เด๊อะโพ

06/07/2566 กรุงเทพมหานคร ‘ก็บางครั้งเราคงยังสับสนอยู่ ไม่รู้ว่าจะไปไหน ไม่เคยรู้ว่าตัวเองเป็นเช่นใด ต้องการอะไรหนา ได้แต่คิดแล้วก็ลองผิดลองถูก จะผิดไปอีกนานไหม’ ‘โอ้ชีวิต ไม่ง่ายดายเลยสักนิด แต่ชีวิตไม่ยากเย็นอย่างที่คิด ก็ชีวิตคือชีวิต คงต้องคิดกันให้ดี…’ บทเพลงชื่อ ‘ชีวิต’ ของวงดนตรี ‘Moderndog’ ดังขึ้นในความทรงจำของเรา เมื่อนั่งอยู่บนรถเมล์จากบางกะปิเพื่อมุ่งไปขึ้นรถทัวร์ที่สถานีฯ หมอชิต แสงแดดยามเย็นรำไรลอดไปตามซอกตึกสะท้อนลงบนถนน ผู้คนกำลังเลิกงาน แม้บีทีเอสสายสีเหลืองจะเปิดให้บริการแล้ว แต่ด้านล่างรถยังติดเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ใช้เวลาร่วมสองชั่วโมงกว่าจะถึงที่หมาย พระอาทิตย์ลาลับ แสงสีจากร้านค้า ร้านอาหาร และบรรยากาศที่หมอชิตคล้ายฉากในภาพยนตร์ยุคเก่า แม้ปีนี้เป็นปีที่จะมีนายกฯ คนที่สามสิบแล้วก็ตาม ระยะเดินทาง 714 กิโลเมตร ใช้เวลา 9 ชั่วโมง 40 นาที จำกัดความเร็วไม่เกิน 90 กม./ชม. เพื่อความปลอดภัยและลดการใช้พลังงาน เสียงเจ้าหน้าที่ประจำรถบอกเล่า ราวสามทุ่มรถออก สถานีต่อไป ‘เชียงใหม่’ 07/07/2566 เชียงใหม่ เช้าตรู่วันศุกร์ที่สถานีฯ อาเขต รถแดงแล่นไปมา บางคันบรรทุกผู้โดยสารชาวต่างชาติเต็มคัน บางคันโล่งว่าง เราเลือกใช้บริการมอเตอร์ไซค์วินสีเขียว […]