข้าวให้หมดจาน และช่วยปรับร้านอาหารให้จัดการขยะอย่างถูกวิธี
“ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า” ประโยคคุ้นหูที่ท่องจำกันมาตั้งแต่อนุบาล แต่เหมือนยิ่งโตนั้นจะได้แค่จำแต่ทำไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเวลาที่น้อยลง รสชาติอาหารไม่ถูกปาก เครียดกินข้าวไม่ลง หรือแม้กระทั่งลืมว่ายังกินไม่หมด เช้าวันพฤหัสบดีที่ 31 ตุลาคม ทีมกินหมดจานชวนเราไปชิม 2 ใน 50 ร้านจาก ‘กินหมดจาน Guidebook’ โดยมีร้าน Karo Coffee Roasters คาเฟ่สุดเท่ย่านปรีดี พนมยงค์ ที่แนะนำโดย ‘ชัชชาติ สิทธิพันธุ์’ ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร และร้าน No Name Noodle BKK แนะนำโดย ‘ปิ๊ปโป้-เปรมวิชช์ สีห์ชาติวงษ์’ ผู้เชี่ยวชาญด้านราเม็งตัวจริงเสียงจริง พร้อมไปดูวิธีกำจัดขยะเศษอาหารที่เขตวัฒนา กินหมดจาน Guidebook เป็นเสมือนหนังสือรวม 50 ร้านอาหารที่เหล่า KOLs ขอการันตีว่าร้านนี้อร่อยและจัดการขยะได้ดี โดยอยู่ภายใต้โครงการ ‘Restaurant Makeover’ ที่ แพร-พิมพ์ลดา ไชยปรีชาวิทย์ หรือ ‘PEAR […]