คนๆ นี้เราอยากให้หลายๆ คนได้ทำความรู้จักเขาเป็นคนที่หลงใหลการถ่ายรูปอาหารลงโซเชียล นั้นก็คือ ‘ชมพู – พัชรพร โกมลภิส’ ช่างภาพและฟู้ดสไตลิสต์ ที่โลดแล่นอยู่ในแวดวงการถ่ายภาพอาหาร และโด่งดังบนอินสตาแกรมมาหลายปี ประสบการณ์ที่มีจึงไม่น้อยเลยทีเดียวหากเทียบกับอายุเพียง 26 ปี การที่ก้าวมาไกลได้ถึงขนาดนี้ ชมพูเล่าให้เราฟังว่าทุกอย่างมันเริ่มจากการชอบกิน และได้จับกล้องถ่ายรูปของพ่อลองผิดลองถูกตั้งแต่เด็ก ติดใจจนวางกล้องไม่ได้ถึงทุกวันนี้
ถ่ายเล่นๆ ก่อนจะหันมาจริงจังดูบ้าง
ชมพูยอมรับก่อนเลยว่าตอนเด็กมีโอกาสได้จับกล้อง DSLR แต่พอสมาร์ทโฟนพัฒนาระบบกล้องได้ดีขึ้นการพกพาจึงง่ายสบายกระเป๋า แถมกล้องมิลเลอร์เลสก็ออกมาเยอะ เมื่อโตขึ้นช่องทางการลงรูปให้คนอื่นได้เห็นผลงานอย่างอินสตราแกรมก็เริ่มฮิต จึงสนใจที่จะถ่ายภาพสแน็ปเสมอมา ทำให้จากที่ถ่ายเล่นๆ ชมพูก็เริ่มจริงจัง หลังเรียนจบชมพูจึงลองทำงานเป็นผู้ช่วยช่างภาพ ในบริษัทเกี่ยวกับอาหาร จึงได้คลุกคลีกับการถ่ายภาพอาหารมากขึ้น สุดท้ายก็ตัดสินใจออกมาเป็นฟรีแลนซ์รับงานเองดูบ้าง
นั่นทำให้ชมพูมีเวลาออกเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ซึ่งแน่นอนว่าระหว่างการเดินทาง นอกจากสายตาที่มองเห็นความงดงาม และสมองที่จดจำภาพขณะนั้นแล้ว สิ่งที่จะเก็บความทรงจำได้ชัดเจนที่สุดคงเป็นภาพถ่ายที่ช่วยบันทึกความรู้สึกของการเดินทาง ความสนุกของการถ่ายภาพคือการถ่ายจนกว่าตัวเราเองจะพอใจ เมื่อได้เห็นภาพที่ตัวเองถ่าย แสงสวย ทุกอย่างตรงใจแค่นี้ถือว่าพอใจ และเป็นกำไรแล้วล่ะ
ชื่อชมพูแต่ชอบถ่ายภาพสไตล์ดาร์ก
ชมพูเรียกมันว่าความชอบจึงปรับมาเป็นสไตล์ของตัวเอง เราสังเกตว่าช่างภาพอาหารมีเยอะขึ้นมากกว่าแต่ก่อน ดังนั้นจึงชูโทนมืดขึ้นมาเป็นจุดแข็งของตัวเองโดยเป็นงานที่ออกแนวดาร์ก คอนทราสต์จัด มีแดดเข้ามาแทรก มีแสงเงา ซึ่งมองว่าเป็นข้อแตกต่างจากคนอื่น เพราะรู้ตัวเองว่าไม่ค่อยใส่เรื่องราวอะไรลงไปในภาพมากนัก เพียงแต่รู้สึกว่าภาพโทนมืดนั้นเวลาที่ได้เห็นรู้สึกว่าน่าค้นหา อีกทั้งชมพูมีโอกาสได้ไปเห็นผลงานของชาวต่างชาติที่เป็นแนวนี้ จึงยิ่งเกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะถ่ายแบบนั้นได้
Food Stylist จำเป็นต้องอยู่คู่กับอาหารจานนั้น
คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน อย่างที่บอกไปชมพูเริ่มเข้าไปเป็นผู้ช่วยช่างภาพมาก่อนจึงได้เรียนรู้จากตรงนั้น และมีโอกาสได้ทำฟู้ดสไตลิสต์ไปพร้อมๆ กัน สำหรับชมพูเรื่ององค์ประกอบสำคัญสำหรับอาหาร นอกจากนั้นคือ “คู่สี” หากหยิบสีผิดถือว่าชีวิตเปลี่ยน เพราะสีเป็นตัวกำหนดการคุมโทน การจัดวาง ที่มีผลต่อหน้าตาของอาหาร แต่ความโชคดีของชมพูคือเรียนจบด้านนิเทศศิลป์มาก่อนหน้านี้ จึงเข้าใจเรื่องสีและการวางองค์ประกอบ ดังนั้นฟู้ดสไตลิสต์จะขาดเรื่องนี้ไม่ได้ ส่วนเรื่องมุมมองว่าสิ่งที่ทำสวยหรือยัง มักจะมาจากประสบการณ์ซึ่งเป็นสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองจากการลงมือทำอย่างสม่ำเสมอ
3 เทคนิคถ่ายภาพอาหารไม่ใช่ Food Stylist ก็ทำได้
สายตะลอนคาเฟ่ห้ามพลาด หากมีร้านอาหารหรือร้านกาแฟในดวงใจแล้วล่ะก็ การได้ถ่ายรูปในมุมที่โดนใจ แชร์ออกไปให้คนได้รับรู้คงจะเป็นเรื่องที่สนุกน่าดู การถ่ายภาพอาหารให้ออกมาสวย หลายคนอาจนึกถึงพร็อพอุปกรณ์ตกแต่งต่างๆ แต่สำหรับชมพูเวลาไปเที่ยวถ่ายรูปทีก็จะเล่นใหญ่ ในที่นี้ไม่ใช่การพกพร็อพไปเอง แต่จะใช้สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวมาเป็นองค์ประกอบ เช่น แว่นตา ผ้าพันคอ สมุด หรือปากกา และสิ่งสำคัญก็คือแสงที่ลงตัว แต่เวลาไปถ่ายรูปถึงอยากจะได้รูปสวยแค่ไหนก็ตาม ก็ต้องไม่รบกวนลูกค้าท่านอื่นที่มาใช้บริการด้วย ชมพูจึงแนะนำเทคนิคถ่ายรูปให้ทุกคนได้ลองถ่ายตามกันได้ง่ายๆ ด้วยมือถือ แม้ไม่ใช่ฟู้ดสไตลิสต์ก็สามารถถ่ายได้
1. ตักอาหารขึ้นมาเพื่อให้เห็นได้ชัด
เป็นการนำเสนอจุดเด่นของจานนั้นขึ้นมา ถ้าตักขึ้นมาได้ให้ตักเลย หรือหากเป็นอาหารที่ยืดๆ มีไส้ทะลักออกมาก็บีบให้เห็น เพื่อเพิ่มความน่ากินมากขึ้น ซึ่งชมพูจะใช้โหมด live focus แสง auto แต่จะปรับ exposure เอาเอง
2. มองหาสถานที่ในร้านที่เข้ากับอาหารจานนั้น
อย่างที่บอกไว้ว่าสีมีความสำคัญ จึงต้องหามุมที่เข้ากับสีของอาหารจานนั้น ถ้าเราตั้งใจไปถ่ายรูปแล้ว ก็ลองทำการบ้านไปก่อนได้ว่าร้านมีขนาดใหญ่หรือเล็ก โทนสีร้านเป็นสีอะไร เมนูอาหารมีประมาณไหน จะได้ลดเวลาขณะถึงร้านได้ และหากมีพร็อพก็นำขึ้นมาใช้ได้เลยตามใจชอบ หรือตามองค์ประกอบภาพที่ต้องการ โดยชมพูจะคุมโทนในอินสตาแกรมอยู่แล้ว จึงมีสีในใจที่ต้องการ เวลาถ่ายจะใช้โหมด live focus แสง auto แต่ปรับ exposure เอาเองเช่นกัน
3. ถ่ายผ่านสมาร์ทโฟนของคนอื่นอีกที
เป็นลูกเล่นที่ได้รับความนิยมสำหรับการถ่ายภาพอาหาร ซึ่งภาพที่ได้ออกมาจะเป็นมุมท็อปหรือมุมจากด้านบน มุมนี้จะทำให้อาหารจานนั้นน่าสนใจมากขึ้น ซึ่งปกติชมพูจะใช้กล้องถ่ายภาพมากกว่า แต่ถ้าใช้สมาร์ทโฟนส่วนใหญ่จะใช้โหมดถ่ายพวก landscape ที่จะได้มุมกว้างมากขึ้นกว่าเดิม
เป้าหมายอนาคตข้างหน้า
การที่ชมพูเป็นได้ทั้งช่างภาพและฟู้ดสไตลิสต์ในเวลาเดียวกันนั้น เรียกว่าเป็นข้อแตกต่างและจุดเด่นของตัวเองก็ได้ เวลามีงานเข้ามาลูกค้าก็จะติดต่อทางเดียว จ้างคนเดียวงานจบครบถ้วน ทำให้ชมพูตั้งใจที่จะมีสตูดิโอถ่ายภาพเป็นของตัวเอง ตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนของการมองหาสถานที่ ขณะเดียวกันก็จะเรียนด้านฟู้ดสไตลิสต์อย่างจริงจัง แต่เป็นแนวโฆษณาพวกการทำของปลอม เช่น การทำฟองเบียร์อย่างไรให้อยู่ได้นานและเหมือนจริง โดยชมพูมองว่าคลาสเรียนในประเทศไทยยังไม่ค่อยมีเปิดสอนมากนัก อาจจะเข้าไปเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัทใดบริษัทหนึ่งและเรียนรู้จากตรงนั้น
ชมพูทิ้งท้ายไว้ว่าการจัดองค์ประกอบการถ่ายภาพอาหาร ขึ้นอยู่ที่สไตล์ของคนๆ นั้นด้วย เพราะไม่มีอะไรที่ตายตัว แค่เรื่องแสงในสถานที่นั้นๆ ภาพแต่ละคนก็แตกต่างกันแล้ว ชมพูมีจุดเริ่มจากการที่ชอบกินอยู่แล้ว ถ้าใครที่อยากถ่ายรูปอาหารให้จริงจังมากขึ้นลองค้นหาตัวเองดูก่อนว่าเราชอบและหลงใหลเรื่องอะไร
Writer
