หลายๆ ครั้งเรามักจะไปนึกถึงวัยเด็ก สมัยเรียนเสมอๆ เราคิดถึงช่วงเวลาที่เราไม่ต้องคิดอะไรมาก นั่งเรียน เล่นกับเพื่อน มีความสุข เป้าหมายก็แค่เรียนไปวันๆ แต่พอเราโตขึ้น โลกชีวิตจริงทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตมันยากจังเลย
เรากลับมาทบทวนตัวเอง กำลังจะทำพอร์ตโฟลิโอ เลยเปิดไฟล์ภาพเก่าๆ เราค้นพบว่าจริงๆ แล้วเราก็ถ่ายตัวเองเยอะเหมือนกัน แต่ไม่เคยจัดการรูปอะไรพวกนี้ จนกระทั่ง ณ วันนี้ที่เราได้ทบทวนตัวเอง เราคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น ช่วงเวลาที่เราไปเดินเล่น ช่วงเวลาที่เรามีความสุขกับการค้นพบอะไรสิ่งใหม่ๆ ซึ่งมันไม่เหมือนปัจจุบันนี้เลย พอกลับมาดูรูปพวกนี้แล้วเรียงมันดู รูปชุดนี้มันเหมือนกำลังบอกตัวเราว่า ตอนนั้นเราเป็นยังไง แล้ว ณ ปัจจุบันตัวเราเป็นยังไง
สำหรับเรา รูปชุดนี้ไม่ได้มีความหมายอะไรมากมายที่จะบอกอะไรกับใครเลย มันเป็นอะไรที่ส่วนตัวมาก มันก็แค่รูปเซลฟี่ของเราในช่วงเวลาหนึ่ง ที่ทำให้เราคิดถึงช่วงเวลาที่เรายังเป็นเด็กและมีความสุขกว่าในตอนนี้เท่านั้น
ติดตามผลงานของ กมลลักษณ์ จิรหิตะภัทร ต่อได้ที่ Instagram : tungi_
และหากคุณมีชุดภาพถ่ายที่อยากจะร่วมแชร์ในคอลัมน์ Urban Eyes สามารถส่งมาได้ที่ [email protected]
Writer & Photographer
