ผักบ้างก็ได้

ถ้าลองไถดูเมนูร้าน ‘ผักบ้างก็ได้’ บน GrabMart ตั้งแต่บนจรดล่าง ต้องมีคำว่า ‘น่ารัก’ ผุดขึ้นมาในความคิดกันบ้างแหละ ทั้งทรงผมชี้ๆ ของต้นหอม หัวกลมๆ ของเลมอน หรือตัวไร้รูปทรงของข่า พอมีลูกตากับปากไปแปะไว้ ยิ่งเพิ่มมูลค่าให้น่าซื้ออีกเท่าตัว ซึ่ง ‘ปุ๊ก-ชมพูนุช พรรณพนาวัลย์’ เป็นเจ้าของไอเดียสร้างคาแรกเตอร์ให้ผักผลไม้ ที่มาของการเปิดร้าน ‘ผักบ้างก็ได้’ ตั้งต้นจากธุรกิจของทางบ้านซึ่งเป็นซัปพลายเออร์ส่งผักสดให้โรงแรมและร้านอาหารต้องเจอพิษโควิด-19 ทั้งโดนลดจำนวนออเดอร์บ้าง หรือโดนแคนเซิลแบบจวนตัวเลยก็มี ทำให้สินค้าเหลือค้างเป็นจำนวนมาก จึงต้องคิดหาวิธีการจัดการ จนมาจับพลัดจับผลูได้โพสต์ขายทางออนไลน์ดูสักตั้ง ช่วงแรกก็ชักชวนเพื่อนฝูงมาซื้อ แต่ปริมาณผักผลไม้ที่รับมาแบบสเกลหลักร้อยกิโลฯ ให้เพื่อนช่วยกันซื้ออย่างไรก็คงไม่หมด จึงต้องคิดกลยุทธ์ว่าจะดึงดูดให้คนมาซื้ออย่างไรดี ยิ่งเป็นสินค้าประเภทผักผลไม้ที่มีขายทั่วไป หน้าตาสินค้าก็เหมือนกับในตลาดไปเสียหมด ก่อนจะมาจบที่ไอเดียการแต่งหน้าตาให้ผักผลไม้ใหม่ให้ดูน่ารักขึ้น ส่วนชื่อร้านก็หยิบมาจากประโยคติดปากบนโต๊ะอาหารของครอบครัวว่า “กินผักบ้างก็ได้นะ” (เป็นห่วง) ส่วนหมวดของผักกาดขาว เป็นชาเลนจ์หนึ่งของร้าน เพราะเป็นสินค้าจำนวนหัว มีขนาดและน้ำหนักที่ต่างกัน บวกกับลูกค้าซื้อผ่านออนไลน์จะทำอย่างไรให้เลือกง่ายที่สุด แต่จะหยิบลูกตาพลาสติกคงดูซ้ำๆ เกินไปหน่อย ปุ๊กจึงหยิบผักกาดขาว 1 หัวต่างไซซ์ มาตกแต่งด้วยแคร์รอต กระเทียมปอกเปลือก และพริกแดงจินดา ออกมาเป็นคาแรกเตอร์ต่างๆ อย่าง ‘เจ้ผักกาดขาวจัมโบ้’ ‘เฮียลุ้ยจัมโบ้’ หรือ […]