
DESIGN
บอกต่อเรื่องแวดวงศิลปะและศาสตร์การออกแบบ ตั้งแต่ตัวตนศิลปิน แนวคิด เทคนิค ไปจนถึงพื้นที่แสดงออก เพื่อชี้ให้เห็นความสำคัญและเปลี่ยนความคิดให้ศิลปะเป็นเรื่องของทุกคน
Holding The Door Open โดย BICT Fest เวิร์กช็อปที่จะช่วยเปิดประตูความเป็นไปได้ ในการสร้างพื้นที่การแสดงสำหรับคนทุกกลุ่ม
เรามักได้ยินว่า ‘ศิลปะไม่มีพรมแดน’ แต่บ่อยครั้งศิลปะในไทยก็ดูมีเขตแดนบางอย่างที่กางกั้นคนบางกลุ่มอยู่ หลายคนรู้สึกว่า ‘ละครเวที’ เป็นสื่อบันเทิงที่ไกลตัว ทั้งบัตรราคาสูง เนื้อหาเข้าถึงยาก จนกลายเป็นศิลปะที่เหมือนสงวนไว้ให้คนเฉพาะกลุ่ม แต่ความจริงแล้วงานศิลปะการแสดงนั้นไม่ได้จำกัดเอาไว้สำหรับใครกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเท่านั้น หลายคนที่อยู่ในวงการนี้อยากช่วยกันพลิกภาพจำใหม่ ให้ละครเวทีเป็นพื้นที่ที่ทุกคนตั้งแต่เด็ก ผู้ใหญ่ ผู้สูงอายุ หรือกระทั่งคนที่มีข้อจำกัดทางร่างกายสามารถก้าวเข้ามามีส่วนร่วมได้ หนึ่งในแรงขับเคลื่อนสำคัญคือ ‘อัจจิมา ณ พัทลุง’ ผู้อำนวยการ Bangkok International Children’s Theatre Festival (BICT Fest) ผู้ที่ไม่เพียงแค่อยากให้คนทั่วไปเข้าถึงละครเวทีได้เท่านั้น แต่ยังอยากสร้างพื้นที่ส่วนรวมที่เอื้อต่อคนทุกกลุ่ม รวมไปถึงการปลูกฝังความคิดของเด็กๆ ถึงเรื่องของความเท่าเทียมด้านร่างกาย ผ่านงานศิลปะที่จะแทรกซึมผ่านจินตนาการของเด็ก แทนที่จะใช้วิธีการสอนเพื่อให้เกิดการจดจำแทนการสร้างความเข้าใจ จากความตั้งใจนี้เอง ทำให้ BICT Fest ได้รับทุน ‘Connections Through Culture’ จาก British Council ในการสร้างสรรค์โปรเจกต์ ‘Holding the Door Open’ ภายใต้คอนเซปต์ ‘Inclusive Horizon’ เพื่อเปิดประตูสู่โลกละครที่เท่าเทียมและหลากหลาย ทั้งในฐานะผู้สร้างและผู้ชม ‘BICT […]
‘Pulu’s Indigo Dream’ โปรเจกต์นิทานที่ชวนทุกคนมารักษ์ธรรมชาติ ผ่านหม้อห้อม สายน้ำ เต่าปูลู และหมู่บ้านนาตอง
“น้ำมาจากไหน” เมื่อ ‘โอ๊ค-จักรพันธ์ สุวรรณพาณิชย์’ ลองโยนคำถามไปให้เด็กรุ่นใหม่ใกล้ตัว คำตอบที่ได้คือ “น้ำมาจากก๊อก” ธรรมชาติอยู่รอบตัวเรา ต้นไม้ สายน้ำ สรรพสัตว์น้อยใหญ่ ต่างใช้ชีวิตเกื้อหนุนกัน ร่วมรังสรรค์ระบบนิเวศโลกให้สมบูรณ์ หากทรัพยากรธรรมชาติส่วนใดเสื่อมโทรมลง ผลกระทบก็จะลุกลามต่อเนื่องราวกับโดมิโนที่ล้มตามกัน พอน้ำเสีย พืชพรรณก็แห้งเหี่ยว สรรพสัตว์ก็ขาดอาหารหล่อเลี้ยงชีวิต คนรุ่นใหม่คือกำลังสำคัญของการสร้างสรรค์โลกอนาคตให้ยั่งยืน แต่ถ้าพวกเขาไม่รู้จักที่มาที่ไป หรือไม่เห็นความสำคัญของทรัพยากรธรรมชาติ แล้วเราจะเตรียมตัวให้พร้อมสร้างสิ่งแวดล้อมที่อุดมสมบูรณ์และยั่งยืนได้อย่างไร โอ๊คตั้งคำถาม หลังเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในฐานะกราฟิกดีไซเนอร์และอาร์ตไดเรกเตอร์กับเอเจนซีโฆษณาระดับโลกที่ต่างประเทศ โอ๊คตัดสินใจเก็บกระเป๋ากลับเมืองไทย แล้วใช้พลังด้านกราฟิกดีไซน์และความสร้างสรรค์ของตนมาขับเคลื่อนชุมชน อย่างเช่น ARI Magazine นิตยสารที่จุดประกายบทสนทนาเรื่องความสร้างสรรค์ให้ย่านอารีย์ หรือโปรเจกต์ Phrae Revival ที่ผลักดันงานศิลปหัตถกรรมท้องถิ่น พร้อมเปิดพื้นที่ให้ศิลปินนักออกแบบในเมืองแพร่เป็นที่รู้จักในวงกว้าง แม้จะผ่านการทำงานกับชุมชนมาหลายพื้นที่ คลุกคลีกับโปรเจกต์นับไม่ถ้วน แต่โอ๊คก็ไม่หมดแรงบันดาลใจ เพราะล่าสุดเขาก็เริ่มโปรเจกต์ใหม่อีกครั้ง นั่นคือ Pulu’s Indigo Dream โปรเจกต์กราฟิกโนเวลที่ชวนเด็กๆ มารู้จักและรักทรัพยากรธรรมชาติมากขึ้น ผ่านเรื่องเล่าที่แสนอบอุ่นและภาพประกอบอันสบายตา โดยโปรเจกต์นี้ได้รับทุนสนับสนุนจากโครงการ Connections Through Culture 2024 จาก British Council ซึ่งสนับสนุนการทำงานร่วมกันของศิลปินไทยและสหราชอาณาจักร […]
10101 : 101 Pieces of 1 City (Bangkok Edition) ธีสิสว่าด้วย ‘การออกแบบเพื่อแก้ปัญหาแบบบ้านๆ’ ผ่านชิ้นส่วนที่พบเห็นได้ในเมือง 101 ชิ้น
ใครเคยเดินสำรวจเมืองแล้วสะดุดตากับข้าวของเหล่านี้บ้างไหม เก้าอี้ที่ถูกดัดแปลงเพื่อฟังก์ชันบางอย่างมากกว่าการนั่ง หรือท่อ PVC ที่เป็นตั้งแต่แผงกั้นจราจรยันขาตั้งโต๊ะ ของจำพวกนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาในชีวิตประจำวัน แต่ในขณะเดียวกันก็แฝงไปด้วยกระบวนการออกแบบที่เราหรือแม้แต่นักออกแบบมืออาชีพเองอาจนึกไม่ถึง จะเป็นอย่างไร ถ้า ‘การออกแบบเพื่อแก้ปัญหาแบบบ้านๆ’ ถูกย่อส่วนให้กลายเป็นชิ้นส่วนคล้ายเลโก้หรืออาร์ตทอย 101 ชิ้นในรูปแบบชุดเกมที่ชวนให้เราเรียนรู้เรื่องเมือง และสำรวจความคิดสร้างสรรค์ผ่านกระบวนการออกแบบไปพร้อมๆ กัน คอลัมน์ Debut ขอชวนไปรู้จัก 10101 : 101 Pieces of 1 City (Bangkok Edition) โปรเจกต์ที่เริ่มต้นสังเกตการณ์ ‘การออกแบบเพื่อแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันของกรุงเทพฯ’ จนกลายมาเป็นชุดเครื่องมือ 101 ชิ้น โดย ‘น้อยหน่า-รมย์รวินท์ พิพัฒน์นัดดา’ นิสิตปริญญาโทจากภาควิชาการออกแบบอุตสาหกรรม สาขาการออกแบบนิเทศศิลป์ (CommMA) คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่จะพาไปเรียนรู้ ‘การออกแบบแบบบ้านๆ’ ผ่านชิ้นส่วนเล็กๆ ในเมือง การทำงานร่วมกันระหว่าง ‘การออกแบบพื้นถิ่น’ และ ‘ความคิดสร้างสรรค์’ โปรเจกต์นี้เริ่มจากการตั้งคำถามว่า ‘การออกแบบพื้นถิ่นสามารถจุดประกายความคิดสร้างสรรค์ผ่านเครื่องมือออกแบบได้อย่างไร’ ทำให้ 10101 : 101 Pieces […]
‘Aa kaan-อาคาร’ เพจของชาวเกมเมอร์ตัวเหลี่ยม ที่เนรมิตสถาปัตยกรรมไทยขึ้นในเกม Minecraft
เอามือทุบต้นไม้ สร้างบ้านดิน ขุดเหมือง สู้กับครีปเปอร์ เดินตกลาวา แย่งบ้าน Villager ทำเรดสโตน เหล่านี้คือตัวอย่างกิจกรรมที่เหล่าผู้เล่นเกม ‘Minecraft’ (ไมน์คราฟต์) ต่างคุ้นเคยกันดี แต่นอกเหนือจากโหมดเอาชีวิตรอด (Survival) ที่เป็นเหมือนสตาร์ทเตอร์แพ็กของชาวเกมเมอร์ ในเกมยังมีโหมด ‘สร้างสรรค์’ (Creative) ที่อนุญาตให้ผู้เล่นสร้างและทำลายสิ่งก่อสร้างและกลไกต่างๆ ได้อย่างอิสระ นี่จึงเป็นเหมือนหลุมหลบภัยให้กับสายครีเอทีฟได้ระเบิดพลังสร้างโลกและสิ่งปลูกสร้างในเกมเป็นของตัวเอง คอลัมน์ Art Attack ขอพามาบุกแมปเทพๆ ของ ‘ณัฐ-ณัฐวุฒิ เอื้อธีรมงคล’ และ ‘น้ำมนต์-ศิวัช สุขเลิศกมล’ 2 ตัวแทนแอดมินจากเพจ ‘Aa kaan-อาคาร’ ที่แม้จะเปลี่ยนชื่อเพจมาแล้วถึง 2 ครั้งจาก ‘Minecraft สถาปัตยกรรม’ และ ‘Minecraft Architecture’ แต่ยังคง DNA ของการลงงานสถาปัตยกรรมไทยในเกมอย่างไม่เปลี่ยนแปลง เพื่อคุยถึงเบื้องหลังการสร้างสถาปัตยกรรมไทยในเกมไมน์คราฟต์ที่ทำเอาลูกเพจอ้าปากค้างทุกครั้งที่เห็น เริ่มตั้งแต่เด็ก ไม่เล็กประสบการณ์ “แต่ละคนเริ่มเล่นเกมไมน์คราฟต์กันตั้งแต่เมื่อไหร่” คำถามแรกที่ไม่ถามคงไม่ได้เมื่อเริ่มบทสนทนากับชาวเกมเมอร์ ณัฐวุฒิและศิวัชบอกกับเราว่า เพจ Minecraft สถาปัตยกรรม […]
‘Bangkok World Expo 2032’ ธีสิสว่าด้วยการจัดงานมหกรรมระดับโลกที่จะพลิกโฉมมักกะสันในฐานะหัวใจเชื่อมเมือง
‘Osaka World Expo 2025’ กลายเป็นแลนด์มาร์กสำคัญในปีนี้ที่คนพูดถึงกันทั่วโลก และน่าไปเยือนสักครั้งหากมีโอกาส เพราะนอกจากเป็นหนึ่งในงานมหกรรมระดับโลกที่แต่ละประเทศได้ร่วมเวทีประกาศความสำเร็จในแบบของตัวเองแล้ว ยังเป็นสปอตไลต์ที่ฉายความพร้อมในหลากหลายมิติของประเทศเจ้าภาพอีกด้วย แต่ที่ใครหลายคนอาจยังไม่รู้คือ จริงๆ แล้วไทยเองก็เคยเสนอตัวเป็นเจ้าภาพงานนี้ถึงสองครั้งสองคราในปี 2020 และ 2028 แต่สุดท้ายกลับไปไม่ถึงฝั่งฝัน เนื่องจากความไม่พร้อมในหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านทุนสนับสนุนหรือด้านโครงสร้างพื้นฐานในเมือง ทว่าความหวังนี้ยังคงไม่หายไป แม้จะมีคำถามว่า แล้วตอนนี้ไทยเราพร้อมหรือยังที่จะขึ้นสู่การเป็นเจ้าภาพงานระดับโลก แต่อีกคำถามที่น่าสนใจและชวนจินตนาการต่อไม่แพ้กันคือ แล้ว ‘Bangkok World Expo’ จะหน้าตาเป็นยังไงกันนะ คอลัมน์ Debut พาไปพูดคุยกับ ‘ธีร์-ธนกฤต กาญจนารมย์’ นิสิตจากภาควิชาการวางแผนภาคและเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่จะทำให้เราเห็นภาพอนาคตและศักยภาพของไทยมากขึ้น ผ่าน ‘Bangkok World Expo 2032’ ธีสิสจบการศึกษาของเขา วาระพิเศษพลิกโฉมประเทศไทย การทำธีสิสเกี่ยวกับงานมหกรรมระดับโลกของธนกฤตเริ่มต้นจากความชอบในการดูบอล และเห็นว่าการจัดงานมหกรรมขนาดใหญ่อย่างบอลโลกหรือบอลพรีเมียร์ลีกมักตามมาด้วยอีเวนต์ที่ช่วยดึงดูดให้คนมาใช้พื้นที่สาธารณะร่วมกันได้ ในขณะเดียวกัน ธนกฤตเองก็อยากทำงาน Redevelopment หรืองานพัฒนาโครงการขนาดใหญ่ ที่หยิบเอาพื้นที่ว่างมาฟื้นฟูพัฒนากลายเป็นพื้นที่สร้างสรรค์ เขาจึงเล็งเป้าไปที่ ‘World Expo’ ซึ่งเป็นงานมหกรรมขนาดใหญ่ระดับโลก สำหรับใครที่ยังไม่เข้าใจว่า World […]
The Door’s Whisper เสียงกระซิบวิถีชีวิตคนเมืองผ่านสายตา ‘ประตูเหล็ก’
The Door’s Whisper คือชุดภาพถ่ายจากหนังสือที่เล่าเรื่องราวของคนเมืองผ่านสายตาของ ‘ประตูเหล็ก’ วัตถุธรรมดาที่เราเห็นจนชินตา แต่กลับซ่อนเรื่องราวมากมายไว้เบื้องหลัง โปรเจกต์นี้เริ่มต้นจากความตั้งใจที่จะชวนให้ผู้คนหันมาสังเกตสิ่งรอบตัว โดยเฉพาะรายละเอียดเล็กๆ ที่มักถูกมองข้าม เราจึงหยิบประตูเหล็กมาเป็นตัวแทนของสิ่งของในชีวิตประจำวันที่เราเดินผ่านทุกวันโดยไม่ทันได้สังเกตหรือตั้งคำถามกับมัน เมื่อได้ลงพื้นที่สำรวจและพูดคุยกับคนท้องถิ่นก็พบว่า ประตูเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงฉากหลังของเมือง แต่แทรกตัวอยู่ในทุกบริบทของชีวิตคนไทย ตั้งแต่หน้าบ้าน ร้านค้า ไปจนถึงตึกแถวเก่าแก่ ทั้งยังบอกเล่าถึงวิถีชีวิตของผู้คน และสะท้อนการเปลี่ยนแปลงของเมืองในภาพรวมอีกด้วย ในเมืองที่สิ่งของในชีวิตประจำวันมักถูกมองข้าม อาจเพราะรูปลักษณ์ที่ไม่สะดุดตาหรือเพราะความเคยชิน โปรเจกต์นี้จึงอยากบันทึกว่าสภาพบ้านเมืองของเราปัจจุบันมีหน้าตาเป็นอย่างไร พร้อมชวนให้ทุกคนหันกลับมามองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง โดยหวังว่าภาพเหล่านี้จะทำให้คุณเห็นบางอย่าง…ที่อาจไม่เคยสังเกตมาก่อน หากคุณมีชุดภาพถ่ายที่อยากจะร่วมแชร์ในคอลัมน์ Urban Eyes สามารถส่งมาได้ที่ [email protected]
Khaokheow Zoo Application โปรเจกต์ของคนอยากลองออกแบบ UX/UI ให้คนไทยและนักท่องเที่ยวทัวร์สวนสัตว์ได้สะดวกขึ้น
มะมะมะหมูเด้ง ยังจำฮิปโปแคระขี้โมโหตัวนี้กันได้อยู่หรือเปล่า ถ้าวันนี้เหนื่อย อยากเติมยีราฟ แมวน้ำ หรือหมูเด้ง แล้วปุบปับออกเดินทางไปสวนสัตว์ในไทยเลยโดยไม่ได้หาข้อมูลล่วงหน้า ก็อาจจะเจอปัญหาทั่วๆ ไปอย่างการไม่รู้ขนาดของสวนสัตว์ เดินไม่ถูก อยากไปดูคาปิบารา ต่อด้วยโคอาลา แต่ดันเลี้ยวซ้ายไปเจอลิงเสียอย่างนั้น หรือบางทีก็ไม่รู้ว่าตั๋วที่นี่ราคาแพงแค่ไหน ใช้บัตรนักเรียนนักศึกษาลดได้ไหม และอีกมากมายหลากหลายคำถามที่หาคำตอบไม่ได้สำหรับการเที่ยวสวนสัตว์ในไทย เมื่อเปรียบเทียบกับอีกหลากหลายสวนสัตว์ในประเทศอื่นๆ ทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน หรืออเมริกา สวนสัตว์เหล่านั้นมีระบบการจัดการที่แม่นยำและเข้าใจง่ายกว่ามาก เช่น กดตั๋วเข้าสวนสัตว์ล่วงหน้าได้ มีแอปพลิเคชันดูโซนของสวนสัตว์ว่าห่างกันแค่ไหน หรืออยากหาจุดเติมน้ำ เข้าห้องน้ำก็ดูผ่านสมาร์ตโฟนได้เช่นกัน เนื่องจากสวนสัตว์เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญที่นักเดินทางทั่วโลกมักไปเยี่ยมเยือน ไม่ใช่เพียงคนในประเทศเท่านั้น การพัฒนาระบบให้เข้าใจง่ายจึงเป็นหนึ่งในประเด็นที่จำเป็น คอลัมน์ Debut ขอชวนมารู้จักกับ ‘แมวน้ำ-ศิลปี กอบกิจวัฒนา’ และ ‘พัท-นนทพัทธ์ ชลวิทย์’ ที่ร่วมกันทำโปรเจกต์ UX/UI ออกแบบแอปพลิเคชันให้สวนสัตว์เปิดเขาเขียวเที่ยวง่ายและสนุกกว่าเดิม เปิดประตูสู่โลกของเหล่าสัตว์ โปรเจกต์นี้เริ่มต้นขึ้นจากการเดินทางไปเที่ยวที่สวนสัตว์เปิดเขาเขียวของเขาทั้งสอง ด้วยแรงใจที่อยากจะไปเจอหมูเด้ง ฮิปโปแคระหน้าตาน่ารัก แก้มอมชมพู ผู้เป็นที่รักของคนทั่วโลก แต่การตัดสินใจไปเที่ยวที่นี่โดยไม่ได้หาข้อมูลให้ละเอียดก่อน ทำให้ทั้งคู่เจอปัญหาหลักๆ อย่างการไม่รู้เลยว่าบ้านของหมูเด้งอย่างสวนสัตว์เปิดเขาเขียวที่จังหวัดชลบุรีนี้มีขนาดใหญ่ถึง 5,000 ไร่ ซึ่งถ้าหากอยากดูสัตว์ให้ครบภายในหนึ่งวัน ย่อมเดินเท้าไปเรื่อยๆ […]
‘ตัวโดนเท’ โปรเจกต์ถังดักไขมันพกพาร้านรถเข็น แก้ปัญหาแบบ 2 in 1 ทั้งลดท่ออุดตันและได้ทางเท้าคืน
ปัญหาไขมันอุดตันในท่อระบายน้ำและการกีดขวางทางเดินของร้านรถเข็นสตรีทฟู้ด คือสองปัญหาเรื้อรังของกรุงเทพมหานครที่ไม่ว่าจะจัดการเท่าไหร่ก็ไม่หมดไปสักที จะเป็นยังไงถ้าสองปัญหานี้สามารถแก้ไขได้ด้วยอุปกรณ์เพียงชิ้นเดียว ที่เป็นได้ทั้งถังดักไขมันและอุปกรณ์สำหรับเทินล้อร้านรถเข็นให้สามารถจอดคร่อมระหว่างทางต่างระดับ คอลัมน์ Debut ขอดึงตัว ‘ชัช-ชัชวาล สุวรรณสวัสดิ์’ สถาปนิกแห่ง Everyday Architect Design Studio เจ้าของโปรเจกต์ที่หลายคนอาจจะคุ้นหน้าคุ้นตาจากอีเวนต์ Bangkok Design Week 2025 ที่เพิ่งจบไป มาพูดคุยเจาะลึกถึง ‘ตัวโดนเท’ โปรเจกต์ออกแบบนวัตกรรมถังดักไขมันแบบพกพา ที่โดนเทน้ำมันใส่ยังไงก็ไม่เล็ดลอดลงสู่ท่อระบายน้ำ แถมยังได้พื้นที่ทางเดินคืนมาให้คนเดินเท้าด้วย จากสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นในเมือง สู่การออกแบบเพื่อแก้ไขปัญหาจริง ถ้าพูดถึงจุดเริ่มต้นของโปรเจกต์นี้ คงต้องย้อนไปถึงหนังสือ ‘สถาปัตยกรรมคณะเรี่ยราด’ ที่ชัชวาลเขียนขึ้น โดยมีแกนหลักคือการบันทึกภาพสเก็ตช์และเรื่องราวสั้นๆ ของข้าวของรอบตัวที่เกิดขึ้นเรี่ยราดตามรายทางจากฝีมือผู้คนตัวเล็กๆ ในเมือง ซึ่งเรียกโดยรวมว่า ‘สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นในเมือง’ “เราได้แรงบันดาลใจมาจากการเห็นร้านรถเข็นมีปัญหาเรื่องฟุตพาททางเท้า เขาเลยมักจะเอาอิฐมวลเบาแถวนั้นมาเทินล้อ เป็นการแก้ปัญหาแบบเมืองๆ” เจ้าของโปรเจกต์เล่าถึงไอเดียตั้งต้น ก่อนจะนำมารวมกับปัญหาที่พ่อค้าแม่ขายมักเทน้ำเสียจากการประกอบอาหารที่เต็มไปด้วยไขมันลงท่อระบายน้ำของเมืองโดยตรง ‘ตัวโดนเท’ ถือเป็นโปรเจกต์ในลักษณะ Product Design ตัวแรกของทาง Everyday Architect Design Studio ที่ชัชวาลออกแบบร่วมกับ ‘รมย์รวินท์ พิพัฒน์นัดดา’ และนักศึกษาฝึกงาน ‘มยุรฉัตร […]
ตามไปดูโปรเจกต์ Street Wise ที่ใช้งานสร้างสรรค์สร้างสีสันและภาพจำใหม่ๆ ให้ย่านปากคลองตลาดและบางลำพู
‘ปากคลองตลาด’ เป็นที่รู้จักในฐานะแหล่งค้าขายดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพฯ ลองนึกภาพพื้นที่ที่เต็มไปด้วยผู้คนขวักไขว่ ทางเดินเฉอะแฉะจากการพรมน้ำดอกไม้ให้สดใส กลีบดอกไม้ที่เคยสวยงามร่วงโรยลงบนถนน จะว่ามีชีวิตชีวาก็ใช่ แต่จะบอกว่าดูวุ่นวายด้วยก็ได้เช่นกัน ถึงอย่างนั้นหลายคนอาจนึกไม่ถึงว่าวันหนึ่งปากคลองตลาดจะกลายเป็นย่านสร้างสรรค์ได้เหมือนกัน ส่วนหนึ่งของการที่ปากคลองตลาดได้ชื่อว่าเป็นย่านสร้างสรรค์นั้นมาจากการทำงานของ ‘หน่อง-รศ. ดร.สุพิชชา โตวิวิชญ์’ อาจารย์ประจำคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร และนักออกแบบผู้อยู่เบื้องหลังการพัฒนาพื้นที่และชุมชนหลายแห่ง อาจารย์หน่องไม่ได้มองแค่การพัฒนาพื้นที่อย่างเดียว แต่ยังนำความสร้างสรรค์ เปิดรับไอเดียใหม่ๆ และดึงจุดเด่นของบริบทพื้นที่มาทำให้พื้นที่ตรงนั้นเกิดความน่าสนใจมากขึ้นด้วย และในปีนี้อาจารย์หน่องก็ไม่ได้สร้างสีสันให้ย่านปากคลองตลาดแห่งเดียว แต่เธอยังกลับไปยังย่านเก่าที่เคยทำงานด้วยอย่าง ‘บางลำพู’ พร้อมกับการนำสิ่งที่น่าสนใจของย่านมาผนวกรวมเข้ากับความสร้างสรรค์ เพื่อส่งต่อความน่าสนใจของทั้งสองย่านสู่ผู้คนผ่านงาน Bangkok Design Week 2025 ในโมงยามที่เทศกาลงานสร้างสรรค์ประจำปีของกรุงเทพฯ กำลังดำเนินอยู่นี้เอง คอลัมน์ Art Attack ชวนอาจารย์หน่องมาคุยกันถึงโปรเจกต์ ‘Bangkok Flower Market Festival @Pak Khlong Talat’ และ ‘Bang Lamphu Festival @New World Shopping Mall’ ที่ได้รับทุน ‘Connections Through Culture’ ประจำปี 2024 […]
Thai Temple Festival สีสันงานวัด
งานวัดที่มีแสงสีสวยงามเป็นมากกว่ากิจกรรมบันเทิง เนื่องจากสะท้อนถึงความเชื่อมโยงระหว่างวัฒนธรรม ศาสนา และวิถีชีวิตของคนในชุมชน ยามค่ำคืนที่สว่างไสวด้วยแสงไฟหลากสีไม่เพียงแต่สร้างบรรยากาศที่สนุกสนาน แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความหวังและการเฉลิมฉลองชีวิต แสงไฟจากโคมและเครื่องเล่นต่างๆ เป็นตัวแทนของความเจริญรุ่งเรือง และความปรารถนาที่จะนำความสว่างเข้ามาสู่ชีวิต แม้ในยามที่ต้องเผชิญกับความท้าทาย ในขณะเดียวกัน งานวัดยังเป็นพื้นที่ที่สะท้อนถึงมิติทางศาสนาและวัฒนธรรม การทำบุญ ไหว้พระ และพิธีกรรมทางศาสนาที่เกิดขึ้นภายในงาน คือการสานต่อความศรัทธาและประเพณีที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคน การผสมผสานระหว่างความเชื่อทางจิตวิญญาณกับความบันเทิงทางโลกร่วมสร้างสมดุลที่ลงตัว ซึ่งบ่งบอกถึงความลึกซึ้งของชีวิตที่ไม่อาจแยกออกจากกันได้ แสงสีจากงานวัดจึงไม่ได้เป็นเพียงการตกแต่งเพื่อความงดงาม แต่ยังเป็นเครื่องหมายของการเชื่อมโยงระหว่างอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เป็นที่ที่คนในชุมชนมารวมตัวกัน แลกเปลี่ยนความสุข ความหวัง และการสะท้อนถึงความหมายของชีวิต ติดตามผลงานของ ภาสกร บรรดาศักดิ์ ต่อได้ที่ Facebook : Phatsakorn Bundasak Instagram : @dave_street_photo หากคุณมีชุดภาพถ่ายที่อยากจะร่วมแชร์ในคอลัมน์ Urban Eyes สามารถส่งมาได้ที่ [email protected] หรือ [email protected]
Unsolved Mysteries ปริศนาไร้คำตอบ
ทุกแห่งหน ทุกมุมถนน และทุกซอกซอยของเมือง ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยความน่าสงสัยที่ซ่อนอยู่โดยไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร แปลก สวยงาม ประหลาด หรือความบังเอิญ สิ่งที่คุณเห็นเกิดจากมุมมองและการตีความ ไม่มีสิ่งใดถูก และแน่นอนไม่มีสิ่งใดผิด ลองมองโลกให้ใกล้ขึ้นอีกนิด บางที ‘ปริศนาไร้คำตอบนี้’ อาจจะปรากฏอยู่ตรงหน้าของคุณก็เป็นได้ ติดตามผลงานของ พีระ วรปรีชาพาณิชย์ ต่อได้ที่ peera-vora.com หากคุณมีชุดภาพถ่ายที่อยากจะร่วมแชร์ในคอลัมน์ Urban Eyes สามารถส่งมาได้ที่ [email protected]
Sunlight Dancing in the Sea ยามแสงอาทิตย์กระทบน้ำทะเล
Sunlight Dancing in the Sea เป็นชุดภาพถ่ายที่เล่าเรื่องของทะเลและแสงรวมเข้าด้วยกัน จากผลงานภาพถ่ายส่วนตัวที่บอกเล่าเรื่องราวของแสงในมุมมองต่างๆ ที่พบเจอในชีวิตประจำวันและสถานการณ์ที่พบเจอด้วยความบังเอิญ ทำให้การบันทึกภาพถ่ายแต่ละครั้งมีมิติที่หลากหลายและน่าหลงใหลซ่อนตัวอยู่ในธรรมชาติ หากมองอีกมุมหนึ่งของความเป็นทะเล ผู้คนส่วนใหญ่จะนึกถึงน้ำที่กว้างใหญ่และมีคำบัญญัติไว้ว่า ‘ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร’ แต่ถึงอย่างนั้น หากไร้แสงสะท้อนส่องลงไป ทะเลก็คงไร้ความหมายและคงไว้เพียงเสียงที่สัมผัสได้ แสงที่ส่องกระทบเข้ากับน้ำ แรงลมในอากาศ และคลื่นที่ซัดผสานรวมเข้าด้วยกันก็คงเหมือนการเต้นระบำของแสงแดดที่มีเวทีเป็นท้องทะเลและฉากหลังที่งดงามตามพื้นที่ ทั้งหมดนั้นเป็นความงามที่เป็นไปเองโดยไม่มีการปรุงแต่ง ธรรมชาติและมนุษย์มักถูกเชื่อมโยงเข้าหาด้วยกันอย่างน่าประหลาด ใช้ร่างกายของเราสัมผัสเข้าไปในทุกอณูที่ธรรมชาติส่งผ่าน จากหนึ่งสิ่งผสานรวมเข้ากับอีกหนึ่งสิ่งก็จะเกิดเป็นสิ่งใหม่ขึ้นมาไหลเวียนไม่รู้จบ ผลงาน Sunlight Dancing in the Sea ไม่ได้เป็นผลงานที่ชวนให้ตั้งคำถาม แต่หากเป็นผลงานที่อยากชวนทุกคนไปหลงใหล ตกหลุมรัก เหมือนนวนิยายโรแมนติกเล่มหนึ่งที่เล่าเรื่องความรักระหว่างแสงแดดและท้องทะเล ในช่วงเทศกาลงานออกแบบกรุงเทพฯ 2568 (Bangkok Design Week 2025) ผลงานชุดนี้เป็นส่วนหนึ่งใน Photo Installation ‘1 วัน 1,000 ภาพ ครั้งที่ 3 : Beyond the Sea’ ที่จัดแสดงขึ้นที่ MMAD at […]