DESIGN
บอกต่อเรื่องแวดวงศิลปะและศาสตร์การออกแบบ ตั้งแต่ตัวตนศิลปิน แนวคิด เทคนิค ไปจนถึงพื้นที่แสดงออก เพื่อชี้ให้เห็นความสำคัญและเปลี่ยนความคิดให้ศิลปะเป็นเรื่องของทุกคน
‘Land of Memoria’ ดินแดนแห่งความทรงจำ
การกลับมาแม่แจ่มเป็นเหมือนสถานที่ฟูมฟักตัวตนมันทำให้ผมได้สำรวจตัวเอง และในขณะเดียวกันก็หยิบเอามันมานำเสนอในฐานะสถานที่แห่งความทรงจำ
Urban Eyes 10/50 เขตราชเทวี
ราชเทวีเป็นเขตที่มีผู้คนและการจราจรหนาแน่น ถ้าให้พูดถึงสถานที่ใหญ่ๆ ในเขตนี้ ก็คงเป็นอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ โรงพยาบาลรามา และประตูน้ำ แต่ปกติด้วยความที่เราขับรถ ทำให้ไม่ค่อยได้เดินไปไหน วันนี้ได้ทีเลยขอใช้สองขาพาตัวเองและทุกคนไปสำรวจพื้นที่กัน สถานที่ที่เรานึกขึ้นมาเป็นอันดับแรกๆ ในเขตนี้คือ วงเวียนอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เนื่องจากผู้คนหลั่งไหลกันทุกทิศทาง เพื่อใช้บริการขนส่งสาธารณะที่มีทั้งรถเมล์และรถตู้ตามเกาะต่างๆ รอบอนุสาวรีย์ฯ ซีนแบบนี้มีให้เห็นแทบทั้งวันโดยเฉพาะช่วงเช้า-เย็นที่คนจะเยอะมากเป็นพิเศษ แม้วันที่เรามาจะมีฝนตก คนก็ไม่ได้ลดน้อยลงกว่าวันปกติเท่าไหร่เลย ระหว่างทางที่เดินไปถนนพระราม 6 (ใต้ทางด่วน) เราก็เจอพิพิธภัณฑ์แร่-หิน ของกรมทรัพยากรธรณี เราแปลกใจมากว่าในกรุงเทพฯ มีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ พอได้เข้าไปข้างในที่มีแค่พี่ รปภ. คนเดียว บรรยากาศก็เลยเงียบเหงาสุดๆ ตอนเซ็นชื่อเข้าชมพิพิธภัณฑ์เลยถามพี่ รปภ. ว่าปกติมีคนมาเยี่ยมชมเยอะไหม และได้ทราบว่ามีคนมาที่นี่ต่อวันน้อยกว่า 10 คนเสียอีก ภายในพิพิธภัณฑ์มีนิทรรศการความรู้เรื่องแผ่นดินไหว สภาพแลนด์สเคปของโลก มีการนำแร่หินมาจัดแสดง ช่วงหลังๆ เป็นส่วนฟอสซิลสัตว์โบราณ ตบท้ายด้วยชื่อ 9 ไดโนเสาร์ที่พบในไทยอย่างภูเวียงโกซอรัสสิรินธรเน, สยามโมซอรัสสุธีธรณี, สยามโมไทรันนัสอิสานแอนซิส, ซิตตะโกซอรัสสัตยารักษ์กิ เป็นต้น จากตรงนั้นถ้าเดินลงมาหน่อยจะมีรางรถไฟ เราค่อยๆ เดินเลียบรางรถไฟไปทางถนนพญาไท (สถานีรถไฟฟ้าพญาไท) วันนั้นกรมปศุสัตว์ได้มีพิธีเปิดป้ายใหม่ เราเลยได้รูปบรรยากาศมาด้วย ไฮไลท์อีกแห่งของเขตราชเทวีคือ ประตูน้ำ […]
Teeth Time คลินิกทำฟันสุดอบอุ่นที่ใช้ดีไซน์เยียวยาความกลัวของคนไข้และจิตใจทันตแพทย์
ฟาซาดขนาดมหึมาโดดเด่นเห็นมาแต่ไกล มองเข้าไปด้านในเจอเฟอร์นิเจอร์ไม้สไตล์นอร์ดิกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ ลึกเข้าไปหน่อยคือสวนสวยที่มีต้นเสม็ดแดงชูยอดรับแดดจากช่องหลังคาทรงกลม แวบแรกดูเหมือนห้างฯ มองดีๆ แล้วคล้ายคาเฟ่ แต่นาฬิกาเรือนใหญ่ที่มีเข็มหน้าปัดเป็นรูปแปรงสีฟันบนฟาซาดก็ยืนยันว่า เรากำลังยืนอยู่หน้าคลินิกทำฟัน Teeth Time ไม่ผิดแน่ พูดตามตรง ใครจะคิดว่าริมถนนพุทธมณฑล สาย 4 ที่เสียงรถเร่งเครื่องขึ้นสะพานเป็นแบ็กกราวนด์จะมีคลินิกทำฟันมาตั้งอยู่ตรงนี้ แถมยังเป็นคลินิกที่หน้าตาและบรรยากาศแตกต่างจากคลินิกที่เราเคยคุ้น ยามสายที่แดดอ่อนๆ ทอแสงในสวน เราจึงนัดสนทนากับเจ้าของคลินิกอย่าง ปฐวี นวลพลับ, ทันตแพทย์หญิงอัญชลี สุจิวโรดม ภรรยาของปฐวี และ กาจวิศว์ ริเริ่มวนิชย์ ผู้ก่อตั้งและดีไซน์ไดเรกเตอร์ของสตูดิโอ Physicalist ผู้เปลี่ยนพื้นที่ว่างเปล่าริมถนนให้กลายเป็นคลินิกทำฟัน ซึ่งลบภาพจำเก่าๆ ไปจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม Spooky Time ตึกแถวที่ดูลึกลับ แบ่งห้องอย่างไม่ซับซ้อน มีส่วนต้อนรับขนาดเล็กซึ่งมองเข้าไปจะเห็นลูกค้าแออัดเนืองแน่น และแน่นอนว่าต้องเปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้ตลอดเวลา ภาพจำของคลินิกทำฟันของหลายคนน่าจะเป็นแบบนั้น ปฐวีก็เช่นกัน มากกว่านั้นคือเขารู้สึกอยู่ตลอดว่าคลินิกทำฟัน ‘น่ากลัว’ “ตั้งแต่จำความได้ ผมมองคลินิกทำฟันว่าเป็นสถานที่ที่ไปแล้วทุกข์ทรมาน ไปเจอความเจ็บปวด มีเสียงเหมือนอยู่ในห้องเชือดตลอดเวลา หมอฟันก็ดูเป็นคนใจร้ายไปโดยปริยาย” เขาเล่าขำๆ แต่สีหน้าจริงจัง ยืนยันว่าหมายความตามนั้นจริง ก่อนที่อัญชลีจะเสริมต่อว่า ในฐานะหมอฟันผู้เคยทำงานทั้งในโรงพยาบาลรัฐและคลินิกเอกชน แพตเทิร์นเดิมๆ ของห้องทำฟันส่งผลให้คนทำงานอย่างเธอรู้สึกเบื่อหน่าย […]
Urban Eyes 09/50 เขตบางพลัด
พื้นที่ในเขตบางพลัดที่เราผ่านบ่อยๆ คงเป็นแถวสะพานพระราม 8 เวลามีงานลอยกระทง จุดนี้คนจะเยอะเป็นพิเศษ เหมือนเป็นจุดนัดพบของชาวธนบุเรี่ยนเลยก็ว่าได้ แต่ครั้งนี้เราขอเปลี่ยนบรรยากาศพาไปเดินถ่ายภาพในวันธรรมดา บริเวณพื้นที่เลียบแม่น้ำเจ้าพระยาที่จัดงานคานิวาลข้างใต้สะพานพระราม 8 กัน ถ้าได้ไปเดินแถวตอนบนของบางพลัด แนะนำให้ลองหาร้านริมแม่น้ำนั่งดู คุณจะเห็นวิวอาคารรัฐสภาที่ใหญ่โตมโหฬาร ทั้งนี้ เราเลือกเข้าไปที่มัสยิดบางอ้อ เพราะเคยเห็นคนรีวิวว่าที่นี่สวย ซึ่งเป็นจริงตามที่เขาบอก นอกจากนี้ ผู้คนโดยรอบก็อัธยาศัยดี อนุญาตให้เราเข้าไปถ่ายรูปได้ พอเดินทางเลยขึ้นไปตามถนนจรัญสนิทวงศ์ ก็เจอกับโรงพยาบาลยันฮี ที่เป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ของย่านนี้ มีผู้คนพลุกพล่าน ใกล้ๆ มีร้านอาหารข้างทางเพียบ รวมถึง Meeting Mall ที่เป็น Community Mall เรียกว่าอยู่แถวนี้ไม่อดตายแน่ๆ ตอนกลางของเขตมีถนนสิรินธรตัดผ่าน ช่วงเชิงสะพานซังฮี้ (สะพานกรุงธน) มีเหล่าร้านอาหารน่ากินอยู่ตามข้างทาง เราลองเดินตามถนนสิรินธรขึ้นไปเรื่อยๆ ทางเท้าค่อนข้างกว้างขวางทีเดียว เดินเพลิน อีกไฮไลต์ที่เป็นสถานที่รวมผู้คนตอนเย็นๆ ค่ำๆ คือช่างชุ่ย เพียงแต่สุดท้ายผมไม่ทันได้เข้าไปถ่ายรูปมาฝากกัน เป็นไปได้ลองแวะเข้าไปเที่ยวกันได้ มีร้านรวงสวยๆ มากมายเลย ทีนี้เราลองมาดูจุดที่เป็นไฮไลต์ของเขตนี้กันดีกว่า นั่นคือ ช่วงตอนล่างของเขตไปถึงสะพานพระราม 8 บริเวณนี้มีห้างพาต้า ที่เป็นห้างฯ เก่าแก่ประจำย่าน ตอนที่เราไป […]
ลิสต์กิจกรรมวันหยุดกับเพื่อน พร้อมสุขไปให้สุดกับ All-new Honda BR-V
วันหยุดนี้ นัดเพื่อนไปไหนกันดี? ในสัปดาห์ที่งานเดือดทุกวันไม่เว้นให้พัก วันหยุดทั้งทีก็อยากหาอะไรฮีลใจไปกับเพื่อนซี้สักหน่อย ออกทริปต่างจังหวัดตั้งแคมป์วิวป่าเขา 1 คืน หรือพาร่างกายไปแตะคลื่นทะเล นั่งชิลชมความงามในยามพระอาทิตย์ตกดี แต่คิดไปคิดมา ขอแค่มีกิจกรรมทำกับเพื่อนในเมือง ไม่ต้องเดินทางออกไปไหนไกลน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า งั้นครั้งนี้ชาว Urban Creature ขอคงคอนเซปต์เที่ยวในเมือง หิ้วเพื่อนไปได้ครบ ลิสต์กิจกรรมทำแบบไม่จำเจตั้งแต่เช้าจรดเย็น ทั้งปลุกเอเนอร์จีร่างกาย และหาความชิลที่แอบซ่อนอยู่ในเมือง แต่อย่าลืม…จะไปกับเพื่อนจำนวนเยอะทั้งทีก็ต้องมีรถรองรับให้พร้อมตลอดการเดินทางด้วยนะ เพราะไหนจะต้องมีพื้นที่นั่งสบายๆ แล้ว ยังต้องมีพื้นที่เก็บสัมภาระที่ดีด้วย ซึ่งครั้งนี้เราเลือก All-new Honda BR-V รถยนต์อเนกประสงค์ 7 ที่นั่ง ดีไซน์ล้ำสมัยทั้งภายนอกและภายใน สะท้อนความเป็นรถคนเมืองได้ดี แต่ยังรองรับการใช้งานได้หลากหลาย ตอบโจทย์ทุกไลฟ์สไตล์พร้อมลุยทุกสถานที่และทุกกิจกรรมที่ลิสต์เตรียมไว้ครบ คาดเข็มขัดให้พร้อม! และสตาร์ทรถออกไปรับเพื่อนกันเลย ปลุกร่างกายให้ตื่น เดินเล่นสวนในเมืองกับเพื่อนซี้สี่ขา เริ่มต้นวันหยุดที่ยังสลัดความง่วงออกไปไม่ได้ เราไปปลุกร่างกายให้ตื่นก่อน พาน้องหมาไปเที่ยวด้วยการออกไปเดินเล่นสวนในเมืองกันดีกว่า ยิ่งบรรยากาศตอนเช้าที่อากาศกำลังดี ลมหนาวพัดเข้าสู่กรุงเทพฯ อย่างเต็มตัว ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้แล้ว ก่อนสตาร์ท เรามาเตรียมขนสัมภาระที่จะใช้ในกิจกรรมวันนี้ให้พร้อมก่อน ทั้งเก้าอี้สนาม รถเข็น และอุปกรณ์ต่างๆ อีกมากมาย ซึ่ง All-new Honda […]
Illuminight – แสงไฟและชีวิต
แสงไฟที่เราเห็น แท้จริงแล้วคือชีวิตของผู้คน ดวงไฟที่สว่างไสวในยามค่ำคืน คือหลักฐานว่าพวกเขาเหล่านั้นยังมีชีวิตอยู่ ในฐานะผู้สังเกตการณ์ เราจัดทำผลงานชุด Illuminight ขึ้น เพื่อสำรวจที่อยู่อาศัยและความเป็นอยู่ของผู้คน ผ่านแสงนีออนของห้องพักในเมืองหลวง ที่จะส่องสว่างในช่วงเวลาเย็นย่ำค่ำมืดหลังเลิกงาน เป็นแพตทเทิร์นวนซ้ำแบบนี้ในทุกๆ วัน Bangkok Zombie Town คือซีรีส์คอนเทนต์ประจำเดือนตุลาคม 2565 จาก Urban Creature ที่ต้องการให้คนเมืองเห็นปัญหาเมืองผ่านข้อมูล ผู้คน และแง่มุมใหม่ๆ ที่ส่งผลกระทบต่อชีวิตผู้อยู่อาศัย เพื่อทำความเข้าใจ เรียกร้องการเปลี่ยนแปลง และไม่โทษว่าเป็นความผิดพลาดของตัวเองเพียงอย่างเดียว
Urban Eyes 08/50 เขตประเวศ
เขตประเวศเป็นเขตที่ห่างไกลจากชาวธนบุเรี่ยนอย่างเราพอสมควร ภาพแรกๆ ของเขตนี้ที่เรานึกถึงคือ รถติดหน้าซีคอนฯ และสวนหลวง ร.9 ทีนี้พอมาศึกษาอย่างจริงจังว่าเขตนี้มีอะไรบ้าง ก็แอบตกใจที่เพิ่งรู้ว่าเขตนี้กินพื้นที่ขนาดใหญ่มากๆ เราเดินทางด้วยเท้าไม่ได้ ต้องใช้วิธีการขับรถตระเวนเอา ถึงจะได้ไปทั่วทั้งเขต โชคดีที่มีเพื่อนเจ้าถิ่นชื่อ ‘หมอปิง’ มาคอยแนะนำเพิ่มเติมด้วย หลังจากเก็บเกี่ยวข้อมูลและได้ไปสำรวจเขตประเวศมา เราพบว่าเขตนี้มีถนนกาญจนาภิเษกที่ตัดผ่านทางด้านตะวันออกของพื้นที่ ทำให้การเดินทางไปฝั่งนั้นไม่สะดวกสบายนัก ต้องขับรถอ้อมกันสักหน่อย แต่ขณะเดียวกันก็มีจุดเด่นตรงสวนเรียนรู้ป่าในกรุง ที่มีการสร้างสิ่งแวดล้อมเสมือนว่าเราอยู่ในป่าจริงๆ โดยที่ผู้เยี่ยมชมสามารถเดินบนทาง Sky Walk ไปได้รอบสถานที่ และมีหอคอยไว้ชมวิวป่าจากมุมสูงได้อีก ถ้าทางสวนจัดอีเว้นต์บ่อยๆ น่าจะทำให้สถานที่มีชีวิตชีวามากขึ้น ส่วนทางด้านตะวันตกของเขตประเวศก็เขียวขจีไปด้วยสวนสาธารณะที่ใหญ่มากๆ ของกรุงเทพฯ ไม่ว่าจะเป็นสวนหลวง ร.9 หรือบึงหนองบอน ราวกับเป็นตัวแทนพื้นที่ด้านธรรมชาติของเมืองเลยทีเดียว เล่นเอาเราอยากมาพักผ่อนดื่มด่ำกับสายลมแสงแดดที่นี่บ่อยๆ เลย พอตกเย็นพลบค่ำก็มีตลาดนัดรถไฟข้างหลังซีคอนสแควร์ให้นั่งชิลล์ๆ นอกจากมีร้านอาหารเพียบแล้ว ก็มีข้าวของให้เลือกช้อปปิ้งมากมายก่ายกอง และอีกความน่าสนใจคือ ข้างในซีคอนสแควร์มีแกลเลอรี่ชื่อ Hub of Photography (HOP) ที่จัดแสดงนิทรรศการและผลงานของศิลปินมากหน้าหลายตาหมุนเวียนกันไป เหมาะกับคนที่อยากหาแรงบันดาลใจสุดๆ ถึงแม้ว่าเราจะยังไปฝั่งเหนือและใต้ของเขตนี้ไม่ทั่วเท่าไหร่ แต่ระหว่างทางที่เดินทางก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศความเป็นชานเมืองกึ่งๆ เมือง บางจุดให้ความรู้สึกเหมือนขับรถอยู่ต่างจังหวัดด้วยซ้ำ เป็นความหลากหลายในแบบเฉพาะตัวของเขตประเวศดี
Urban Eyes 07/50 เขตห้วยขวาง
ห้วยขวางเป็นเขตเพื่อนบ้านกับเขตดินแดงที่เราเพิ่งไปถ่ายภาพมาไม่กี่สัปดาห์ก่อน โดยครั้งนี้ เราได้ไปลงพื้นที่สำรวจกับรุ่นน้องชื่อ ‘บุ๋น’ ที่ช่วยแนะนำทางนิดๆ หน่อยๆ เราคิดว่าโซนด้านล่างตามถนนเพชรบุรีนี่น่าสนใจดี ช่วงเย็นๆ หลังเลิกเรียนและเลิกงานจะมีคนเดินไปมา ค่อนข้างคึกคัก จุดที่ชอบเป็นพิเศษคือสะพานที่อยู่กับท่าน้ำ มศว ประสานมิตร เพราะดูมีชีวิตชีวา แต่พอเดินถัดมาอีกหน่อย เจอถนนเล็กๆ สายเลียบทางรถไฟบริเวณใต้ทางด่วนหน้า RCA ตรงนี้ไม่เหมาะกับการเดินถ่ายภาพสตรีทเลย เพราะเดินๆ ไป ทางเท้าก็ค่อยๆ หาย มีแต่ทางรถยนต์ ต้องดูแลตัวเองเป็นพิเศษ พอตัดสินใจเข้าไปเดินหาซีนเจ๋งๆ ในซอยศูนย์วิจัยได้ครึ่งทาง ก็เจอกับปัญหาใหญ่ นั่นคือน้ำท่วม! ไม่ใช่แค่ท่วมนิดๆ ด้วยนะ เพราะท่วมถึงข้อเท้า ส่งผลให้การเดินทางค่อนข้างลำบาก แต่ถ้าขึ้นมาในโซนที่สูงหน่อยอย่างช่วงสี่แยกเหม่งจ๋ายก็ดีขึ้น แถบนี้มีโรงเรียนอินเตอร์ คอมมูนิตี้มอลล์ และร้านอาหารมากมาย ถ้าเดินมาเรื่อยๆ ตามถนนประชาอุทิศไปทางถนนประชาราษฎร์บำเพ็ญ จะเจอกับย่านคนจีน ที่มีร้านอาหารจีนแบบดั้งเดิมเพียบ อร่อยๆ ทั้งนั้น อีกจุดที่สนใจไม่แพ้กันคือบริเวณสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน MRT สุทธิสาร นี่แหละ ช่วงเย็นๆ แสงลงกำลังสวย แถมใกล้ๆ กันก็มีถนนเส้นยาวชื่อ ถนนสุทธิสารวินิจฉัย รายทางเต็มไปด้วยตรอกซอกซอยชื่อน่ารักๆ เช่น ซอยสุขใจ […]
‘Gooutride’ ปั่นหาเส้นทาง มุมมองบนอานจักรยาน
“จักรยานและภาพถ่าย คือสิ่งที่เราเรียกได้ว่าเป็นผลงานศิลปะที่สื่อสารและถ่ายทอดความคิดในแบบของตัวเอง” ตอนที่อยู่บนอานจักรยาน ทุกสิ่งรอบตัวดูช้าไปหมด ผมมีสมาธิมากขึ้น อยู่กับตัวเองมากขึ้น ขณะเดียวกันมันทำให้เรารู้สึกถึงเพื่อนร่วมทางและวิวทิวทัศน์ข้างทางมากกว่าการเดินหรือขี่มอเตอร์ไซค์ อาจเพราะเราต้องใช้แรงกายแรงใจในการโฟกัสกับการเดินทางก็ได้ นอกจากชอบปั่นจักรยานแล้ว ผมยังชอบถ่ายภาพด้วย สองสิ่งนี้ดูเหมือนจะทำไปพร้อมๆ กันได้ไม่ง่ายในสายตาคนทั่วไป แต่ตัวผมสามารถพกกล้อง ปั่นจักรยาน และถ่ายภาพไปพร้อมๆ กันได้โดยไม่เป็นอุปสรรคเลย Gooutride เป็นชุดภาพถ่ายที่นำเสนอการเดินทางด้วยจักรยาน กับการปั่นหาเส้นทาง สถานที่ใหม่ๆ ในชนบท ทั้งหมดอัดแน่นไปด้วยเรื่องราวของเพื่อนร่วมทาง สิ่งของ หรืออะไรก็ตามที่เราอยากให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนได้ร่วมเดินทางไปกับเรา ติดตามผลงานของ ชาคริสต์ เจือจ้อย ต่อได้ที่ Instagram : bombaychakrist และหากคุณมีชุดภาพถ่ายที่อยากจะร่วมแชร์ในคอลัมน์ Urban Eyes สามารถส่งมาได้ที่ [email protected]
Urban Eyes 06/50 เขตบางซื่อ
เราคุ้นเคยกับเขตบางซื่อมากขึ้น ก็ตอนที่เข้าไปรับวัคซีนป้องกันโรคระบาดที่สถานีกลางบางซื่อ แต่ถ้าถามว่าเขตนี้มีอะไรอีก เราก็ไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ จนมาระลึกได้ว่าตัวเองเคยผ่านเขตนี้ที่มีถนนสายไม้และโรงเลื่อยด้วย อีกอย่างไม่รู้ว่าเกี่ยวไหม แต่เรารู้จักเพลงสาวบางโพนั้นโก้จริงๆ ซึ่งบางโพก็อยู่ในเขตบางซื่อซะด้วยสิ ที่บางซื่อตอนนี้มีรถไฟฟ้า MRT ตัดผ่านแล้ว ทำให้เดินทางง่ายกว่าเดิมเยอะ จุดสตาร์ทของเราคือ MRT สถานีบางโพ เลยเดินโก้ไปเรื่อยๆ จนเจอวัดบางโพฯ วันที่ไป น้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาสูงเกือบล้นตลิ่งเข้ามาที่ท่าแน่ะ พอเดินเลยไปไม่ไกลก็เจอซอยประชานฤมิตร (ถนนสายไม้) ที่ปกติเราจะขับรถมาดูของ แต่วันนี้ลองมาเดินดูแทนสักหน่อย ส่วนใหญ่ในซอยนี้เป็นหน้าร้านขายไม้ทั้งนั้น ตั้งแต่แผ่นไม้ยันเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหญ่ๆ ข้างในซอยก็มีชุมชนจันทร์เกษม ที่เป็นชุมชนเล็กๆ บ้านไม้ชั้นเดียวติดๆ กัน ขณะเดียวกันเราก็อยากรู้จักโรงเลื่อยใหญ่ๆ ที่อยู่ละแวกนี้ เลยลองถามพี่มอเตอร์ไซค์เช่นเคย ได้ความว่าโรงเลื่อยเล็กๆ จะอยู่ในซอย แต่โรงเลื่อยใหญ่ๆ จะอยู่ต่างจังหวัด แต่มีบ้างที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ความเจ๋งคือ พี่วินฯ ที่เราคุยด้วยบอกว่าตัวเองเคยเป็นดารามาก่อน ทำเอาทริปนี้มีอะไรสนุกๆ เซอร์ไพรส์เพิ่มขึ้นเฉยเลย เราลัดเลาะตามทางขนานไปกับแม่น้ำเจ้าพระยาเรื่อยๆ จนเจอวัดสร้อยทอง ที่ท่าเรือวัดเต็มไปด้วยนกพิราบและคนมาให้อาหารปลา เรียกว่าเป็นจุดที่ดีเหมาะกับการถ่ายภาพมากๆ แต่น่าเสียดายที่เวลามีน้อยไปหน่อย เราต้องไปสำรวจส่วนอื่นๆ ในบางซื่ออีก ก็เลยเดินไปตามทางเรื่อยๆ จนเจอวัดเสาหิน ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เพราะสร้างเหมือนปราสาทหินที่ยกมาจากจังหวัดบุรีรัมย์ โชคดีที่เราเข้าไปได้จังหวะที่นักเรียนกำลังฟังพระท่านเทศน์คำสอน เลยได้เก็บภาพบรรยากาศมาฝากกัน […]
Politic 0.4 – การเมืองไทยผ่านถุงกล้วยแขก
‘ถุงกล้วยแขก’ บรรจุภัณฑ์อาหารริมทางที่ผลิตจากหน้าหนังสือพิมพ์กับแป้งเปียก เราเชื่อว่านี่คือสิ่งที่ปรากฏให้เห็นอย่างคุ้นชินในสภาพสังคมยุคหลังสงครามเย็น ข้อความต่างๆ บนถุงกล้วยแขกล้วนบ่งบอกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ของสภาพสังคม เศรษฐกิจ หรือแม้กระทั่งบริบททางการเมือง ในปีพุทธศักราช 2557 ได้เกิดการรัฐประหาร โดยคณะรักษาความสงบแห่งชาติ หรือ คสช. โดยคณะผู้ยึดอำนาจการปกครองครั้งนี้ประกอบด้วย กองทัพไทย และสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ภายใต้การนำของพลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา ซึ่งเราทุกคนไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เหตุการณ์ในครั้งนั้นส่งผลกระทบต่อสภาพสังคมในหลากหลายมิติ ผลงานชุด Politic 0.4 ใช้หน้าหนังสือพิมพ์หลากหลายฉบับที่มีข้อความข่าวสารต่างๆ ปรากฏอยู่ มาประกอบสร้างเป็นถุงกล้วยแขก ซึ่งเปรียบเสมือนวัตถุจากอดีตที่ถูกผลิตซ้ำทางประวัติศาสตร์ ในยุคที่มีสงคราม เศรษฐกิจดิ่งลงเหว ชีวิตล้มเหลว ผู้คนสิ้นหวัง ความปรารถนาในการมีชีวิตที่ดีขึ้นมลายหายไป ถุงกล้วยแขกนับเป็นวัตถุง่ายๆ ที่ช่วยให้ทุกคนรับรู้ความจริง ผลงานชุดนี้ผลิตขึ้นในปีพุทธศักราช 2561 บัดนี้เวลาล่วงเลยมานับสี่ปี ข้าพเจ้าไม่เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงใดที่เป็นไปตามนโยบายแผนพัฒนาเศรษฐกิจ Thailand 4.0 ข้าพเจ้าจึงหวังเพียงแค่ว่า ขอให้ทุกอย่างดีขึ้น ขอให้คุณมีแสงสว่างในการดำรงชีวิตอย่างมั่งคั่ง และขอให้ไฟแห่งความฝันของทุกคนกลับมาอย่างมั่นคงและยั่งยืนเหมือนเดิม
ประกายแก้ว แบรนด์กระจกสีอายุ 29 ปี ที่รับทำตั้งแต่ซ่อมกระจกวัดจนถึงป้ายชื่อศิลปินเกาหลี
ในยุคที่เราตั้งคำถามกับการเปลี่ยนความชอบให้เป็นงาน อาจเป็นความโชคดีที่บางคนเจอสิ่งที่ชอบแล้วทำมันเป็นงานได้ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นเสมอไป กับบางคนที่ไม่ได้รักงานที่ทำมาก แต่งานนั้นมอบคุณภาพชีวิตดีๆ มีเวลาว่างให้ผ่อนคลาย นั่นอาจเป็นนิยามของชีวิตที่น่าพอใจแล้ว ถึงอย่างนั้น เราก็ยังรู้สึกสนุกทุกครั้งเวลาได้เจอคนที่ทำงานในสิ่งที่รัก เหมือนกับวันนี้ที่เรามาเจอ ‘พวงแก้ว นันทนาพรชัย’ เจ้าของร้านและผู้ก่อตั้งร้าน ประกายแก้ว แบรนด์รับทำ-ซ่อมกระจกสีที่เพิ่งเป่าเทียนฉลองวันเปิด 29 ปีไปหมาดๆ โดยมี ‘ฌัลลกัณฐ์ นพวงศ์ ณ อยุธยา’ คอยหนุนหลังในฐานะทายาทผู้มารับช่วงต่อ ในยุคที่เราตั้งคำถามกับการเปลี่ยนความชอบให้เป็นงาน ความหลงใหลในอะไรบางอย่างจะอยู่กับเราได้นานแค่ไหน ป้าพวงแก้วและฌัลลกัณฐ์คือตัวอย่างของคนที่อยู่กับกระจกสีมาได้อย่างยาวนาน, อย่างน้อยๆ ก็ 29 ปี แต่อยู่มานานก็ไม่ได้แปลว่าต้องทำแบบเดิมเสมอไป เพราะธุรกิจของพวกเธอดำเนินอยู่ในโลกซึ่งเปลี่ยนแปลงทุกวัน ในคำว่ายาวนานของร้านประกายแก้วนั้น มีการปรับตัวและพัฒนาบริการครั้งแล้วครั้งเล่า จากที่เคยรับทำกระจกสีซึ่งเราเห็นในบ้านและโบสถ์ ทุกวันนี้ประกายแก้วทำงานกระจกสีในรูปแบบใหม่เพื่อตอบรับกับกลุ่มลูกค้าอันหลากหลาย ตั้งแต่นักสะสมไปจนถึงแฟนคลับศิลปินเกาหลี ลัดเลาะเข้าไปในหมู่บ้านมหาวงษ์ 3 ในบ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่ริมคลองพระโขนงอันเป็นที่ตั้งของร้านประกายแก้ว ป้าพวงแก้วและฌัลลกัณฐ์เล่าเบื้องหลังให้เราฟังท่ามกลางเสียงเจียกระจกในโรงงาน Puangkaew’s Glass Glitter Studio ถ้าจะบอกว่าความสัมพันธ์ระหว่างกระจกสีกับป้าพวงแก้วเป็น ‘รักแรกพบ’ ก็คงไม่ผิดนัก ป้าพวงแก้วเรียนจบโรงเรียนคาทอลิก หลงใหลในกระจกสีหรือ Stained Glass ถึงขนาดไปเรียนกับช่างทำกระจกสีอยู่ 2 ปี […]