ชมผลลัพธ์ของหลากห้วงเวลาในนิทรรศการภาพถ่าย ‘เวลาติดปีก’ วันที่ 10 ม.ค. – 5 ก.พ. 66 ที่ BACC

อาจเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นเป็นปกติ ที่เมื่อเราเติบโตเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน วันเวลาก็เหมือนจะเดินหน้าไปอย่างรวดเร็วราวกับติดปีกบิน แป๊บๆ ก็ขึ้นปีใหม่อีกแล้ว ทั้งที่เข็มนาฬิกาก็เดินเป็นวงกลมแบบเดิม ‘Time Flies-เวลาติดปีก’ คือนิทรรศการภาพถ่ายโดยช่างภาพ Street Photo Thailand ที่มีคอนเซปต์คือการสำรวจห้วงเวลา เพราะพวกเขาเชื่อว่าเวลาเป็นเหมือนสิ่งที่จับต้องได้และไม่ได้ ในเวลาเดียวกัน เมื่อมันเริ่มต้น ณ จุดหนึ่ง อะไรก็ตามหลังจากนั้นจะเปลี่ยนแปลง เติบโต เสื่อมถอย ไม่มีสิ่งใดไร้การเปลี่ยนแปลง โดยภาพถ่ายเหล่านี้เปรียบเสมือนผลลัพธ์ที่ผลิตจากห้วงเวลาเหล่านั้น ที่เกิดจากการจับจ้องของช่างภาพ จากเวลาที่ผ่านไปและมองเห็นถึงความเป็นไปได้ต่างๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นและดำเนินไปในอนาคต นิทรรศการ ‘Time Flies-เวลาติดปีก’ จัดแสดงระหว่างวันที่ 10 มกราคม – 5 กุมภาพันธ์ 2566 ที่ห้อง New Gen Space : Space for All Generations ชั้น 3 หอศิลปกรุงเทพฯ (BACC) แอบกระซิบว่า ‘เจตวิชาญ เชาวน์ดี’ คอลัมนิสต์โปรเจกต์ Bangkok Eyes […]

‘อัครา นักทำนา’ ช่างภาพที่ทำนิตยสารจนโตมาเป็น CTypeMag Gallery ให้ทุกคนมีพื้นที่แขวนรูป

ช่างภาพสตรีทที่หันมาจับนิตยสารออนไลน์อย่าง CTypeMag ตั้งแต่ปี 2016 ล่าสุดเขากระโดดจากออนไลน์มาทำแกลเลอรีเล็กๆ ชื่อ CTypeMag Gallery ในซอยภูมิจิตร ย่านพระโขนง

Intro to PhotoBangkok 2018 : Walking Interview with ‘TITI’

การสัมภาษณ์วันนี้เราจะนำเสนอในมุมมองของคนหลังเลนส์ ศิรวิทย์ คุววัฒนานนท์ ตีตี้ ที่มีความชอบในการถ่ายภาพเหมือนกัน และด้วยความที่เราทั้งคู่เป็นช่างภาพ จึงมีกล้องคนละตัวเป็นเครื่องมือในการเล่าเรื่องเมืองด้วยภาษาภาพไปด้วยกัน

Photo Diary : Bangkok’s Celebration ส่งท้ายปีเก่าสุขสันต์วันปีใหม่

ช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่อย่างนี้เราจะพลาดกันได้ไง กับการออกไปถ่ายภาพ หาความน่าสนใจใส่สมองเราให้ได้พักผ่อนกันจริงไหม ช่วงตลอดเดือนนี้ตามสถานที่ต่างๆ ก็ต่างกันจัดงานเทศกาลเฉลิมฉลองวันคริสต์มาสและงานปีใหม่ สำหรับช่างภาพสตรีทอย่างผมช่วงนี้คือสวรรค์เลย เพราะจะมี subject ให้เราได้สร้างสรรค์ผลงานกันเพิ่มขึ้น มี action ของคนที่จะทำท่าแปลกๆ มี activity ที่หลากหลาย เพียงแต่เราต้องคอยไปเดิน มองหาซีนที่มันจะสร้างเรื่องราวให้สร้างสรรค์กันมากขึ้น สถานที่ที่ 1 ผมจะพากันคือที่ลานหน้า EmQuartier จุดนี้ทาง EmQuartier เค้าจะมีพี่หมีโพล่าแบร์ ตัวเล็ก ตัวใหญ่ทำท่าประหลาดๆ เต็มไปหมด แถมยังมีเวทีให้คนขึ้นไปโพสท่าถ่ายรูปมี action นั่นนี่ทีนี้ก็เป็นหน้าที่เราแล้วว่าจะจัดวาง composition ยังไงให้ภาพมันน่าสนใจในตัวของมันเอง โดยที่ไม่ใช้การละลายหลังทำให้สิ่งที่อยู่หน้าเรามันออกมาเรียบร้อย ด้วยฝีมือเราเอง อย่างภาพนี้ผมก็พยายามจะจัดวางเรียงตัวแบบให้ทับซ้อนกันน้อยที่สุด (บางทีมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้) และพยายามเติมเต็มเฟรมทั้งเฟรมให้ได้เต็มที่สุด ( Fill the frame ) จุดเล็กๆ น้อยๆ เราก็จับนั่นนี่เอาเข้าไป โชคดีที่มีคนมายืนอยู่ตรงทางเชื่อมพอดี เติมเฟรมนี้ด้านบนได้พอดี ไม่งั้นเฟรมโซนด้านบนจะมีแต่พี่หมีตัวเดียวโดดๆ ดูโดดเดี่ยวเกินไปหน่อย จะว่าไปใบนี้ก็ยังไม่ใช่ภาพที่ดีที่สุด เราก็ไปต่อกับใบต่อเลยละกัน หรือเราจะหาอีกมุมที่สามารถสร้าง contrast อารมณ์กันก็ได้ระหว่างเฟรมขวากับซ้ายในรูป รอจังหวะดีๆ […]

กาลเวลาและความเป็นไปของตึกรามบ้านช่อง

อาหารรถเข็น ห้างสรรพสินค้า ศิลปวัฒนธรรม ความแออัด ความเจริญ และอีกหลายๆคำตอบที่คุณอาจคิดถึงและคิดไม่ถึง แต่มีอยู่คำตอบนึงที่หลายๆ คนน่าจะนึกถึงเหมือนกัน นั่นคือ “ตึก” ถึงแม้ว่าย่านที่มีตึกหรือป่าคอนกรีตกระจุกตัวอยู่จะมีไม่กี่ส่วนเมื่อเทียบกับกรุงเทพมหานครทั้งเมือง แต่ภาพลักษณ์ก็เป็นเช่นนั้นอยู่ไม่น้อย

The Absent-Minded in Bangkok

ท่ามกลางวิถีเวลาแห่งความเร่งรีบ ท่ามกลางสรรพสิ่งหลากหลายสัญจร ท่ามกลางสหสัญชาติของมหานครกรุงเทพฯ ในชั่วขณะหนึ่งของความสับสนวุ่นวายแห่งสภาวะจิต เราทุกคนล้วนเหม่อ… Weekend Study เด็กผู้หญิงกำลังมองเหม่อขณะเดินทางในรถไฟฟ้า แม่ของเด็กกำลังเล่นโทรศัพท์มือถือ รถไฟฟ้าเพิ่งออกตัวจากสถานี หลังจากสังเกตชุดที่เด็กผู้หญิงใส่ พอจะคาดเดาได้บ้างว่าวันนี้กิจกรรมในวันอาทิตย์ที่โรงเรียนของเธอคงไม่ใช่ครั้งแรก และพรุ่งนี้เธอก็ต้องใส่ชุดนักเรียนไปโรงเรียนอีกแล้ว Slide to Open อาจมีเวลาพักเบรกไม่นานหลังจากลูกค้าคนล่าสุดเพิ่งรับนาฬิกาที่ซ่อมเสร็จแล้วขึ้นรถเมล์แถวย่านเจริญกรุง อาจมีเวลาน้อยเกินกว่าที่จะถอดแว่นขยายพิเศษออกเพื่อเช็กข้อความในมือถือ และอาจไม่มีอะไรให้เล่นมากมายนักในโทรศัพท์ไฮเทคอันนี้ ก็แค่แตะไปเรื่อยๆ และก็กลับมาที่หน้าจอเดิมๆ เพื่อรอลูกค้าคนต่อไป Day Dreamer ภรรยาผมชอบถ่ายรูป บางครั้งกล้องตัวเล็กๆ ที่เธอใช้นั่นอาจจะไม่ใช่กล้องที่ดีเท่าไหร่ แต่ภาพที่อยู่ในนั้นคือภาพที่เราสองคนออกเดินทางข้ามทวีปด้วยกัน กินข้าวด้วยกันที่เยาวราช ผู้คนที่เราได้พบเจอด้วยกัน และมันคงมีความหมายมากขึ้นเมื่อเราทั้งคู่ได้กลับไปยังประเทศของเราแล้วเปิดดูภาพเหล่านั้น…ส่วนผมเองอาจจะมีบางทีที่คิดถึงเบียร์ในบาร์เจ้าประจำที่ผมมักจะเข้าไปดื่มเพื่อรอหิมะหยุดตกก่อนกลับบ้าน All You Can’t Eat แม้ฝนจะหยุดตกได้ไม่นาน แต่ก็พอช่วยทุเลาความร้อนแรงของแดดที่เผาไหม้กรุงเทพฯ มาทั้งวัน การได้ออกจากบ้านเพื่อทานอาหารเย็นกับลูกหลานบ้างก็เป็นการดี วันนี้ร้านอาหารที่ฟู้ดแลนด์ สาขาเพชรบุรีได้ถูกเลือกให้เป็นมื้อพิเศษ แต่ทำไมฉันยังไม่ตักคำแรกทานสักที Coffee Break ชายคนหนึ่งมีเก้าอี้ทรงสูงเป็นที่พักในร้านขายของแห่งหนึ่ง ณ ย่านพาหุรัด แม้ว่าซองบุหรี่ที่พกอยู่ในกระเป๋าเสื้อใกล้จะหล่นออกมา แม้วันนี้ลูกค้าอาจไม่มากมายนัก แต่การนั่งเฉยๆ ในที่ที่เต็มไปด้วยของกองเท่าภูเขาขนาดนี้ก็อาจทำให้รู้สึกอึดอัดกันบ้าง การพักสายตาแล้วอยู่กับตัวเองคงเป็นวิธีเรียกสติได้ดีพอสมควร ระหว่างรอ คู่รักคู่หนึ่ง ระหว่างกำลังรอข้ามถนนย่านวังบูรพา […]

แอร์กี่หนีเที่ยว : อินชอน

วันนี้จะมานำเสนอ คำศัพท์ที่รู้กันในหมู่ลูกเรือ เพื่อบอกว่าเราจะมีเวลาอยู่ในที่นั้นๆ นานเท่าไหร่ เช่น

‘ขีด’ หมายถึง วันหยุดเต็มๆ 1 วัน ที่เมืองที่เราบินไปลง ไม่นับวันทำงานไปและทำงานกลับ (ซึ่งปัจจุบันนั้นหายากมากแล้ว) เราจะเรียกว่า วันขีด (มาจากเส้นขีดที่เกิดขึ้นในตารางบินของลูกเรือผู้โชคดีนั้นๆ) ถ้าได้หยุด 2 วัน ก็จะเรียกว่า 2 ขีด (อันนี้ ปัจจุบันเรียกว่า ฝันเฟื่อง) เป็นต้นว่า เดือนนี้ แอร์กี่ มีไฟลท์ ไทเป 1 ขีด จะไปเดินหาของอร่อยทานให้พุงแตกเลย หรือ เมื่อเดือนที่แล้วไปโอซาก้า ขากลับเครื่องเกิดเสีย เลยได้อยู่ขีดต่อ เพราะต้องรอซ่อมเครื่องให้เสร็จเสียก่อนถึงจะกลับได้

People of Bangkok : The Worker Ants

เหล่าคนงานที่เป็นเหมือนมดงานที่คอยสร้างเมืองของเรา อาชีพที่มีศักดิ์ศรีและมีความสำคัญต่อเมือง

SEND YOUR STORY

REQUEST INTERVIEW

ติดตามอ่าน “Urban Creature”
นิตยสารออนไลน์ที่จะทำให้คุณรักเมืองที่คุณอยู่ รักตัวเองมากขึ้นด้วยการเปิดมุมมองและนำเสนอแนวทางการใช้ชีวิตอย่างสร้างสรรค์ และสร้างแรงบันดาลใจใหม่ๆ ในการใช้ชีวิต
Better Life. Better Living.

Max. file size: 64 MB.