เชื่อว่าไม่น้อยเลยที่จะเห็นร้านอาหารเล็กๆ ที่คุ้นเคยบริเวณชุมชนหรือที่พักปิดตัวไปเพราะภาระทางเศรษฐกิจในช่วงที่โควิด-19 แพร่ระบาดเป็นต้นมา
บริเวณจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยก็คล้ายกับพื้นที่การศึกษาอื่นๆ ที่บริเวณภายในและรอบๆ เต็มไปด้วยร้านอาหาร ร้านกาแฟ สำหรับนักเรียน นิสิตนักศึกษาและคนทำงานที่แวะเวียนมาในพื้นที่ แต่วันนี้ผู้คนกลับลดจำนวนลงมากเพราะมาตรการเรียนออนไลน์ นั่นทำให้ร้านอาหารรายเล็กบริเวณนั้นต้องแบกรับค่าใช้จ่ายเท่าเดิม แต่รายรับลดฮวบ
เมื่อนิสิตกลุ่มหนึ่งรับประทานอาหารที่ร้านในพื้นที่ชุมชนสามย่านและได้รับฟังปัญหาที่ร้านต้องเจอ
จึงเป็นจุดเริ่มต้นของ ‘IM Project’ หรือ ‘อิ่มโปรเจกต์’ โครงการที่ริเริ่มโดยกลุ่มนิสิตจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่ตั้งใจช่วยเหลือร้านอาหารชุมชนให้อยู่รอดได้ในช่วงวิกฤต เพราะกว่าที่สถานการณ์ทุกอย่างจะกลับไปเป็นปกติ ร้านอาหารที่เรารักและเคยผูกพันอาจจะล้มหายตายจากไปจากย่านนี้เสียก่อน
‘อนวัช มีเพียร’ หนึ่งในทีมงานของ ‘อิ่ม’ เล่าให้เราฟังว่าร้านอาหารแรกที่โครงการช่วยเหลือคือ ‘ก๋วยเตี๋ยวตี๋ใหญ่ต้มยำ’ ที่ซอยจุฬาฯ 48 ร้านเปิดขายในพื้นที่สามย่านมากว่า 14 ปี และเรียกติดปากจากผู้คนบริเวณนั้นว่า ‘ก๋วยเตี๋ยวกัญชา’ ทว่าทางร้านไม่ต้องการรับความช่วยเหลือเป็นตัวเงินโดยตรงแต่เป็นการรับทำอาหารแทน ดังนั้นสิ่งที่อิ่มโปรเจกต์ทำคือจับคู่ร้านอาหารเข้ากับสถานที่ องค์กร หรือมูลนิธิที่ต้องการสั่งข้าวกล่อง และเปิดรับบริจาคจากผู้ที่พร้อมสนับสนุน
สำหรับอนาคตว่าจะอยู่หรือไปของ ‘ก๋วยเตี๋ยวกัญชา’ อนวัชบอกว่าสิ้นเดือนมกราคมนี้เป็นเส้นตายที่ต้องช่วยทางร้านจ่ายค่าเช่าพื้นที่ให้เพียงพอกับจำนวนที่ต้องจ่าย หากไม่ครบตามเป้าทางร้านก็ต้องโยกย้ายไปพื้นที่ใหม่สำหรับประกอบการ
นี่อาจเป็นเพียงส่วนหนึ่งจากอีกหลายร้านที่พบความยากลำบากในช่วงวิกฤตนี้ ทาง ‘อิ่ม’ มองเห็นปัญหาและไม่ได้นิ่งนอนใจ “เราอยากพัฒนาโครงการที่ยั่งยืนและช่วยร้านค้าในวงกว้างขึ้นและได้ผลประโยชน์ทุกร้านอย่างเท่าเทียมกัน และช่วยให้ร้านโลคอลที่ไม่ได้มีใครซัปพอร์ต เป็นพ่อค้าแม่ค้าหาเช้ากินค่ำให้อยู่รอดได้ด้วยตัวเองในพื้นที่สามย่าน” อนวัชทิ้งท้ายกับเรา
สำหรับใครที่อยากช่วย #saveก๋วยเตี๋ยวกัญชา ติดตาม ‘IM Project’ และวิธีช่วยเหลือร้านอาหารรายย่อยได้เลยที่ : IM “อิ่ม” Project
Writer
