Urban Creature

“เมืองมีแต่สีหม่นๆ สิ่งของที่เราเดินผ่านทุกวัน เช่น ฟุตพาท เสา ท่อ ก็ไม่ค่อยน่ามอง ถ้ายกเห็ดในป่ามาไว้ในเมืองได้ก็คงน่ารักและทำให้เมืองมีสีสันขึ้น” นี่คืองานอดิเรกของ ‘เด้ล-กัลยรัตน์ เข่งสมุทร’ นักปั้นน้ำตาล (Sugar Artist) ที่ริเริ่มโปรเจกต์นี้มาจากความชอบเดินป่า กัลยรัตน์เล่าว่า เวลาเดินป่าเธอชอบเจอเห็ดเล็กเห็ดน้อยที่อยากเก็บกลับมา แต่ไม่สามารถทำได้ จึงสร้างพวกมันขึ้นมาแทน โดยเริ่มจากเห็ดจิ๋วๆ ไว้แปะตู้เย็น แปะสิ่งของในห้องเหมือนน้องงอกออกมาเอง ก่อนจะขยายออกไปนอกห้องด้วยการ ‘เดินเคาะ’ ไปทั่วเมืองว่ามีวัสดุไหนบ้างที่เห็ดจะไปแปะและงอกออกมาได้ จุดนี้เองที่ทำให้โปรเจกต์ขยายจากการ ‘ย้ายป่ามาไว้ในห้อง’ กลายเป็นการ ‘ย้ายป่ามาไว้ในเมือง’ เพื่อสร้างความสุขและดึงดูดสายตาไปยังจุดที่คนมักมองข้าม เช่น ฟุตพาท หรือเสาที่เปรอะเปื้อน ให้กลายเป็นจุดที่น่ามองขึ้นมา และสำหรับชื่อโปรเจกต์ ‘HetIyang’ (เห็ดอิหยัง หรือ เฮ็ดไอ้หยัง) ก็มีความหมายซ้อนกันทั้ง ‘เห็ดอะไร’ และ ‘ทำอะไร’ (ในภาษาอีสาน) เป็นกิมมิกสนุกๆ ที่กัลยรัตน์อยากให้โปรเจกต์ช่วยเติมสีสันให้กับเมือง เราถามต่อไปถึงขั้นตอนการสร้างน้องเห็ด จนได้พบว่าจุดเด่นของงานนี้คือ การปั้นมือทีละชิ้น (Hand-sculpted) ไม่ใช้แม่พิมพ์ ทำให้เห็ดแต่ละดอกมีรูปทรงและเอกลักษณ์ไม่ซ้ำกัน เอียงบ้าง อ้วนบ้าง เหมือนธรรมชาติสร้างขึ้น […]

OneMap แผนที่ระดับชาติของสิงคโปร์ ครอบคลุมทั้งเรื่องบ้าน พื้นที่สาธารณะ และการนำทาง‘OneMap’ สร้างขึ้นโดย Singapore Land Authority (SLA) ที่เป็นมากกว่าแค่แผนที่บอกเส้นทาง แต่ยังรวบรวมข้อมูลสำคัญๆ ไว้อย่างครบถ้วน แพลตฟอร์มนี้ถูกสร้างขึ้นในปี 2553 ให้เป็นแหล่งข้อมูลที่ละเอียดและทันสมัยที่สุดของสิงคโปร์ ซึ่งให้ข้อมูลเชิงพื้นที่ในระดับถนน (Street-level Geospatial Information) และรองรับการค้นหาข้อมูลสำคัญ เช่น กรรมสิทธิ์ที่ดิน โรงพยาบาล สวนสาธารณะใกล้ๆ โรงเรียนที่อยู่ใกล้ที่สุด และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ โดยใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยี ข้อมูลที่มีการอ้างอิงถึงตำแหน่งที่ตั้งบนพื้นผิวโลก หรือข้อมูลเชิงภูมิศาสตร์ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงาน มากไปกว่านั้น เรายังหาข้อมูลเรื่องอสังหาริมทรัพย์และที่ดินผ่านระบบ Property Query เพื่อตรวจสอบราคาซื้อขายซ้ำของ Housing & Development Board หรือการเคหะแห่งชาติของประเทศสิงคโปร์ และที่พักอาศัยส่วนตัวของ URA ที่มีการจดทะเบียนในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา รวมถึงข้อมูลค่าเช่าในตลาด HDB sublet และที่พักอาศัยส่วนตัว เพื่อช่วยให้ผู้ซื้อ ผู้เช่า และเจ้าของบ้านมีข้อมูลครบถ้วนในการตัดสินใจ รวมถึงบริการ Land […]

สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้เวลาไปปิกนิกในสวนสาธารณะใกล้บ้านคือ ผ้าปูปิกนิกสีสันสดใส ส่วนเสริมที่ทำให้การออกมาใช้ชีวิตในพื้นที่สาธารณะมีชีวิตชีวามากขึ้น เนื่องจากเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองครบรอบ 100 ปี  BSLA (สมาคมสถาปนิกภูมิทัศน์สวิตเซอร์แลนด์ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ) จึงหยิบเอาคอนเซปต์การออกไปปิกนิกข้างนอกมาใช้สร้างสรรค์โปรเจกต์ขนาดใหญ่ในเมืองบาเซิล ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ‘BIGNIK 2025 in Basel’ คือชื่อเรียกของโปรเจกต์ผ้าปูปิกนิกใหญ่ยักษ์ที่ปกคลุมไปทั้งเนินเขาเมืองบาเซิล มีจุดเริ่มต้นมาจาก Frank และ Patrik Riklin ศิลปินจากเมืองเซนต์กัลเลน ตั้งแต่ปี 2555 ที่เปิดโอกาสให้ผู้คนหยิบผ้าจากบ้านมาเย็บต่อกันไปเรื่อยๆ แบบ 1 คน 1 ผืนต่อ โดยมีการตั้งเป้าว่าจะดำเนินต่อไปจนถึงปี 2596 ในวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2568 ที่ผ่านมา ได้มีอีเวนต์ใหญ่ของโปรเจกต์นี้ที่นำผ้าที่ได้มีการดำเนินการมาตั้งแต่ปี 2555 มาวางในพื้นที่สาธารณะจริง โดยมีผู้คนกว่า 200 คนมาร่วมเย็บผ้าสีแดงและสีขาวต่อกัน จนทำให้ผ้าปูปิกนิกผืนนี้เกิดขึ้นจากผ้าชิ้นเล็กๆ ขนาดประมาณ 1.4 x 1.4 เมตร กว่า 3,000 ผืน งานนี้ไม่ใช่เพียงโปรเจกต์ศิลปะทั่วไป แต่เป็นการเปลี่ยนพื้นที่ถนนให้กลายเป็นเส้นทางเดินเท้าขนาดใหญ่ และยังเปิดให้คนมาใช้เวลา […]

อาจเป็นเรื่องปกติสำหรับการนั่งรถไฟฟ้าหรือรถเมล์ ที่เราจะได้ยินเสียงประกาศก่อนถึงแต่ละสถานี เพื่อเตือนให้ผู้โดยสารเตรียมตัวลงที่สถานีหรือป้ายที่ต้องการ แต่สำหรับผู้โดยสารเรือคลองแสนแสบอาจต้องใช้ความจำ พึ่ง Google Maps หรืออาศัยเสียงของกระเป๋าเรือคอยบอกท่าเรือที่กำลังจะถึง แต่ถ้าใครมีโอกาสขึ้นเรือคลองแสนแสบในช่วงนี้ สิ่งหนึ่งที่แปลกไปคือ เราอาจจะได้ยินเสียงประกาศท่าเรือในเรือโดยสารบางลำบ้างแล้ว จากการสอบถามไปยัง ‘ครอบครัวขนส่ง’ บริษัทผู้ให้บริการเรือโดยสารคลองแสนแสบ เจ้าหน้าที่แจ้งว่า เมื่อไม่นานมานี้ได้มีการทดลองนำลำโพงเสียงประกาศมาติดไว้ที่เรือบางลำ เพื่อเป็นตัวช่วยประกาศบอกท่าเรือถัดไปให้แก่ผู้โดยสาร โดยจะมีการขยายผลติดตั้งให้ครบทุกลำในอนาคต นับเป็นก้าวที่ดีของขนส่งสาธารณะทางน้ำที่พร้อมอำนวยความสะดวกให้ผู้คนมากขึ้น

นักวิจัยได้รวบรวมข้อมูลเมืองใหญ่ๆ ในโลก และประเมินโดย ‘สถาบันสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาระหว่างประเทศ (IIED)’ พบว่า ในระยะเวลากว่า 30 ปีนั้น วันที่อุณหภูมิสูงกว่า 35 องศาเซลเซียส ใน 43 เมืองหลวงเพิ่มขึ้นจากค่าเฉลี่ย 1,062 วัน ตั้งแต่ปี 2537 – 2546 เป็น 1,335 วัน ตั้งแต่ปี 2558 – 2567 โดยทางสถาบันฯ ได้ยกตัวอย่างเมืองหลวงอย่างโรมและปักกิ่ง ที่มีวันที่อุณหภูมิเฉลี่ยกว่า 35 องศาเซลเซียสเพิ่มขึ้นจากเดิมกว่าสองเท่า หรือลอนดอนที่ปกติมีอากาศที่ค่อนข้างเย็น แต่กลับมีวันที่อุณหภูมิสูงกว่า 30 องศาเซลเซียสเพิ่มขึ้นกว่าสองเท่าเลยทีเดียว บางเมืองต้องเผชิญหน้ากับความร้อนติดต่อกันอย่างน่ากังวล ยกตัวอย่างในเดือนตุลาคม ปี 2566 จาการ์ตามีวันที่อุณหภูมิสูงกว่า 35 องศาเซลเซียสยาวนานถึง 30 วัน ซึ่งเป็นจำนวนวันที่มากกว่าในช่วงระยะเวลา 10 ปี (ปี 2537 – 2546) เสียอีก ความร้อนเหล่านี้ไม่เพียงก่อความรำคาญ […]