ลาดกระบังที่คิดถึง - Urban Creature

ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเราไหม เวลาเรียนจบไปอยู่ๆ ก็คิดถึงมหาวิทยาลัยแบบไม่เคยเป็นมาก่อน เผลอๆ มากกว่าตอนเรียนด้วยซ้ำ บางทีขับรถผ่านหรือโฉบๆ ไปให้เห็นสักหน่อยก็ชื่นใจแล้ว เพื่อคลายความคิดว่า เอ๊ะร้านนี้ไปไหนซะแล้วล่ะ หมาตัวนั้นยังอยู่ไหม ตึกนี้สร้างใหม่เหรอ แหม ตอนอยู่ไม่เห็นมีเลยนะ แค่นั้นก็พอใจแล้วเหมือนไปอัพเดตหน่อยสิว่าเธอโอเคไหม ?.เราเลยถือโอกาสช่วง COVID-19 แวะไปสำรวจพระจอมเกล้าฯ ลาดกระบัง ที่ช่วงสถานการณ์แบบนี้ดูเงียบเหงาลงไปเยอะ ก็เลยแอบลั่นมือถือเก็บภาพเอาไว้ดูเวลาคิดถึงแล้วไม่ได้แวะมาสักที ก็ไม่มีอะไรมากหรอกแต่ “คิดถึงนะลาดกระบัง”

“ทางเดินไปหอสมุดที่ว่างเปล่า”

“เก้าอี้ยังต้องหาเพื่อนมานั่งด้วยกัน”

“ม้านั่งที่ไร้วี่แววผู้จับจอง”

“ประตูสนามบาสที่ว่าเหงา ห่วงบาสอาจจะเหงากว่า”

“ถนนคน (ไม่) เดิน”

“เก้าอี้ออกมาเรียงรายรับลมกันเป็นหมู่คณะ”

“แก๊งน้ำพุที่ดูไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่”

“ช่วงนี้น้องหมาจะดูเหงาเป็นพิเศษ อยากกินลูกชิ้นให้ชื่นใจ”

“สำหรับเด็กลาดกระบัง รถไฟวิ่งผ่านไปมาเป็นเรื่องปกติ”

“แอบเห็นต้นไม้ที่ยังมีชีวิตอยู่ สู้นะน้อง”

“เราสองสามคัน รถไฟ รถยนต์ และพี่มอเตอร์ไซค์ที่หายไป”

Writer & Photographer

Graphic Designer

SEND YOUR STORY

REQUEST INTERVIEW

ติดตามอ่าน “Urban Creature”
นิตยสารออนไลน์ที่จะทำให้คุณรักเมืองที่คุณอยู่ รักตัวเองมากขึ้นด้วยการเปิดมุมมองและนำเสนอแนวทางการใช้ชีวิตอย่างสร้างสรรค์ และสร้างแรงบันดาลใจใหม่ๆ ในการใช้ชีวิต
Better Life. Better Living.

Max. file size: 256 MB.