“ดัดไม้ตามใจคน คือเอกลักษณ์ของไม้ดัดไทยโบราณ” ย้อนเวลากลับไปเรียนรู้เรื่องราวและสัมผัสเสน่ห์ของ ‘ไม้ดัดไทย’ ความรื่นรมที่เกิดจากความอดทน วิริยะ อุตสาหะกับ ‘พระราชสิทธิสุนทร (สมพงษ์ กิตฺติสาโร)’ ท่านเจ้าอาวาสวัดคลองเตยใน ผู้สืบทอดตำนานไม้ดัดไทยโบราณ หนึ่งในการละเล่นของไทยตั้งแต่สมัยปลายกรุงศรีอยุธยาที่ปัจจุบันหลงเหลืออยู่น้อยเต็มที เพราะกว่าจะได้ไม้ดัดหนึ่งต้นนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
สัมผัสความคิดหลากหลายแง่มุม ผ่านการออกแบบคาแรคเตอร์ที่จะพาทุกคน Teleport ไปสู่โลกแห่งจินตนาการ ภายใต้คอนเซปต์ Be my cream soda กับศิลปินสุดคูล ก้องกาน-กันตภณ เมธีกุล และ ต้าเหนิง-กัญญาวีร์ สองเมือง ที่จะมาเปิดเผยตัวตน พร้อมชวนท่องโลกความหอมซ่าน่าหลงใหลของเป๊ปซี่ แมกซ์ เทสต์ กลิ่นครีมโซดา
ตามติดปฎิบัติการ ‘คนลอกท่อ’ กับเบื้องลึกเบื้องหลังการทำงานที่คนเมืองอาจไม่เคยรู้มาก่อนว่า ทุกครั้งเหล่าคนลอกท่อลงไปใต้ท่อระบายน้ำต้องเจอกับอะไรบ้าง หรือในช่วงเวลาคับขันเพื่อป้องกันสถานการณ์นำ้รอการระบาย พวกเขาต้องเตรียมพร้อมรับมืออย่างไร เพื่อให้คนบนเมืองมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
เพราะในท่อไม่ได้มีแต่น้ำเสีย เมื่อสิ่งที่อยู่ในท่อเป็นสิ่งที่พวกเราเลือกและเลี่ยงไม่ได้ นี่แหละชีวิตคนลอกท่อ !
.
เตรียมตัวพบกับ ‘ปฎิบัติการลอกท่อ’ และชีวิต ‘คนลอกท่อ’ ที่จะมาล้วงลึกอาชีพที่แลกมาด้วยสิ่งสกปรกและคำดูถูก กับภารกิจอันยิ่งใหญ่ที่จะช่วยให้คนเมืองมีความเป็นอยู่ที่สุขสบาย ไม่มีน้ำท่วงขัง หรือสถานการณ์น้ำรอระบาย
เมื่อ ‘งานหวาย’ กลับมาฮิตอีกครั้ง เราจึงอยากพาทุกคนไปรู้จักกับ ‘ลิตเติ้ล – สมฤทัย บุญใหญ่’ ผู้ปุกปั้นแบรนด์เฟอร์นิเจอร์หวาย ‘Litin’ ด้วยความตั้งใจที่อยากจะเปลี่ยนภาพจำงาน ‘หัตถกรรมไทย’ ให้เข้าถึงคนสมัยใหม่มากขึ้น
“เรื่องความห่างไกล ความเหลื่อมล้ำของที่นี่เป็นสิ่งที่ชัดเจนมาก มันกลายเป็นเรื่องโชคของเด็ก ยกตัวอย่างเช่น เด็กบางคนอยู่ อ.อมก๋อย แต่ต้องเดินทางประมาณ 5 – 6 ชั่วโมงมาที่แม่วินเพียงเพื่อจะได้มีโอกาสในการเรียนเหมือนเด็กคนอื่นๆ เพราะที่นี่คือโรงเรียนที่ใกล้ที่สุดสำหรับเขาแล้ว”
.
ปัจจุบันโรงเรียนหลายแห่งเริ่มปรับเปลี่ยนวิธีการเรียนการสอนมาเป็นออนไลน์ หรือใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการสอนมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีเด็กอีกหลายพันชีวิตที่แม้แต่การศึกษาขึ้นพื้นฐานยังเข้าไปไม่ถึง เราจึงพาทุกคนเดินทางขึ้นเหนือไปที่โรงเรียนแม่วินสามัคคี จ.เชียงใหม่ เพื่อไปพูดคุยกับ ‘นายนพดล บุตรสาทร’ หรือ ‘ครูเปา’ ครูผู้นำการเปลี่ยนแปลงรุ่นที่ 5 จากมูลนิธิ Teach For Thailand เพื่อเข้าใจปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาของเด็กนักเรียนบนดอย
เปิดคำทำนายจากช่างภาพมือฉมัง ‘โอ๊ต-ชัยสิทธิ์ จุนเจือดี’ ว่าช่างภาพสายไหนจะรอดหรือใครจะร่วงหลังจากสถานการณ์ COVID-19 จบลง แล้วเหล่าช่างภาพจะต้องปรับตัวอย่างไร เพื่อให้อยู่รอดในวันที่การการแข่งขันสูงขึ้นเรื่อยๆ และสู้กันยิบตา จนตอนนี้อาชีพช่างภาพที่หลายคนฝัน อาจไม่ได้หอมหวานอย่างที่ใครๆ มองอีกต่อไป
“บางครั้งในวิกฤตอาจมีโอกาส แต่ในตอนนี้มันไม่ใช่แล้วในวิกฤตมีวิกฤต”เมื่อช่างภาพมืออาชีพ ‘โอ๊ต-ชัยสิทธิ์ จุนเจือดี’ ต้องเผชิญกับวิกฤต COVID-19 การทำหน้าที่เก็บบันทึกช่วงเวลาแห่งความสุขกำลังหายไป และคาดการณ์ไม่ได้ว่าอาชีพช่างภาพจะกลับมาปกติอีกครั้งเมื่อไหร่ แต่เขากลับตั้งสติ หาวิธี เพื่อเอาตัวรอด และเตรียมตัวให้พร้อมด้วยแนวคิดที่ว่า “เมื่อทุกอย่างกลับสู่สถานการณ์ปกติแล้ว สำหรับคนที่เคยล้มลงหากเตรียมพร้อมอยู่เสมอ คุณจะกลับมาวิ่งได้ก่อนใครแน่นอน”
Urban Creature ของอาสาพาทุกคนเข้าป่า ผจญไพรผ่านตัวหนังสือไปพร้อมกับ ‘พี่วุธ-ประสิทธิ์ คำอุด’ ช่างภาพและผู้พิทักษ์ป่าแห่งทุ่งกะมัง จังหวัดชัยภูมิ เจ้าของเพจ ‘อาเฌอ’ ที่จะขอเป็นเจ้าถิ่นบอกเล่าเรื่องราวในวันที่ป่าไร้ผู้คน พร้อมฝากภาพถ่ายแทนความห่วงใย จากเหล่าสรรพสัตว์ให้คนเมืองได้หายคิดถึง | เมื่อชีวิตโหยหาธรรมชาติการเดินทางจึงเริ่มต้นอีกครั้ง บ่ายวันหนึ่งกลางเดือนเมษายนที่แสนจะร้อนอบอ้าว แต่ก็เทียบไม่ได้กับความร้อนรุ่มที่มันสุมอยู่ในใจ เมื่อคนที่หลงใหลการเดินทางอย่างเราต้องติดเเหง็กออกไปไหนไม่ได้ ใช้ชีวิตอยู่แต่ในพื้นที่สี่เหลี่ยมเล็กๆ กับกิจวัตรประจำวันเพียงไม่กี่อย่าง ไม่ว่าจะ กิน นอน ทำงาน เป็นอย่างนี้มาตลอดทั้งเดือน ทำให้เราเบื่อหน่าย จนชีวิตแทบหมดไฟ… เมื่อออกไปไหนไม่ได้ทางเดียวที่เราสามารถเข้าใกล้ธรรมชาติได้มากที่สุด คือการท่องเที่ยวผ่านโลกออนไลน์ ขับเคลื่อนด้วยเมาส์ เลี้ยวซ้ายแลขวาดูธรรมชาติผ่านภาพถ่ายของคนโน้นที คนนี้ที จนวันหนึ่งเราไปสะดุดตากับโพสต์ของช่างภาพคนหนึ่ง ที่ถ่ายทอดเรื่องราวการโดนกักตัวอยู่ในป่า พร้อมกับเหล่าสิงสาราสัตว์ผ่านเพจเฟซบุ๊กชื่อว่า ‘อาเฌอ’ | ‘อาเฌอ’ ผู้ใช้ภาพถ่ายเชื่อมโยงคนกับธรรมชาติ ทันทีที่ปลายสายกดรับโทรศัพท์ สิ่งแรกที่เราได้ยินกลับมาไม่ใช่เสียงของพี่เขา แต่เป็นเสียงของนกน้อยใหญ่นานาชนิดเซ็งแซ่ทักทายเข้ามาก่อนที่เราจะเริ่มต้นบทสนทนาเสียอีก ในที่สุดก็ได้คุยกับ ‘พี่วุธ – ประสิทธิ์ คำอุด’ นักสื่อความหมายธรรมชาติ ของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ และยังเป็นช่างภาพผู้หลงใหลการถ่ายภาพสัตว์ป่าเป็นชีวิตจิตใจ อีกทั้งยังเป็นเจ้าของเพจเฟซบุ๊ก ‘อาเฌอ’ ที่คอยถ่ายทอดเรื่องราวของสัตว์ป่าผ่านภาพถ่ายมากว่า […]
เพราะไม่ต้องการให้มรดกที่สืบทอดกันมากว่า 200 ปี ของ “เครื่องปั้นดินเผา” เกาะเกร็ด ต้องกลายเป็นเพียงของที่ตั้งโชว์อยู่แค่ในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น ‘พงษ์พันธุ์ ไชยนิล’ หรือ ‘พี่จ๊อด’ ทายาทช่างศิลป์รุ่นที่ 5 แห่งบ้านดินมอญ จึงเกิดไอเดียทำเครื่องปั้นดินเผาแบบใหม่ภายใต้แบรนด์ ‘Panchanil’ ด้วยการเพิ่มมูลค่าให้เครื่องปั้นดินเผา หยิบยกเทคนิคมากมายมาสร้างความงามและเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร จนทำให้เครื่องปั้นดินเผาที่ผลิตออกมาซ้ำๆ กลายเป็นของที่มีชิ้นเดียวในโลก จากเดิมมีราคาแค่ไม่กี่สิบบาท เพิ่มมูลค่าจนมีราคาเป็นหลักแสนในที่สุด
‘สวางคนิเวศ’ คอนโดฯ สวางที่พักทางเลือกของผู้สูงอายุ ที่วางแผนอนาคตในช่วงบั้นปลายให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีทั้งสุขภาพกายและสุขภาพใจ
เพราะหลงเสน่ห์ของความเป็นต่างจังหวัด ทำให้ ‘Dr. Cas’ กราฟฟิตี้อาร์ทติสต์ผู้ไม่เปิดเผยตัวตน ตัดสินใจย้ายจากกรุงเทพฯ มาลงหลักปักฐานที่ชุมชนควรค่าม้า หมู่บ้านเล็กๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ เพราะหลงเสน่ห์ของความเป็นต่างจังหวัด ทำให้ ‘Dr. Cas’ กราฟฟิตี้อาร์ทติสต์ผู้ไม่เปิดเผยตัวตน ตัดสินใจย้ายจากกรุงเทพฯ มาลงหลักปักฐานที่ชุมชนควรค่าม้า หมู่บ้านเล็กๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ เปลี่ยนบ้านเรือนทั่วๆ ไปให้สะดุดตาด้วยงานกราฟฟิตี้ ที่เกิดจากความร่วมมือร่วมใจของคนในชุมชนและศิลปินมากหน้าหลายตา พร้อมความตั้งใจที่จะใช้ศิลปะเข้ามาพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ควบคู่ไปกับการยึดโยงความสัมพันธ์ของคนเข้าด้วยกัน เพื่อรักษาความน่ารัก ความมีน้ำใจ และกลิ่นอายชนบทให้คงไว้ได้นานที่สุด
