“เพราะความงามของธรรมชาติและผู้คนหรือเปล่า ฉันถึงกลับมาที่นี่”
เงียบสงบ อบอุ่น และแสนเปล่าเปลี่ยว
เมืองที่น้อยคนนักจะรู้จักและเคยมาสัมผัส
หากแต่เมื่อมาแล้วครั้งหนึ่งอาจติดตรึงใจไม่รู้ลืม
ฉันเป็นคนมุกดาหารที่ไปเรียนที่เชียงใหม่ ตอนแรกไม่ได้คิดจะกลับมาที่นี่แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาอยู่ถาวรเพราะเหตุผลของที่บ้าน การกลับมารอบนี้ทำให้มุมมองของฉันที่มีต่อมุกดาหารเปลี่ยนไป จากตอนแรกที่มองว่าเป็นเมืองเล็กๆ ไม่มีการพัฒนา ไม่มีอะไรเลย แต่ตอนนี้ฉันกลับมองเห็นถึงความงามของสิ่งเล็กๆ ที่ตัวเองอาจเคยมองข้าม ไม่ว่าจะเป็นวิถีชีวิตคนในชุมชน ความหลากหลายทางวัฒนธรรม หรือกระทั่งความงามของทัศนียภาพที่คนไม่ค่อยรู้
ฉันมักใช้เวลาว่างที่เหลือจากการทำงานร้านอาหารของที่บ้าน ออกสำรวจพื้นที่ริมแม่น้ำโขงและบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับเส้นทางสายนี้ แม่น้ำที่ไหลผ่านเอื่อยๆ วิถีชีวิตริมน้ำที่ดำเนินไปอย่างเนิบช้า เรียบง่าย ฉันคิดว่าอุณหภูมิ สี และแสงที่ฉาบลงบนภาพตรงหน้าช่างอบอุ่นพิเศษกว่าที่ไหนๆ
ฉันหยุดยืนดูอย่างใจจดจ่อ ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่เกิดขึ้นตรงหน้า สูดกลิ่นอายจากธรรมชาติ สดับรับฟังเสียงที่เกิดขึ้นรอบตัว ณ ขณะนั้น แล้วบันทึกเป็นภาพถ่าย
ติดตามผลงานของ ปรียา เลิศสงคราม ต่อได้ที่ Instagram : preeya.l
และหากคุณมีชุดภาพถ่ายที่อยากจะร่วมแชร์ในคอลัมน์ Urban Eyes สามารถส่งมาได้ที่ [email protected]
Writer & Photographer
