เมื่อช่วงต้นเดือนที่ผ่านมา ชาว Urban Creature ได้มีโอกาสร่วม ‘Trip มองแมวจรในโลกเมือง’ หนึ่งในกิจกรรมจาก ‘มิวเซียมสยาม’ ใน Activity Series ‘ส่องสรรพในประวัติศาสตร์ ว่าด้วยนานาสัตว์’ เรื่อง แมวในมุมมอง
กิจกรรมนี้ต้องการบอกเล่าเรื่องของน้องเหมียว สัตว์เลี้ยงที่ครองใจมนุษย์มาแต่ยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน จากเดิมที่แมวเคยได้รับการสักการะในฐานะเทพเจ้า กลายมาเป็นแมวจรในสังคมเมืองปัจจุบัน
ซึ่งในกรุงเทพฯ แมวยังคงเป็นสัตว์เลี้ยงยอดนิยม และเพิ่มจำนวนขึ้นมากจนก่อให้เกิดปัญหามากมายตามมา ทำให้เกิดแคมเปญรณรงค์ ‘คิดก่อนเลี้ยง ดูแลจนตาย’ ซึ่งมิวเซียมสยามมองว่าการให้ความรู้ในแง่ประวัติศาสตร์แมวในสังคมไทย ความเข้าใจเรื่องธรรมชาติของแมว และปลูกฝังความรับผิดชอบของผู้เลี้ยง อาจช่วยลดปัญหาเรื่องแมวจรจากสังคมไทยในอนาคตได้
ใน Trip มองแมวจรในโลกเมือง เราได้ ‘พระมหานรินทร์’ ผู้ดูแลระบบจัดการแมวในวัดพระเชตุพนฯ มาเป็นวิทยากรบอกเล่าถึงระบบการจัดการแมวจรที่มาอาศัยอยู่ในวัด ให้พื้นที่ธรรมเป็นพื้นที่ปลอดภัย มนุษย์และแมวอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข พร้อมชี้ชวนให้ดูแมวที่อาศัยอยู่ภายในวัดไปตลอดทาง
พระมหานรินทร์เล่าว่า ในอดีตทางวัดเองก็มีความพยายามจัดการแมวโดยเรียกให้เจ้าหน้าที่เทศบาลของกรุงเทพฯ มาจับไปอยู่เหมือนกัน แต่ต่อให้จับไปเท่าไหร่สุดท้ายแมวก็กลับมาอยู่ดี อีกทั้งกระบวนการจับยังเป็นที่น่าหดหู่ใจสำหรับท่าน
ด้วยเหตุนี้ ในช่วงปี 2557 – 2558 พระมหานรินทร์จึงตั้งใจดูแลแมวภายในวัดเอง ด้วยการควักเงินส่วนตัวในการดูแล ตั้งแต่ซื้ออาหาร จัดหาอุปกรณ์เครื่องใช้ที่จำเป็น ดูแลพยาบาล ไปจนถึงทำหมันเพื่อลดการสืบพันธุ์ในอนาคต จนทำให้ปัจจุบันภายในวัดพระเชตุพนฯ แห่งนี้มีแมวอาศัยรวมกันกว่า 200 ตัว กระจายตัวนั่งนอนแอ้งแม้งอยู่ทั่วทุกพื้นที่ในวัด ตั้งแต่ส่วนที่เปิดให้คนเข้ามาสักการะและกุฏิของพระ
ถ้าสังเกตดีๆ ระหว่างเดินเราจะพบกับน้องเหมียวที่นอนหรือเดินเล่นตามจุดต่างๆ รวมไปถึงกระบะทรายแมวที่ถูกออกแบบมาหลายรุ่นเพื่อให้กลมกลืนไปกับพื้นที่และสถาปัตยกรรมของวัด และไม่ว่าพระมหานรินทร์จะเดินไปทางไหนก็มีน้องแมวออกมาทักทายตลอดเส้นทาง แถมตัวพระมหานรินทร์เองยังจำชื่อน้องๆ ได้หมดทุกตัวด้วย
Writer
