ย้อนกลับไปในวัยของนักดื่มผู้ไร้เดียงสา วันนั้นเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์ที่เพื่อนพ้องน้องพี่ทุกคนจะจับกลุ่มรวมกันเพื่อสังสรรค์และกระทำการรื่นเริง อาหารและกับแกล้มคือสิ่งที่ต้องมี ส่วนที่ขาดไปไม่ได้เลยในปาร์ตี้ก็คือ ‘เบียร์’ (จำนวนหลายลัง) และวันนั้นไม่ว่าจะดื่มไปเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมดสิ้น ยิ่งกินยิ่งสนุก บางคนเสียงดังขึ้น บ้างเริ่มหยอกล้อเพื่อนด้วยการตบหัว กระแทกไหล่ หรือบางคนก็เริ่มพูดความจริงในใจออกมา ส่วนใครบางคนเช่นเรา เมื่อดื่มด้วย กินด้วย เวลาผ่านไปทุกอย่างก็พวยพุ่งออกมาเป็นเศษซากเนื้อย่างจำนวนมหาศาล ทุกครั้งที่ร่างกระตุกเกร็งเพื่อขย้อนของที่กินออก การนอนเล่นอ้วกแบบนั้นเป็นความรู้สึกที่แสนทรมาน และเมื่อตื่นเช้าขึ้นมาความแฮงก็ตามมาราวีจวบจนครึ่งค่อนวันก็ยังไม่หายดี เมื่อเติบโตมีการงานและทำเงินได้มากขึ้น เราจึงได้รู้ว่าเบียร์ที่มีขายตามร้านสะดวกซื้อหรือร้านขายของชำในหมู่บ้านที่เคยดื่มด่ำเมื่อวันวานเป็นเพียงเสี้ยวเล็กๆ ของประเภทเบียร์บนดาวดวงนี้ และคำกล่าวที่บอกว่า ‘กินอะไรก็เมาเหมือนกัน’ เป็นความจริงแบบหนึ่ง ทว่าเราสามารถออกแบบความเมาและรับรู้ความเมาได้ เมื่อเราพบประเภทและรสชาติเบียร์ที่ต่างออกไปจากสองสามยี่ห้อที่พบเจอเป็นปกติของระบบทุนผูกขาด ปัจจุบันเสรีภาพในการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทยขยายขอบเขตกว้างขวางมากขึ้น มีผู้ผลิตรายย่อยเพิ่ม มีการต่อสู้เรียกร้อง มีเทศกาลงานเบียร์และสุราให้เลือกดื่มด่ำกับรสชาติแปลกใหม่ รวมถึงการส่งต่อองค์ความรู้ให้กับผู้ชื่นชอบการดื่มได้สัมผัสประสบการณ์ที่แตกต่างออกไป คอลัมน์ อ่านอะไร ขอพาทุกคนไปทำความรู้จักกับหนังสือ ‘Writer’s Taste ดื่มประวัติศาสตร์ จิบวิวัฒนาการ สำราญรสเบียร์’ ฉบับพิมพ์ครั้งที่สองในรอบสิบปีของ ‘อุทิศ เหมะมูล’ นักเขียนผู้ลุ่มหลงในรสชาติเบียร์ที่ตระเวนชิมไปทุกสารทิศทั่วโลก ซึ่งเราคิดว่านี่คือคัมภีร์หรือคู่มือที่เหมาะยิ่งแก่การเปิดอ่านประกอบการดื่มด่ำนานารสชาติ “ทุกครั้งที่ดมกลิ่น จิบรส และดื่ม เราเอาวิวัฒนาการและประวัติศาสตร์ของเบียร์เข้าไปในกระแสเลือดด้วย” คือสิ่งที่ผู้เขียนคิดและเราเองก็คิดเห็นเช่นนั้นไม่ต่างกัน ขอชวนพลิกหน้ากระดาษพร้อมจิบเบาๆ ท่องไปในความสุนทรีย์แห่งเบียร์กับหนังสือเล่มนี้กัน Writer’s Tasteดื่มประวัติศาสตร์ จิบวิวัฒนาการ […]
หลังจากเคลื่อนไหวและผลักดันเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไทยมาเป็นเวลานาน ไม่ว่าจะเป็นการพาไปรู้จักคราฟต์เบียร์ยี่ห้อใหม่ พิกัดร้านคราฟต์เบียร์ในจังหวัดต่างๆ ไปจนถึงลายแทงคนทำเบียร์สำหรับคนที่อยากเรียนรู้ ในที่สุดกลุ่ม ‘ประชาชนเบียร์’ ก็ได้ฤกษ์จัดงานใหญ่กับ ‘BEER Market’ ที่สวนจตุจักร BEER Market เป็นงานเล็กๆ ที่ให้ความรู้สึกเหมือนตลาดนัดเหล้าเบียร์ เน้นเปิดกว้าง ไม่ว่าใครก็เข้าถึงได้ โดยภายในงานมีกิจกรรมมากมายให้ได้เอนจอย ทั้งกับแกล้มรสอร่อยที่มีหลากหลายร้าน เสียงเพลงไพเราะจากเหล่าวงดนตรี ไปจนถึงการเปิดตัวเบียร์และสุราประชาชนให้ได้กวาดซื้อมากินดื่มพร้อมแบกกลับบ้าน ด้วยความที่งานนี้ไม่ได้มีพิธีรีตองอะไร ใครใคร่จะแต่งตัวแบบไหนหรือมากับใครก็ตามสบาย หรือจะพกเก้าอี้พับมาหามุมนั่งเอนจอยกับเครื่องดื่มเองก็ดีไม่น้อย ที่สำคัญแค่อย่าลืมพกกระเป๋าใบใหญ่ๆ มาหิ้วของกลับไปกินที่บ้าน หรือนำไปฝากคนรอบตัวด้วยแค่นั้นเอง ถ้างานนี้ประสบความสำเร็จ ประชาชนเบียร์หวังว่าหากกฎหมายสุราของไทยเปิดกว้างกว่านี้ เราคงได้เห็นตลาดนัดเหล้าเบียร์ที่รวมคนทำสุราชุมชน คราฟต์เบียร์ เหล้าและไวน์ มาจัดกิจกรรมสนุกๆ แบ่งปันความรื่นรมย์กันในหลายๆ พื้นที่ทั่วประเทศ ตลาดนัดเหล้าเบียร์ BEER Market จัดขึ้นในวันที่ 26 – 27 สิงหาคม 2566 เวลา 14.00 – 22.00 น. ที่ JJ Plaza พิกัด maps.app.goo.gl/zJGRRDEHxQB2juHZ6?g_st=ic
หลังจากประสบความสำเร็จไปกับงานครั้งแรกเมื่อปีก่อน เทศกาลที่ผสมผสานระหว่างการอ่านและการกินดื่ม ‘BOOKS & BEERS 2023’ ก็เวียนกลับมาสร้างความรื่นรมย์ในปีนี้ที่ทำเลเดิม BOOKS & BEERS 2023 เป็นเทศกาลหนังสือที่จะชวนคนอ่านมาเลือกซื้อหนังสือ ฟังเสวนาประเด็นเข้มๆ ที่กำลังเป็นกระแสในสังคม ท่ามกลางเสียงดนตรี วงสนทนา และร่วมชนแก้วกับนักเขียน เข้ากับคอนเซปต์ KEEP CALM, READ A Book And DRINK BEER ไปด้วยกัน ยังไม่นับรวมโปรโมชันดีๆ ลดราคาพิเศษ หนังสือใหม่ ไปจนถึงหนังสือแนะนำ ตั้งแต่แนวประวัติศาสตร์ ความรู้ สารคดี สังคม วิทยาศาสตร์ นวนิยาย วรรณกรรมแปล วรรณกรรมไทย นิยายวาย ไลต์โนเวล ฯลฯ ที่รอให้เราเลือกสรร พร้อมกับร้านรวงงานคราฟต์และโปรดักต์ดีไซน์อีกนับสิบร้านให้ไปเยี่ยมเยือน เปิดตัวหนังสือ Writer’s Taste โดยอุทิศ เหมะมูล, เสวนาสุราก้าวหน้า, วงเล่าคนเมาป้ายยาหนังสือน่าสนใจ, วงเมาท์ของสะสมของคนที่หลงรักดนตรี ฯลฯ เหล่านี้คือบางส่วนของกิจกรรมในงานที่เราหยิบมายกตัวอย่างเท่านั้น จริงๆ […]
หนุ่มสาวออฟฟิศใส่สูทผูกไทนั่งสังสรรค์กันในร้านเหล้า มนุษย์เงินเดือนออกไปดื่มกับหัวหน้าและลูกค้าจนดึก แถมยังเมาเละเทะจนหมดสภาพ เหตุการณ์เหล่านี้คือภาพสะท้อนสังคมญี่ปุ่นที่หลายคนคงเคยเห็นในข่าวหรือสื่อต่างๆ อยู่บ่อยครั้ง ส่วนใครที่เคยไปเยือนญี่ปุ่นด้วยตัวเองก็น่าจะนึกภาพตามได้ไม่ยาก เพราะเราสามารถพบเห็นวิถีชีวิตแบบนี้ได้ทั่วไปในแดนอาทิตย์อุทัย โดยเฉพาะในเมืองใหญ่อย่างโตเกียว ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ‘การดื่ม’ คือส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่คนญี่ปุ่นสืบทอดกันมานานแล้ว มากไปกว่านั้น ธุรกิจเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของแดนปลาดิบยังเติบโตอย่างต่อเนื่อง เพราะผู้คนเข้าถึงน้ำเมาได้ง่ายและสะดวกสบาย ที่สำคัญ ภาครัฐยังส่งเสริมการผลิตเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทั้งในฝั่งของแบรนด์ใหญ่ไปจนถึงผู้ผลิตรายย่อยระดับท้องถิ่น ชาวญี่ปุ่นกับวัฒนธรรมการดื่ม ญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมการดื่มที่ยาวนาน และยังแทรกซึมอยู่ในชีวิตประจำวันของประชาชนในปัจจุบัน ที่เป็นแบบนั้นเพราะการดื่มของผู้คนในแดนปลาดิบไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อผ่อนคลายหรือสังสรรค์เพียงอย่างเดียว แต่ยังสะท้อนถึงวัฒนธรรมทางสังคมและธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกันมานาน ชาวญี่ปุ่นมองว่าการดื่มคือหนึ่งวิธีแบ่งปันความรู้สึกของ ‘การอยู่ร่วมกัน’ (Togetherness) และ ‘ความซื่อสัตย์’ (Honesty) ที่นี่จึงมีวัฒนธรรมการดื่มที่เรียกว่า ‘โนมิไก’ (NoMiKai) ซึ่งมาจากคำว่า ‘nomi’ (飲み) ที่แปลว่าดื่ม และ ‘kai’ (会) ที่แปลว่างานรวมหรืองานประชุม เมื่อนำมารวมกัน โนมิไกจึงแปลว่างานสังสรรค์ที่เน้นการดื่มมากกว่าการกิน และเป็นการสังสรรค์กันหลังเลิกงาน โดยส่วนใหญ่การดื่มลักษณะนี้จะเกิดขึ้นที่ร้านอาหารและบาร์สไตล์ญี่ปุ่นที่เรียกว่า ‘อิซากายะ’ (Izakaya) แม้ว่าโนมิไกจะไม่ใช่การบังคับ แต่พนักงานส่วนใหญ่มักถูกคาดหวังให้เข้าร่วมการดื่มหลังเลิกงาน เนื่องจากคนส่วนใหญ่มองว่าการเข้าสังคมลักษณะนี้คือส่วนหนึ่งของการทำงาน ซึ่งจะช่วยเชื่อมโยงคนทำงานเข้าหากัน เหมือนเป็นการสร้างคอนเนกชันที่ช่วยกระชับความสัมพันธ์ และอาจส่งผลต่อความก้าวหน้าในสายอาชีพเช่นกัน แต่การสังสรรค์ลักษณะนี้ไม่ได้ใช้กับบริบทการทำงานเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เพราะยังรวมถึงการดื่มเพื่อทำความรู้จักเพื่อนใหม่ หรือสร้างความสนิทสนมระหว่างกลุ่มเพื่อนด้วย สำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของญี่ปุ่น หลายคนอาจนึกถึง […]
