เอามือทุบต้นไม้ สร้างบ้านดิน ขุดเหมือง สู้กับครีปเปอร์ เดินตกลาวา แย่งบ้าน Villager ทำเรดสโตน เหล่านี้คือตัวอย่างกิจกรรมที่เหล่าผู้เล่นเกม ‘Minecraft’ (มายคราฟต์) ต่างคุ้นเคยกันดี
แต่นอกเหนือจากโหมดเอาชีวิตรอด (Survival) ที่เป็นเหมือนสตาร์ทเตอร์แพ็กของชาวเกมเมอร์ ในเกมยังมีโหมด ‘สร้างสรรค์’ (Creative) ที่อนุญาตให้ผู้เล่นสร้างและทำลายสิ่งก่อสร้างและกลไกต่างๆ ได้อย่างอิสระ นี่จึงเป็นเหมือนหลุมหลบภัยให้กับสายครีเอทีฟได้ระเบิดพลังสร้างโลกและสิ่งปลูกสร้างในเกมเป็นของตัวเอง
คอลัมน์ Art Attack ขอพามาบุกแมปเทพๆ ของ ‘ณัฐ-ณัฐวุฒิ เอื้อธีรมงคล’ และ ‘น้ำมนต์-ศิวัช สุขเลิศกมล’ 2 ตัวแทนแอดมินจากเพจ ‘Aa kaan-อาคาร’ ที่แม้จะเปลี่ยนชื่อเพจมาแล้วถึง 2 ครั้งจาก ‘Minecraft สถาปัตยกรรม’ และ ‘Minecraft Architecture’ แต่ยังคง DNA ของการลงงานสถาปัตยกรรมไทยในเกมอย่างไม่เปลี่ยนแปลง เพื่อคุยถึงเบื้องหลังการสร้างสถาปัตยกรรมไทยในเกมมายคราฟต์ที่ทำเอาลูกเพจอ้าปากค้างทุกครั้งที่เห็น
เริ่มตั้งแต่เด็ก ไม่เล็กประสบการณ์
“แต่ละคนเริ่มเล่นเกมมายคราฟต์กันตั้งแต่เมื่อไหร่” คำถามแรกที่ไม่ถามคงไม่ได้เมื่อเริ่มบทสนทนากับชาวเกมเมอร์
ณัฐวุฒิและศิวัชบอกกับเราว่า เพจ Minecraft สถาปัตยกรรม (ชื่อเดิม) เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 8 ปีที่แล้ว จากการรวมตัวกันของชาวเกมเมอร์ที่สร้างสิ่งปลูกสร้างในเกม ซึ่งแม้แต่ละคนจะมีช่องทางการลงงานของตัวเอง แต่ก็ยังคงมองหาการรวมกลุ่มเป็นคอมมูนิตี้อยู่
ด้วยเหตุนี้ทำให้นอกจากณัฐวุฒิและศิวัชแล้ว ภายในเพจในยังมีแอดมินที่ดูแลและสร้างสรรค์ผลงานอยู่อีกหลายชีวิต ไม่ว่าจะเป็น ฟิวส์-หฤษฎ ถาวรกิจ, บุ๊ค-พงศ์ภัค ทาปัญญา, พ็อต-สุกฤษฎิ์ ศรีพุทซา, ไอซ์-พสิษฐ์ พุทธิธนาเศรษฐ์, แชมป์-ราชันย์ คำภีร์,โต้ง-วณิช เมืองเรือง, ดัช-เดชาธร หิมานันโต, ต้น-ญาณวิทย์ ไชยสวัสดิ์, นัด-อัควัฒน์ จิรากุลนพวัฒน์, หมี-วีรภัทร์ ประดิษฐ์วัฒนกิจ, ณนนท์-นนท์ สงคะกุล, เคน-โรจกร ลิ่มถาวรกุล, ทอง-ถิรวัฒน์ ลอยลม,พี-จำรัส อาจหาญ และเอ็ม-วชิรวิทย์ สิทธิอาษา
แต่กว่าจะมาถึงจุดที่ตัดสินใจเปิดเพจเอาไว้เป็นแหล่งรวบรวมผลงาน ทั้งสองคนก็ใช้เวลาท่องยุทธภพอยู่ในเกมเหลี่ยมนานกว่านั้นพอสมควรเลยทีเดียว
“ถ้านับจริงๆ ผมเริ่มเล่นมาตั้งแต่ ม. 2 รวมๆ ก็สิบกว่าปีได้แล้ว” ณัฐวุฒิ อดีตนักศึกษามัณฑนศิลป์ผู้ชื่นชอบการท่องเที่ยววัดไทยย้อนความหลังให้ฟัง
“ส่วนผมเริ่มเล่นเกมมายคราฟต์ตั้งแต่ ป. 3 แต่ตอนนั้นเป็นการเล่นกับเพื่อนในโหมดเอาชีวิตรอดแบบปกติ จนกระทั่ง ป. 5 ถึงเริ่มสร้างวัดในโหมดสร้างสรรค์” ศิวัช หนึ่งในแอดมินเพจที่กำลังศึกษาอยู่ในสาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย บอกกับเรา
จากแค่ความชอบ สู่การสร้างจริงในเกม
ส่วนที่มาที่ไปของการสร้างสถาปัตยกรรมไทยในเกมนั้น ของณัฐวุฒิเกิดจากการที่ตนเองชอบเที่ยววัดเพื่อดูงานสถาปัตยกรรมไทยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อมาเจอเกมมายคราฟต์ที่เปิดโอกาสให้สร้างสรรค์พื้นที่และสถาปัตย์ได้ตามใจ จึงเริ่มสร้างบ้านทั่วๆ ไป และอัปเกรดมาเป็นการสร้างวัดแบบทุกวันนี้ตามลำดับ
“ตอนนั้นโปรแกรม 3D อื่นๆ ยังไม่ค่อยมี ในขณะที่เกม The Sims™ ก็ไม่ได้ให้อิสระในการออกแบบขนาดนั้น แต่เกมมายคราฟต์ให้อิสระในการออกแบบและสร้างสรรค์ได้มากกว่า” เขาเล่าถึงข้อดีของเกมมายคราฟต์ในขณะที่เกมหรือโปรแกรมอื่นๆ ไม่สามารถตอบความต้องการในช่วงเวลานั้นได้
ส่วนศิวัชเป็นการรวมความสนใจทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน จนเกิดเป็นงานอดิเรกใหม่ขึ้นมา “ผมมีความสนใจในสถาปัตยกรรมไทยในช่วงเดียวกับที่เริ่มเล่นเกม เลยอยากจำลองสถานที่ต่างๆ ขึ้นมาในเกม เพราะมองว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายและประหยัดทรัพยากรที่สุด ณ ตอนนั้น”
ไม่ใช่แค่สองคนนี้ที่เริ่มสร้างงานในเกมด้วยจุดเริ่มต้นแบบนี้ เพราะจุดร่วม 2 ข้อ อันได้แก่ หนึ่ง เล่นเกมมายคราฟต์อยู่เดิม และสอง ชื่นชอบสถาปัตยกรรมไทย นับเป็นจุดร่วมของคนในกลุ่มที่ทำเพจนี้เลยก็ว่าได้
จำลอง-สันนิษฐาน แบบไหนก็สถาปัตย์ไทยเหมือนกัน
แม้จะเป็นการออกแบบในเกม แต่กว่าจะได้มาสักงานนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แอดมินเพจทั้งสองคนเล่าว่า ชิ้นงานในเพจ Aa kaan-อาคาร มีทั้งโปรเจกต์ส่วนตัวของแอดมินกว่า 20 ชีวิต และโปรเจกต์ที่คนภายในกลุ่มหยิบเอาความถนัดของตัวเองมาช่วยเติมนิดผสมหน่อยให้ชิ้นงานออกมาสมบูรณ์แบบมากขึ้น อีกทั้งรูปแบบของสถาปัตยกรรมไทยที่แอดมินแต่ละคนสนใจก็แตกต่างกันออกไป
“ภายในกลุ่มเราแบ่งการทำงานออกเป็นสองแบบคือ การสร้างแบบจำลองและการสร้างแบบสันนิษฐาน” ศิวัชอธิบายรูปแบบการทำงานให้เราเข้าใจง่ายๆ
ถ้าพูดถึงการสร้างแบบจำลองให้นึกถึงโปรเจกต์ ‘วัดพระแก้ว’ ของณัฐวุฒิ ส่วนการสร้างแบบสันนิษฐานคือโปรเจกต์ ‘พระที่นั่งสรรเพชญปราสาท’ ของศิวัช
โดยกระบวนการสร้างแบบจำลองของณัฐวุฒิ เขาจะเทียบตัวบล็อกในเกมเข้ากับสเกลของพื้นที่จริง เป็นการซ้อนภาพ 3 แบบเข้าด้วยกัน ได้แก่ ภาพจาก Google Maps ภาพแปลนของอาคารนั้นๆ และภาพจากเกมมายคราฟต์
แต่ถึงอย่างนั้น โปรเจกต์ของเขาที่ตอนแรกทำวัดพระแก้วก่อนก็ได้ต่อขยายไปยังส่วนอื่นอย่างส่วนของพระบรมมหาราชวังที่เขาอยากสร้างด้วยในอนาคต ทว่าบางอาคารกลับไม่สามารถหาแปลนได้
“มีแบบบางอาคารในวังที่ไม่มีใครทำแปลนออกมา เลยต้องอาศัยทาบจาก Google Maps เอา ซึ่งความยากของมันคือ เราต้องเดาว่าตำแหน่งผนังที่โดนหลังคาบังมันอยู่ตรงไหน ต้องดูว่าหลังคายื่นออกมาเท่าไหร่ ทำให้เสี่ยงสร้างออกมาไม่ตรงอยู่เหมือนกัน
“ที่เหลือก็ใช้การอ่านหนังสือกับดูสถานที่จริงเอามาทาบมุมตามเพิ่ม แต่สุดท้ายเรื่องรายละเอียดเครื่องยอดกับบางส่วนที่เป็นเส้นจอมแหก็ต้องให้คนที่เรียนสถาปัตย์มาช่วยตบดีๆ ถึงจะได้แบบเป๊ะๆ” ณัฐวุฒิเล่าถึงโปรเจกต์ที่ใช้เวลาทำมากกว่า 6 ปี และยังคงดำเนินต่อไป
กลับกันการสร้างแบบสันนิษฐานของศิวัชคือ การสร้างงานจากซากโบราณสถานในปัจจุบัน แล้วสันนิษฐานไปถึงเมื่อครั้งที่สถานที่นั้นเคยรุ่งเรือง ส่งผลให้เขาต้องหาข้อมูลจากหลายๆ แหล่งมาประกอบรวมกันมากกว่าการสร้างแบบจำลอง
“หลักๆ ที่ใช้ในปัจจุบันจะเป็น Photogrammetry ที่ทำเชิงวิชาการ ร่วมกับแปลนของกรมศิลป์ หรือไปเก็บ Photogram ด้วยตัวเอง” ชายหนุ่มอธิบายวิธีการทำงาน
จากนั้นเขาจึงจะนำข้อมูลสภาพโบราณสถานปัจจุบันที่ได้ไปสืบค้นข้อมูลต่อในหนังสือหรือเอกสารเก่าอย่างเอกสารพระราชวังหลวงอยุธยา เอกสารคำให้การขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรม เอกสารพรรณนาภูมิสถานพระนครศรีอยุธยา ทั้งแบบร่วมสมัย เก่า และใหม่ประกอบกัน อีกทั้งยังจำเป็นต้องดูสถาปัตยกรรมอื่นๆ ประกอบด้วย
และด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบบจำลองพระที่นั่งสรรเพชญปราสาทมีการแก้ไขอยู่หลายต่อหลายครั้ง
“ถ้าไปเจอข้อมูลว่ายอดจะต้องมีเก้ายอดก็ต้องแก้ยอดใหม่ หรือไปเจอข้อมูลว่าหลังคาควรจะเป็นวัสดุนี้ก็ต้องแก้สีใหม่ โครงสร้างเสาไม่มีก็ต้องตัดเสาออก เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
“แค่พระที่นั่งสรรเพชญฯ องค์เดียวก็แก้มาสิบห้าครั้ง ตั้งแต่เริ่มโปรเจกต์ตอนมัธยมฯ ต้นจนถึงปัจจุบันก็ยังแก้ไปเรื่อยๆ ถ้าพูดถึงวิวัฒนาการผมคิดว่ามันก็คงจะมีการแก้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่รู้จบ” ศิวัชพูดพร้อมหัวเราะ
เล่นจนได้เรื่อง
“การเล่นมายคราฟต์ทำให้เราได้มุมมองและกระบวนการคิด รู้ว่าเริ่มตรงไหนถึงจะทำงานง่ายที่สุด ซึ่งส่งผลต่อวิธีการทำโมเดลส่งอาจารย์ด้วยเหมือนกัน มันได้ทั้งวิธีคิดและมุมมองใหม่ๆ ต่องานสถาปัตยกรรมไทย อย่างการวัดสัดส่วนต่างๆ ก็ได้มายคราฟต์นี่แหละมาช่วยในการฝึกฝีมือ” นิสิตคณะสถาปัตย์เล่าถึงทักษะที่ได้รับจากการเล่นมายคราฟต์ และนำมาประยุกต์ใช้ในการเรียนได้เป็นอย่างดี
ในขณะที่ณัฐวุฒิแชร์ให้ฟังในฐานะคนที่เรียนจบมาแล้วว่า การเล่นและสร้างสถาปัตยกรรมไทยในมายคราฟต์มาหลายปีช่วยขัดเกลาให้เขาชื่นชมสถาปัตยกรรมในสถานที่จริงได้มีอรรถรสมากขึ้น
“มันทำให้เราคิดถึงสถานที่อื่นๆ ที่อยากจะไปอีก จนรู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นนักสะสมวัดในรูปแบบคอลเลกชันส่วนตัวเรื่อยๆ ไปแล้ว”
แอดมินเพจอาคารเล่าต่อว่า ในช่วงนี้ที่ใกล้วันครบรอบ 100 ปี วันสวรรคตของรัชกาลที่ 6 จริงๆ ทางณัฐวุฒิและทีมคนทำเพจเองมีแผนที่จะสร้างวังอื่นๆ ของรัชกาลที่ 6 อย่างพระราชวังพญาไท พระราชวังสนามจันทร์ รวมไปถึงพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ก่อนที่ในอนาคตจะขยับไปสร้างสถานที่สำคัญในเกาะรัตนโกสินทร์และวัดต่างๆ ในกรุงเทพฯ มากขึ้น
ในขณะที่ศิวัชผู้มีความสนใจในเมืองเก่าอยุธยาก็ยังคงสานต่อโปรเจกต์พระราชวังหลวงอยุธยาต่อไป โดยตั้งใจว่าจะเก็บรายละเอียดพระที่นั่งอื่นๆ ให้เสร็จ ก่อนจะไปต่อที่วัดอื่นๆ ในอยุธยา
และแม้ว่าเพจนี้จะตั้งต้นและเป็นที่รู้จักมาจากการสร้างสรรค์ในเกมมายคราฟต์ ทว่าในเวอร์ชันเพจที่ชื่อ Aa kaan-อาคาร จะเริ่มแชร์งานที่หลากหลายมากขึ้น โดยไม่จำกัดอยู่แต่เกมมายคราฟต์อย่างเดียว
“ผมมองว่าพอเปลี่ยนมาใช้ชื่อเพจว่าอาคารแล้ว หลังจากนี้ก็อาจมีการแชร์งานจากเกมอื่นๆ บ้าง ขอแค่อยู่ในส่วนที่เป็นสถาปัตยกรรมไทย เพื่อเป็นการเปิดกว้างมากขึ้น เพราะเกมในโลกนี้ไม่ได้มีแค่มายคราฟต์อย่างเดียว” ณัฐวุฒิอธิบายเสริมถึงจุดยืนปัจจุบันของเพจ
อย่างไรก็ตาม ใครที่ติดตามเพจมาตั้งแต่สมัย Minecraft สถาปัตยกรรม หรือ Minecraft Architecture ก็ยังเอนจอยกับ DNA แบบเดิมๆ ได้ที่ YouTube ชื่อ Minecraft สถาปัตยกรรม และ TikTok ในชื่อ Minecraft Architecture
Writer
มณิสร วรรณศิริกุล
Graphic Designer
