
Urban Eyes
รายละเอียดของเมืองทุกเมืองในมุมมองของคนหลังเลนส์
ลัดเลาะข้าวสาร ในวันที่สีสันกลับมาส่องแสง
“อากาศเย็นๆ ไปเดินเล่นข้าวสารกันไหม” ผมส่งข้อความหาเธอ“เอาดิ ไม่ได้ไปแถวนั้นมานานมาก” เธอตอบกลับมาหลังผ่านไปไม่กี่อึดใจจะว่าไปแล้ว เราทั้งสองก็ไม่ได้แวะไปแถวนั้นมานาน นับตั้งแต่ที่เริ่มมีการระบาดของโควิด นี่ก็ปาเข้าไปจะ 2 ปีแหละ “คิดถึงเหมือนกันเนอะ” ผมตอบเธอกลับไป เธออ่าน ก่อนจะนัดหมายว่าเจอกันที่ไหน บ่ายแก่ๆ ตามวันนัด อากาศกรุงเทพฯ ปลายปีนี้หนาวกว่าปีที่แล้ว เธอกล่าวอย่างนั้น ผมพยักหน้าเห็นด้วยแสงแดดที่สาดลอดผ่านเงาไม้ เงาตึก ตกกระทบเป็นจิตรกรรมชั่วคราว ขับเน้นเหลี่ยมมุม ช่วยให้การเดินทอดน่องสนุกกว่าที่เคย “หืออ คิดถึงการได้ออกมาเดินเล่นแบบนี้มาก” ผมเปรยพลางเดินก้าวจากฝั่งวัดบวรฯ ไปยังร้านตรงข้ามที่ดูเหมือนชาวบ้านและร้านค้าแถวนั้นจะกลับมาใช้ชีวิต ไปพร้อมๆ ผู้คนที่ขาจรและขาประจำ พวกเราชอบแถวนี้เพราะมันเป็นส่วนผสมของทั้งความใหม่และความเก่า ทั้งความเชื่อและความหลงใหล หลอมรวมกันอยู่ที่นี่อยากกินขนมไทย ของเก่าแก่ขึ้นชื่อก็แวะซื้อได้ จะไปต่อในบาร์ทันสมัยก็ทำได้เลย หากว่ากันว่า กลิ่นบางกลิ่น เพลงบางเพลง จะทำให้นึกถึงคนบางคน จังหวะจะเดินของที่นี่ก็คงเป็นเช่นนั้น เสน่ห์ของย่านนี้ยังคงเป็นอย่างที่มันเคยเป็นแม้จะแอบใจหายไปบ้างที่บางร้านที่ปิดตัวไปแล้วเพราะทนพิษเศรษฐกิจไม่ไหว เราลัดเลาะตรอกซอยรามบุตรี ทักทายน้องแมวข้างทางมากมาย ก่อนจะแวะช้อปของมือสองร้านโปรดที่แน่นอนว่าไม่ได้แวะมานานมาก เธอชอบของมือสอง ผมก็เช่นกัน เราชอบที่มันมีความเฉพาะตัวสูง มีเรื่องราวบางอย่าง หากจะนับว่านี่คือประวัติศาสตร์สักชิ้นที่จับต้องก็คงไม่ผิดนักเจ้าของร้านทักทายอย่างเป็นกันเอง เขาบอกว่ากำลังกลับมาเปิดหน้าร้านอีกครั้งหลังต้องปิดๆ เปิดๆ และย้ายไปขายออนไลน์อยู่บ้างในช่วงที่ผ่านมา แสงสุดท้ายลอดช่องตึกมา อากาศที่ดูเหมือนจะเย็นลงอีกนิด ช่วยให้การเดินเล่นพิสมัยมากขึ้นอีกเท่าตัว […]
ฟอนต์ทน ฝั่งธนฯ ป้ายเก่า – ฟอนต์ทน – ย่านธนบุรี
‘ฟอนต์ทน ฝั่งธนฯ’ คือผลิตผลของนิสัยความชอบสแนป (snap) ทุกทีที่เจอ ‘ฟอนต์ไทย’ บนป้ายนั่นนี่ระหว่างทาง แล้วสิ่งนี้ก็ทำให้พบว่าฝั่งธนบุรี แถบคลองสาน วงเวียนใหญ่ ตลาดพลู มีบรรดาป้ายเก่า ฟอนต์สวย และบางครั้งก็มีเรื่องราวที่ไม่เคยรู้มาก่อนซ่อนอยู่ในนั้นด้วย
GOOD AFTER NOON ฤดูหนาว บ่ายหนึ่ง คิดถึงบ้าน
ภาพถ่ายชุดนี้เป็นผลลัพธ์จากกระบวนการทดลองใช้การถ่ายภาพเพื่อบำบัดจิตใจ และเป็นการบันทึกความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาอย่างฉับพลันในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต
MY HERO บันทึกสายสัมพันธ์ของน้องชายต่อพี่ชายคนพิเศษ
My Hero คือบันทึกความทรงจำระหว่างผมกับพี่ชายที่มีภาวะ Down syndrome เพราะความรู้สึกกลัวการสูญเสียเขาแบบกะทันหัน จนอาจไม่ได้ใช้เวลาร่วมกัน…
Epson EcoTank L15150 l ตัวช่วยเพื่อความยั่งยืนของธุรกิจและสิ่งแวดล้อม
คุณคิดว่า Printer 1 เครื่อง เซฟโลกได้ไหม? . ชีวิตพนักงานออฟฟิศอย่างเราๆ จะพรินต์งานแต่ละที ก็ต้องอาศัย Printer ที่สุดท้ายกลายเป็นขยะอิเล็กทรอนิกส์ยากแก่การทำลายและเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมวนไป . เหมือนจะดูเป็นเรื่องเล็กจิ๋วที่ไม่ต้องสนใจก็ได้ แต่ Epson คิดมาแล้ว ว่าพวกเราชาวออฟฟิศและ Printer เครื่องเดียวก็ช่วยโลกได้ด้วย Epson EcoTank L15150 เครื่องพรินต์ที่ตอบโจทย์ทั้งการพรินต์และความยั่งยืน . ด้วยเทคโนโลยีที่ช่วยลดการใช้พลังงาน ช่วยลดค่าใช้จ่ายของออฟฟิศด้วยการพิมพ์สูงสุดถึงขนาด A3 ทั้งยังช่วยสิ่งแวดล้อมไปพร้อมๆ กัน เจ้าเครื่องนี้จะเจ๋งแค่ไหนนั้น ตามมาดูกันเลย #UrbanCreature #UrbanEyes #Epson #EpsonEcoTankPrinter
เวสป้า นักขนแห่งสำเพ็ง
สำเพ็งกับ ‘เวสป้า’ เป็นของคู่กันกับย่านขายส่งอันดับหนึ่งของกรุงเทพฯ เราติดภาพการแบกของจำนวนเยอะๆ ครั้งละมากๆ จนชินตาแต่ถ้าเราลองมองดูบ่อยๆ มันก็กลายเป็นความธรรมดาที่ไม่ธรรมดาแบบไทยๆ นี่เอง
ลาแล้ว สกาลา
ลาแล้วอย่างไม่มีทางหวนกลับ ไม่มีแม้กระทั่งตัวอาคารที่จะอนุรักษ์ไว้เพื่อเป็นประวัติศาสตร์ร่วมสมัยแห่งสยามสแควร์ กระทั่งสยามประเทศ
สีสันบนแผงลอตเตอรี่
พรุ่งนี้หวยออก ! ถูกหวยหรือถูกแ_กคงแล้วแต่คน
จะรวยจะจนพอหวยงวดนี้จบก็รีบซื้องวดใหม่
ตอนซื้อหวย สะดุดตา ‘รูปหลังแผงหวย’ กันบ้างไหม ?
ขนาดเล็กใหญ่ ลวดลาย สีสันแตกต่างกันออกไป
เห็นแล้วสวยดีแต่ไม่รู้ว่าเสริมโชคคนซื้อ คนขายบ้างหรือเปล่า
เด็กเอ๋ย เด็กดี ต้องมีหน้าที่กี่อย่างด้วยกัน?
ภาพถ่ายชุด “เด็กเอ๋ยเด็กดี” เป็นการนำเพลง “เด็กเอ๋ยเด็กดี” ที่เราคุ้นหูกันมาตั้งแต่เด็กมาตีความใหม่ผ่านภาพถ่าย รวมถึงเล่าเรื่องให้สอดคล้องกับระบบการศึกษาและสังคมในปัจจุบัน
อ่างแก้วใหม่ในสายตา ‘เบิ้ล นนทวัฒน์’ สถานที่เยียวยาจิตใจในประเทศที่มีแต่เรื่องหัวค*ย
‘เบิ้ล-นนทวัฒน์ นำเบญจพล’ คือผู้กำกับสารคดีชาวไทยที่มีโอกาสได้เทียวไปเทียวมาจากกรุงเทพฯ สู่เชียงใหม่อยู่หลายหน ‘เบิ้ล-นนทวัฒน์ นำเบญจพล’ คือผู้กำกับสารคดีชาวไทยที่มีโอกาสได้เทียวไปเทียวมาจากกรุงเทพฯ สู่เชียงใหม่อยู่หลายหน ด้วยโปรเจกต์งานสารคดีเรื่อง ‘ดินไร้แดน’ ‘ดอยบอย’ และอื่นๆ ที่ทำให้เขาต้องเดินทางมาทำงานที่นี่บ่อยๆ นอกจากลงพื้นที่ทำหนัง เวลาที่เบิ้ลต้องใช้ความคิดหรือเขียนบทเกี่ยวเนื่องกับโปรเจกต์ หรือในบางครั้งที่เขาอยากมาพักใจเฉยๆ เชียงใหม่กลายเป็นปลายทางหนึ่งที่เบิ้ลมาเยี่ยมเยียนแทบตลอดมา และช่วงที่เขาอยากพักผ่อนจากงานตรงหน้า ‘อ่างแก้ว’ คือหนึ่งใน Public Space ปรับปรุงใหม่ที่เขามีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยียน ในฐานะผู้กำกับหนังและช่างถ่ายภาพ เขาจึงใช้กล้องที่พกติดตัวไปทุกที่ บันทึกภาพสิ่งที่เขาเห็นแล้วชอบกลับมาให้เพื่อนๆ ได้ดู แน่นอน เราแอบขอภาพเขาบางส่วนมาแบ่งปันทุกคนด้วย
Space Shift คอนกรีตยักษ์เป็นบ้านพัก Sci-fi ของผู้ประสบภัยน้ำท่วม ปี 54
Space Shift ผลงานภาพถ่ายของ มิติ เรืองกฤตยา นำเสนอสถานที่ที่ถูกเปลี่ยนให้เป็นบ้านพักชั่วคราวสำหรับประชาชนที่บ้านเรือนได้รับความเสียหายจากเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ ในละแวกชานเมืองของกรุงเทพมหานคร เมื่อปี 2554
ฉันยังจำได้ – Remember ชุดภาพถ่ายที่เกิดขึ้นจากการสูญเสีย ‘อาม่า’
ภาพถ่ายชุด ‘ฉันยังจำได้’ เกิดขึ้นจากการสูญเสีย ‘อาม่า’ บุคคลอันเป็นที่รักมากในชีวิต ผมจึงหยิบเอาความรักและความผูกพันของผมกับอาม่า ห้องครัว เพื่อนำมาถ่ายทอดความรู้สึกและความทรงจำผ่านเกี่ยวกับเรื่องราวในสถานที่ต่างๆ ที่ตัวเองและอาม่าได้เคยใช้เวลาร่วมกันมา ซึ่งแม้เวลาจะผ่านไปนานมากแค่ไหนก็ตาม พื้นที่ในอดีตเหล่านี้ ก็ยังคงมีความทรงจำที่แสนอบอุ่นใจ ซึ่งทำให้ผมรู้สึกและรำลึกอยู่เสมอว่า ‘อาม่ายังไม่ได้จากไปไหน’