“มนุษย์นั้นทำสงครามกับเชื้อไวรัสมาทุกยุคสมัย แม้จะมีผู้คนที่ต้องสูญเสียชีวิตมากมาย แต่มนุษย์ก็ยังเป็นฝ่ายชนะอยู่เสมอ”
แต่ในปี 2003 คือจุดเริ่มต้นความพ่ายแพ้ของมวลมนุษยชาติอย่างแท้จริง เพราะเชื้อราคอร์ไดเซป (Cordyceps) ได้ปนเปื้อนไปกับพืชผลทางการเกษตรที่ถูกส่งออกไปทั่วโลก เมื่อผู้คนบริโภคเข้าไปเชื้อราก็จะแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย มนุษย์ที่ติดเชื้อจะเสียการควบคุมและมีพฤติกรรมดุร้าย วิ่งเข้าโจมตีกัดกินคนอื่นๆ เพื่อหวังแพร่เชื้ออย่างไม่เลือกหน้า
จำนวนผู้ติดเชื้อเพิ่มจากร้อยคนเป็นอีกหลายล้านล้านคนทั่วโลกในเวลาไม่นาน เกิดเป็นโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก บ้านเมืองพังพินาศ มีเหตุการณ์นองเลือด มีเหตุจลาจล มีอุบัติเหตุที่ยากจะควบคุม รวมถึงการแย่งชิงอำนาจ ฯลฯ
สงครามระหว่างเชื้อรากับมนุษย์ได้ทำให้ทุกอย่างบนโลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่มีวันหวนคืน บางอย่างดับสูญ บางคนก็สูญเสียคนรักและครอบครัว ทุกคนต่างดิ้นรนเอาชีวิตรอดท่ามกลางความโกลาหล กว่าจะควบคุมสถานการณ์ได้ก็ผ่านเวลาไป 20 ปี
คอลัมน์ Urban Isekai วันนี้เราจึงขอสวมบทบาทเป็นผู้รอดชีวิตในปี 2023 ที่อาศัยอยู่ใน Boston Quarantine Zone หรือพื้นที่กักกันผู้รอดชีวิตจากการติดเชื้อจากโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่ ที่มวลมนุษยชาติในโลกต้องพบเจอในเกมยอดนิยมที่ถูกนำมาสร้างเป็นซีรีส์อย่าง ‘The Last of Us’
ในเวลาที่ทุกฝ่ายกำลังหาทางออกของวิกฤตการณ์สำคัญครั้งนี้ เราในฐานะผู้รอดชีวิต จึงมองเห็นว่าความเป็นอยู่ที่ดีจะช่วยให้ทุกคนผ่านพ้นวิกฤตเลวร้ายไปได้ จึงทำการเสนอข้อเรียกร้องต่างๆ ดังนี้
สร้างระบบคัดกรองที่เป็นมิตรกับทุกคน
‘Boston Quarantine Zone’ หรือ ‘Boston QZ’ ตั้งอยู่ที่รัฐแมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ที่นี่มีหน่วยงานรับมือภัยพิบัติแห่งชาติ (FEDRA) เป็นผู้ปกครอง กฎเข้มงวดที่สุดของสถานที่แห่งนี้คือ มีการกำหนดการเข้าออกพื้นที่ในเวลา 18.00 – 06.00 น. หากใครฝ่าฝืนกฎจะต้องถูกประหารชีวิตสถานเดียว
และเมื่อผู้ใดได้ออกไปจากพื้นที่เฝ้าระวังเพื่อไปล่าสัตว์หาอาหารหรือทำธุระต่างๆ เมื่อกลับเข้ามาจะต้องผ่านการคัดกรองด้วยเครื่องสแกนเชื้ออย่างเข้มงวดเช่นกัน หากพบว่าผู้ใดติดเชื้อเข้ามาในสถานที่แห่งนี้จะถูกกำจัดโดยทันที
การติดเชื้อใช้เวลา 2 วัน พวกเขาเหล่านั้นจะสูญเสียการควบคุมและวิ่งเข้าโจมตีผู้อื่น ดังนั้น เมื่อมีเวลาเป็นตัวกำหนด เราจึงอยากเสนอให้ระบบคัดกรองนั้นจะต้องเป็นมิตรกับทุกคนและยกระดับมากขึ้นกว่าเดิม ด้วยการเพิ่มพื้นที่กักผู้ติดเชื้อและรอดูอาการ เพราะอาจมีผู้รอดชีวิตซึ่งมีภูมิต้านทานเชื้ออยู่ก็เป็นได้
ยกระดับสหภาพแรงงาน
ใน Boston QZ ผู้คนจะทำงานแลกกับคูปองเพื่อใช้แลกเปลี่ยนสิ่งของที่ต้องการ เราจะพบเห็นผู้คนในพื้นที่แห่งนี้ประกอบอาชีพต่างๆ เช่น รับจ้างกวาดถนนและทำความสะอาดท่อระบายน้ำ รวมถึงที่นี่ยังมีทหารเฝ้ายามที่คอยดูแลความปลอดภัยด้วย
อีกอาชีพที่ต้องทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกวันนั่นก็คือ การเผาศพของผู้ติดเชื้อ และเนื่องจากคนที่รับงานเผาศพต้องสูดดมกลิ่นควันอยู่ตลอดเวลา การจัดการศพสำหรับชาวเมืองจึงต้องได้รับการปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพและปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
ไม่เพียงเท่านั้น อีกอาชีพหนึ่งที่ต้องเพิ่มเข้ามาคือ ผู้รับหน้าที่เผาทำลายซากเชื้อราที่กำลังกัดกินร่างมนุษย์ที่ตายแล้ว เพื่อหยุดยั้งการแพร่ละอองต่อไปในอากาศ และลดโอกาสที่พาหะนำโรคจะกระจายไปยังคนอื่นๆ ได้
เมื่อมีการจ้างงานเกิดขึ้น สหภาพแรงงานจึงเป็นเรื่องสำคัญ ทางพื้นที่แห่งนี้ต้องมีข้อกำหนดถึงขอบเขตการทำงาน การแจกจ่ายคูปองได้อย่างทั่วถึงและเพียงพอต่อการดำรงชีวิตของผู้คน เพื่อไม่ให้เกิดความเหลื่อมล้ำที่นำไปสู่ปัญหาอื่นๆ อีกมหาศาล
เพิ่มศูนย์สื่อสารที่ทุกคนเข้าถึงได้
เราพบว่าใน Boston QZ กว่าใครสักคนจะส่งข้อความไปถึงใครสักคนที่อยู่ไกลออกไปนั้นต้องเสียเวลาในการต่อแถวเข้าคิวนาน ไม่ต่างอะไรกับการติดต่อประสานงานหน่วยงานราชการในประเทศไทย ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะอุปกรณ์สื่อสารแบบวิทยุใน Boston QZ นั้นมีอยู่เพียงห้องเดียว ดังนั้น เราคิดว่าจำเป็นต้องสร้างศูนย์สำหรับติดต่อสื่อสารทางไกลที่ผู้คนเข้าถึงได้ง่ายและรวดเร็วมากยิ่งขึ้น
แม้ใน Boston QZ จะควบคุมสถานการณ์จากผู้ติดเชื้อที่กลายเป็นซอมบี้ได้แล้ว แต่ก็ยังมีเหตุการณ์การขัดแย้งทางผลประโยชน์ การก่อความวุ่นวาย และการวางกับดักระเบิดที่ยังคงเกิดขึ้น ดังนั้น ต้องทำการสร้าง Bomb Shelter หรือที่หลบภัยจากระเบิดและเหตุการณ์ต่างๆ ไว้ เพื่อเป็นฐานป้องกันให้กับผู้คนที่อาศัยอยู่ในหลากหลายจุดของพื้นที่
มากไปกว่านั้น ยังสามารถจัดให้มีการทำความสะอาดท่อระบายน้ำที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว เพื่อสร้างเส้นทางสัญจรของชาวเมืองให้มีทางเลือกมากกว่าเดิม รวมถึงทำความสะอาดอาคารเก่าที่ไม่ได้ใช้งานเพื่อให้อากาศถ่ายเทมากยิ่งขึ้น และลดแหล่งสะสมของเชื้อราได้
พัฒนาโลกหลังภัยพิบัติ
เวลา 20 ปีดูเหมือนยาวนาน แต่เราเชื่อว่าผู้รอดชีวิตทุกคนยังคงนึกถึงและมีโศกนาฏกรรมที่เคยเกิดขึ้นเป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืม เหตุการณ์เลวร้ายที่ผ่านมาจึงส่งผลให้ผู้คนในเมืองต่างพบเจอปัญหาหนึ่งที่เลี่ยงไม่ได้นั่นคือ การนอนหลับ หลายคนในเมืองจึงต้องใช้ยานอนหลับเพื่อบรรเทาอาการเครียดและช่วยให้หลับได้
ด้วยเหตุเช่นนี้ เราจึงอยากสร้างลานคนเมืองที่ทุกคนสามารถมาพักผ่อน ร่วมทำกิจกรรมต่างๆ ทั้งยังแสดงออกทางความคิดได้อย่างเสรี รวมถึงพื้นที่ให้คำปรึกษารับฟังปัญหาชาวเมืองที่ล้วนเคร่งเครียด พร้อมออกแบบการจัดส่งและจำหน่ายยาให้กับชาวเมืองที่ต้องการความช่วยเหลือ แนะนำวิธีการใช้ยาอย่างเหมาะสม เพื่อการรักษาที่ได้ประสิทธิภาพสูงสุด
นอกจากนี้ เด็กที่เกิดในยุคหลังเชื้อราระบาดจะได้เข้าสถานศึกษาสำหรับเด็กและเยาวชน ที่ให้ความรู้และอบรมความพร้อมเพื่อการใช้ชีวิตในยุคสมัยที่เปลี่ยนไป และทำการเปิดศูนย์ฝึกอาชีพคนในชุมชนให้เป็นแรงงานคุณภาพ รวมถึงเพิ่มพื้นที่สีเขียวภายในเมือง ออกแบบสวนแนวตั้งสำหรับปลูกผักผลไม้เพื่อเพิ่มแหล่งอาหารให้กับชาวเมือง
Writer
อธิวัฒน์ อุต้น
Graphic Designer
