โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้ แลตะลึง…หญิงไทยต้องเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ จะพูดเรื่องเพศอย่างโจ่งแจ้งมิได้…เดี๋ยวก่อน ! ร่างกายฉันมันไปเดือดร้อนคนอื่นตั้งแต่ตอนไหน ?
คลี่ผ้าที่สังคมพับหญิงสาวไว้ให้พริ้วไหวอย่างอิสระ แล้วเปลี่ยนมันเป็นผ้าทอบนกระเป๋า หมอน พรม หรือหมวก ที่ประดับลวดลายว่าด้วยเรื่องจู๋ๆ จิ๋มๆ เซ็กส์ๆ อย่างมีศิลปะในนิทรรศการ Ping Pong Show ที่เป็นการร่วมมือกันระหว่างศิลปินนักวาดภาพประกอบ Pomme Chan และแบรนด์ผ้าที่เชี่ยวชาญด้านพื้นผิวอย่าง OneMoreThing ในคอนเซ็ปต์ Sex & Nation มองประเทศ ผ่านเพศศึกษา ที่ Pomme Chan นักวาดภาพประกอบเจ้าของงานบอกเราก่อนเดินชมว่า…
“จะซื้อปากกาเราก็ต้องลอง ถ้าไม่ได้ลองจะรู้ได้ไงว่ามันใช้ดี”
ปิงปองโชว์ = การแสดงชนิดหนึ่งที่ผู้หญิงใช้กล้ามเนื้อเชิงกรานควบคุมลูกปิงปองด้วยการดูดและปล่อยออกจากช่องคลอด และแน่นอนนิทรรศการที่ฉันมายืนอยู่ขณะนี้หยิบการแสดงชนิดนี้มาใช้เป็นชื่อนิทรรศการในพื้นที่ของ Continuum Warehouse (เจริญกรุง 30) เพื่อสะท้อนกรอบจารีตที่คนในสังคมมองปิงปองโชว์ด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม ให้มองมุมใหม่ว่าเป็นเพียงการแสดง และเป็นอาชีพที่ต้องใช้ความสามารถ (เก่งจะตาย !) ไม่ใช่เรื่องผิด และคงเหมือนกับหลายๆ เรื่องที่สังคมชอบบอกผู้หญิงอย่างฉันว่า “พูดไม่ได้นะ ดูไม่งาม !”
“เป่าปี่ เป่าขลุ่ย ก็เป็นดุ้นไง” พี่ปอม-ธัชมาพรรณ จันทร์จำรัสแสง หรือ Pomme Chan รับหน้าที่พาฉันเดินชมรอบๆ นิทรรศการ เธอเริ่มจากกระเป๋าลายขลุ่ยทรงยาวที่มาจากรูปทรงของ…ผู้ชายนั่นแหละ
ผลงานที่ผ่านมาในนาม Pomme Chan เต็มไปด้วยลายเส้นดอกไม้น่ารัก ที่ใครมองมาคงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงลุคเรียบร้อย แต่พี่ปอมกลับกำชับฉันระหว่างการเดินชมว่า เธอเป็นคนทะลึ่งไม่น้อยเชียวนะ ที่สำคัญยังชอบเล่นทะลึ่งกับแฟนอยู่บ่อยๆ นิทรรศการครั้งนี้จึงพิเศษเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอวาดจากอินเนอร์โดยไม่มีบรีฟลูกค้าให้วาดดอกไม้อ่อนโยน
ห่างไปไม่ไกลนัก ฉันเห็นหมวกสีแดงและกระเป๋าใบน่ารักลายเดียวกัน จึงหันไปถามพี่ปอมทันทีว่ามันสื่อถึงอะไร
“อันนี้น้องในทีมช่วยทำด้วย เพราะเราอยากคุยเรื่องเซ็กส์กับผู้หญิงที่เวอร์จิ้นอยู่ว่าเขาคิดอย่างไร ปรากฎว่าน้องๆ ออกแบบกราฟิกเป็นส่วนของจี้น้องสาวและมี shape พลิ้วๆ ผ่านประตูแบบเขินๆ เพราะอยากเปล่งเสียงเล็กๆ ว่ามันจะเป็นอย่างไรนะ การสอดใส่ไปมาเนี่ย (หัวเราะ)”
กิมมิกสนุกๆ ของที่นี่คงเป็นการที่ผู้เข้าชมสามารถเล่นปิงปองกันอย่างสนุกสนานได้ฟรีๆ โดยมีโต๊ะเล่นปิงปองขนาดย่อมให้เล่นกลางนิทรรศการ สามารถเลือกไม้ปิงปองคู่ใจลายต่างๆ ได้อย่างอิสระ อย่างวันนี้ฉันเลือกลายทรงกลมนูนซ้อนทับคล้ายภูเขาหลากสีสัน ซึ่งหมายถึงหน้าอกหลากไซซ์ของผู้หญิง ที่มีทั้งหน้าอกน้อยๆ เนินเล็กๆ บ้างก็ไซซ์กลางไปจนใหญ่ แต่ไม่ว่าอย่างไรผู้หญิงทุกคนก็ไม่จำเป็นต้องมีไซซ์หน้าอกที่เพอร์เฟกต์ ขอแค่คุณเป็นคุณในเวอร์ชันที่ชอบก็พอแล้ว
“การเล่นปิงปองก็เหมือนเซ็กส์ เราต้องขับเคลื่อนไปด้วยกัน และมันควรเป็นเรื่องที่พูดอย่างเปิดเผยได้ หากสถานศึกษาสอนเด็กว่าการมีเซ็กส์ไม่ใช่เรื่องผิดแต่ต้องป้องกันอย่างไร มีความเสี่ยงอะไรบ้าง และวัยไหนที่พร้อม ถ้าเด็กๆ ได้ฟังจากปากครู เขาจะกล้าพูดกับที่บ้าน โดยไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ และช่วยลดปัญหาไปได้เยอะ”
ส่วนกระเป๋าผ้าใบสีน้ำเงินนี้ มองภายนอกอาจดูแอบสแตรกหน่อยๆ แต่มองดีๆ จะรู้ว่ามันคือลายว่าวปักเป้าวางทับกันหลายชิ้น ที่พี่ปอมรีเสิร์ชมาจากกลอนในวรรณคดีและวรรณกรรมไทยซึ่งมีความหมายแฝงคือการมีเพศสัมพันธ์นั่นเอง
นอกจากนี้ยังมีเก้าอี้ลายตะบองเพชรที่สื่อถึง shape ของผู้ชาย ท่ามกลางไฟดิสโก้ เพิ่มความสนุกให้กับเซ็กส์ และยังมีรูปตัวการ์ตูนผู้หญิงสวมกระโปรงสั้นที่มาจากการแต่งคอสเพลย์สำหรับรสนิยมการเล่นโรลเพลย์ในการมีเพศสัมพันธ์อีกด้วย
“การแต่งตัวคอสเพลย์หรือการเล่นโรลเพลย์ก็เป็นรสนิยมอย่างหนึ่ง พี่เคยมีแฟนคนหนึ่ง เขาชอบให้เราใส่ แล้วเราก็ชอบให้เขาใส่เหมือนกัน ซึ่งมันก็คือสีสันอย่างหนึ่งของการมีเซ็กส์นะ”
พี่ปอมจึงวาดลวดลายดอกไม้ที่สื่อถึงเพศหญิง และมีขาผู้หญิงออกมาแตกต่างกัน ทั้งใส่กระโปรงสั้น หรือแต่งตัวแนวญี่ปุ่นสไตล์คอสเพลย์ขึ้นมา
ก่อนจากกันพี่ปอมบอกเราว่าการเปิดก้นหรือเปิดจิ๋มเพื่อสำเร็จบางอย่าง ถ้าเราไม่มีแฟน Sex toy ก็ไม่ใช่เรื่องผิด ผู้หญิงจะเรียบร้อยหรือไม่เรียบร้อยก็มีสิทธิ์มีความต้องการทางเพศทั้งนั้น ซึ่งก็คงเหมือนการหิวข้าวหรือร่างกายต้องการอาบน้ำที่เกิดมาเพื่อเป้าหมายอย่างหนึ่ง โดยไม่มีพันธะติดตัว แต่ Sex toy ในปัจจุบันกลับยังเป็นสิ่งผิดกฎหมายอยู่
“ประเทศไทยย้อนแย้ง บอกว่าผู้หญิงต้องแต่งงานก่อนค่อยมีเซ็กส์ แล้ว Sex toy ก็ไม่ให้ใช้ อ้าว แล้วอย่างนี้ถ้าไม่มีแฟน เราจะได้ลองสิ่งนี้ครั้งแรกตอนอายุเท่าไหร่ดี ซึ่งมันก็เสี่ยงตอนเลิกกันภายหลังกับคู่ชีวิตเหมือนกันนะ”
นิทรรศการจัดแสดงทุกวัน ถึงวันอาทิตย์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563
เวลา 10.00 – 22.00 น.
สถานที่ Continuum Warehouse (เจริญกรุง 30)
Writer
