หากยังจำกันได้ เมื่อสามปีที่แล้วมีคำสั่งในการรื้อถอน ‘ศาลเจ้าแม่ทับทิม สะพานเหลือง’ สถานที่ยึดเหนี่ยวจิตใจที่อยู่คู่กับคนในชุมชนสามย่านมานานนับร้อยปี จนทำให้มีเสียงคัดค้านจากทั้งคนในชุมชนและกลุ่มคนรุ่นใหม่ และเกิดเป็นสารคดี ‘The Last Breath of SAM YAN’ The Last Breath of SAM YAN คือสารคดีที่เล่าถึงเรื่องราวการต่อสู้เพื่อศาลเจ้าแม่ทับทิม สะพานเหลือง หลังจากที่ในเดือนมิถุนายน ปี 2563 สำนักงานจัดการทรัพย์สิน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (PMCU) มีคำสั่งให้รื้อและย้ายศาลเจ้าแม่ทับทิม สะพานเหลือง เพื่อใช้พื้นที่นั้นในการก่อสร้างตึกสูงแทน รวมถึงยังมีการฟ้องเรียกค่าเสียหาย 4.6 พันล้านบาทต่อผู้ดูแลศาล จึงทำให้เกิดแฮชแท็ก #saveศาลเจ้าแม่ทับทิม บนโซเชียลมีเดีย และเกิดการเคลื่อนไหวเพื่อปกป้องลมหายใจสุดท้ายของพื้นที่ทางประวัติศาสตร์โดยผู้คนในละแวกและเหล่านิสิตนักศึกษา สารคดีเรื่องนี้เป็นผลงานการกำกับและเขียนบทโดย ‘เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ์’ รวมถึงยังได้ ‘เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล’ และ ‘เสฏฐนันท์ ธนกิจโกเศรษฐ์’ มาเป็นโปรดิวเซอร์ดูแลการผลิตอีกด้วย The Last Breath of SAM YAN จะเข้าฉายวันที่ 15 […]
คุณเคยไปทานอาหารร้านไหนที่มีวัตถุดิบหลักอย่างเดียวแต่ครีเอตได้หลากหลายเมนูไหม? ถ้ายังไม่เคยเจอร้านไหนใจกล้าขายแบบนี้ เราอยากแนะนำให้รู้จักกับ ‘ดุกมั้ง (Duke Munk)’ ร้านอาหารโฮมเมดในบ้านที่มีวัตถุดิบหลักอย่างเดียวคือ ‘ปลาดุก’ แถมยังมีเมนูไม่เยอะ และรับลูกค้ากลุ่มเล็กๆ แค่วันละ 2 โต๊ะ เท่านั้น ดุกมั้ง คือร้านอาหารในบ้านของ ดอกฝิ่น-ธเนศ ทรัพย์ศาสตร์ และ เนย-ณัชชา วารีรัตนโรจน์ ในซอยชัยพฤกษ์ (ซอยสุขุมวิท 65) ที่เริ่มจากความชอบทำอาหาร เปิดขายเมนูปลาดุกเฉพาะเดลิเวอรีและเปิดบ้านให้เพื่อนมากินข้าวสังสรรค์ จนปัจจุบันเปิดบ้านเป็นร้านอาหารเล็กๆ ที่ช่วยกันทำแค่ 2 คน เหมือนมากินข้าวบ้านเพื่อน และต้องจองกันเป็นเดือนถึงจะได้กิน ที่เปิดรับลูกค้าน้อยขนาดนี้ไม่ได้ต้องการจะเป็นร้านลับ หรือทำให้กินยากแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะทั้งคู่ไม่ใช่เชฟ เป็นแค่คนที่ชอบทำอาหารและอยากเปิดบ้านให้คนได้เข้ามากินอาหารฝีมือของตัวเองเท่านั้น จึงต้องใช้เวลาในการเตรียมวัตถุดิบและทำอาหารให้ได้คุณภาพเท่าที่ตัวเองจัดการไหว นอกจากเมนูปลาดุกทุกจานในร้านนี้จะมีลูกเล่นน่าสนใจแล้ว เรื่องราวของปลาดุกก็สนุกไม่แพ้กัน เพราะกว่าจะทำอาหารจานปลาดุกได้หลากหลายแบบนี้ ดอกฝิ่นใช้เวลาศึกษาและทดลองอยู่นานพอสมควรกว่าจะค้นพบวิธีปรุงปลาดุกทุกจานให้ลงตัว ชื่อร้านดุกมั้ง (Duke Munk) ได้ไอเดียมาจากตอนที่ไปบวช ในวัดมีปลาดุกและเขาก็ชอบกินปลาดุกอยู่แล้ว จึงใช้คำว่า มั้ง (Monk) ที่แปลว่า พระ และอีกนัยหนึ่งคืออยากให้คนที่มากินตั้งคำถาม เกิดความสงสัยว่านี่ใช่ปลาดุกจริงๆ ไหม ปลาดุกมั้ง? […]
ใน ‘Pride Month’ หรือเดือนแห่งความภาคภูมิใจของกลุ่มคนที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBTQIA+) ประเทศไทยได้จัดกิจกรรมหลากประเภทเพื่อเฉลิมฉลองให้กับความหลากหลาย และสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับสิทธิและความเท่าเทียมทางเพศ ไม่ว่าจะเป็นการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ผ่านธงสีรุ้ง การออกแคมเปญรณรงค์ รวมไปถึงการจัดไพรด์พาเหรดครั้งยิ่งใหญ่ในกรุงเทพฯ อีกหนึ่งกิจกรรมน่าสนใจที่กำลังจะเกิดขึ้นก็คือ ‘Bangkok Pride 2022 Rainbowtopia By SPECTRUM’ อีเวนต์ไพรด์เต็มรูปแบบเพื่อเฉลิมฉลองความภาคภูมิใจและทุกอัตลักษณ์ของ LGBTQIA+ จัดขึ้นครั้งแรกโดย SPECTRUM ทีมสื่อที่ทำงานเรื่องเพศอย่างเข้มข้น พร้อมความร่วมมือจากหลายภาคส่วน ได้แก่ กลุ่มนักกิจกรรม กลุ่มผู้ทำงานศิลปะ คลินิกสุขภาพทางเพศ นักดนตรี และบุคคลจากวงการภาพยนตร์ ธีมของ ‘Bangkok Pride’ ปีแรกคือ ‘Rainbowtopia’ ที่ผู้จัดอยากชวนทุกคนมาวาดฝันและจินตนาการถึงโลกแห่งความเท่าเทียมที่คนทุกเพศ ทุกวัย และทุกเชื้อชาติ มีพื้นที่ปลอดภัยในการเป็นตัวของตัวเองอย่างเต็มที่ และได้รับสิทธิและสวัสดิการอย่างเท่าเทียมเสมอกันถ้วนหน้า โดยธีมย่อยของงานได้รับแรงบันดาลใจมาจากทั้ง 6 สีบนธงไพรด์ ออกแบบโดย กิลเบิร์ต เบเกอร์ (Gilbert Baker) ศิลปินและนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิความเท่าเทียม ความหมายของรุ้งแต่ละสี ได้แก่ สีแดงคือชีวิต สีส้มคือการรักษา สีเหลืองคือดวงอาทิตย์ สีเขียวคือธรรมชาติ สีครามคือความสงบ […]
ถ้าทุกคนได้เห็นภาพตรงหน้าอย่างที่เราเห็น ต้องไม่เชื่อแน่ๆ ว่ากิจกรรมทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอยู่ในอาคารเก่าย่านอรุณอมรินทร์ ที่เคยเป็นตึกร้างมาก่อน เพียงแค่เลี้ยวเข้าซอยอรุณอมรินทร์ 39 ทั้งภาพของคนเล่นเซิร์ฟสเก็ตในลานสเก็ตทรงโค้งซึ่งอยู่กลางพื้นที่ มีร้านอาหารและคาเฟ่รายรอบ พร้อมผู้มาใช้บริการที่นั่งกระจัดกระจายกันเป็นหย่อมๆ บรรยากาศเหมือนอยู่ในโรงอาหารของไฮสกูลต่างประเทศที่มีโต๊ะวางเรียงรายให้เลือกนั่งได้ตามใจ ไหนจะเสียงเพลงที่เปิดขับกล่อมช่วยเพิ่มชีวิตชีวาให้พื้นที่ และโซนจัดแสดงศิลปะที่มีศิลปินคอยชักชวนให้มาร่วมกิจกรรมไปด้วยกัน อมร สุนทรญาณกิจ ผู้เป็นเจ้าของพื้นที่ ยิ่งเซอร์ไพรส์เราไปอีก เมื่อเขาบอกว่าก่อนหน้าจะเป็นลานเซิร์ฟสเก็ตอินดอร์สุดเก๋อย่าง P.Sherman The Enjoyable Ground ที่นี่เคยเป็นโรงงานเย็บผ้าของครอบครัวสุนทรญาณกิจมาก่อน แต่หลังญาติๆ ย้ายออกไปตั้งโรงงานอยู่นอกเมือง ตึกแห่งนี้ก็ถูกทิ้งร้างมามากกว่าสิบปี พอมรดกถูกส่งต่อมาให้สถาปนิกอย่างอมร เขาจึงเริ่มคิดอยากรีโนเวตตึกแห่งนี้ให้ดีขึ้นกว่าเก่า เปลี่ยนตึกร้างเป็นลานเซิร์ฟสเก็ต “เพราะที่บ้านพี่น้องทุกคนมีธุรกิจกันหมดเลย ตอนแรกผมเลยกะจะรีโนเวตทำเป็นออฟฟิศ เปิดชั้นล่างให้เช่าทำร้านอาหาร ร้านตัดผม หรือคาเฟ่เล็กๆ ให้พนักงานในออฟฟิศมาใช้ แต่ก็ไม่ได้ทำสักที พอดีกับตอนโควิด เซิร์ฟสเก็ตค่อนข้างดัง เราก็ไปเริ่มเล่นด้วย พอเล่นๆ ไปเริ่มสนุก จริงจัง เลยเริ่มชวนเพื่อนมาเล่นกันที่นี่” พื้นที่ชั้นสองของตึกร้างถูกใช้งานอีกครั้งเป็นสนามอินดอร์สำหรับเล่นเซิร์ฟสเก็ตช่วงหน้าฝน ส่วนลานหน้าอาคารก็ถูกใช้เป็นสถานที่แฮงเอาต์ที่เขาและเหล่าเพื่อนๆ จะพกเก้าอี้แคมป์ปิ้งมานั่งกินดื่มให้หายเหนื่อย ตอนนั้นเองที่อมรเห็นความเป็นไปได้ใหม่ของพื้นที่ คิดรีโนเวตปรับปรุงพื้นให้เหมาะกับการเล่นมากขึ้น และชวนน้องชายมาเปิดคาเฟ่ทำเป็นพื้นที่รองรับเพื่อนๆ ชาวเซิร์ฟสเก็ต “ตอนที่คิดจะทำ มันเริ่มมีลานสเก็ตเกิดขึ้นเยอะ ยิ่งเราอยู่ในซอยอย่างนี้ก็ยิ่งทำให้อยู่รอดต่อไปยาก เพราะถึงเซิร์ฟสเก็ตจะถูกบรรจุเป็นกีฬาไปแล้วยังไงก็ไม่มีทางหายไปร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เราก็ต้องยอมรับว่ากระแสเซิร์ฟสเก็ตก็คงไม่ได้อยู่ไปนานขนาดนั้น เพื่อเพิ่มโอกาสรอดทางธุรกิจเราเลยลองจับโมเดลมาร์เก็ตแบบที่อเมริกา […]
